Seksuele Opvoeding: Een Veilige Ontwikkeling van Jong Af Aan
juli 13, 2025
De Britse opvoedstijl is vaak gekoppeld aan een bepaalde mentaliteit en levensstijl, maar ook aan bepaalde opvoedprincipes die zich onderscheiden van die in Nederland of andere landen. Hoewel de term "vrije opvoeding" niet direct in de bronnen voorkomt, kunnen we wel een aantal kenmerken van de Britse opvoeding herkennen die qua filosofie en uitvoering in lijn lopen met het concept van vrije opvoeding. Deze aanpak, die sterk beïnvloed is door de Britse tradities, sociale structuur en het denken over kinderen, biedt interessante inzichten voor ouders en onderwijsprofessionals die op zoek zijn naar alternatieven voor traditionele opvoedstijlen.
Kenmerken van de Britse opvoedstijl
De Britse opvoeding is gekenmerkt door een zekere losheid, maar ook door een duidelijke grens tussen wat als passend wordt beschouwd en wat niet. In veel gevallen wordt er op school en thuis gewerkt met een zekere autonomie, maar ook met regels en discipline. Hierbij ligt het accent op het leren van verantwoordelijkheid, het aanleren van sociaal gedrag en het leren om te gaan met tegenslag.
Een van de belangrijkste kenmerken van de Britse opvoeding is het leren van vallen en opstaan. Kinderen worden aangemoedigd om zelfstandig te leren omgaan met problemen, in plaats van dat er direct hulp wordt geboden. Dit is een vorm van vrije opvoeding, waarbij kinderen worden aangemoedigd om zelf te leren en te experimenteren. Dit wordt vaak geassocieerd met de Britse mentaliteit van "self-reliance" (zelfstandigheid), waarin kinderen worden aangemoedigd om hun eigen beslissingen te nemen en hun eigen fouten te leren begrijpen.
Bijvoorbeeld, in de bron wordt verwezen naar het feit dat Engelsen geen kindproofing (het veilig maken van het huis voor kinderen) als iets belangrijks beschouwen. In plaats daarvan wordt er gewerkt met het idee dat kinderen leren moeten om zich te beschermen en te leren om te leren van hun fouten. Dit past bij de Britse opvatting dat kinderen hun eigen ervaringen moeten opdoen, in plaats van dat ze door volwassenen opgevangen worden.
Sociale klasse en taal in de opvoeding
Een ander aspect van de Britse opvoeding is het gebruik van taal en de invloed daarvan op sociale klassen. In de bron wordt verwezen naar het feit dat de vocabulaire van het kind de sociale klasse van de ouders kan aanduiden. Dit suggereert dat de manier waarop ouders met hun kinderen omgaan, en de taal die ze gebruiken, een rol spelen in de opvoeding. Dit is een belangrijk punt, omdat het aantoont dat taal niet alleen een middel is om te communiceren, maar ook een middel is om sociale status te bepalen.
De Britse opvoeding legt dus ook nadruk op het leren van een bepaalde taalgebruik, wat op zich al een vorm van opvoeding is. Dit kan worden gezien als een vorm van vrije opvoeding, waarin kinderen worden aangemoedigd om zich te ontwikkelen in hun eigen sociale omgeving, in plaats van dat ze worden opgeleid in een bepaalde taalklasse.
Vrije opvoeding en het leren van Engels
De Britse opvoeding bevat ook elementen van vrije opvoeding in het leren van een tweede taal. In de bronnen wordt verwezen naar het feit dat peuters in Engeland al vroeg met Engels worden geconfronteerd, bijvoorbeeld in kinderdagverblijven of voorscholen. Hierbij wordt vaak gebruikgemaakt van methodes zoals "Benny’s Playground", die spelenderwijs de Engelse taal introduceren. Dit is een vorm van vrije opvoeding, waarin kinderen leren door te spelen, in plaats van door directe instructie.
Een ander punt is het leren van grammatica. In de bronnen wordt verwezen naar het feit dat veel leerlingen problemen hebben met de Engelse grammatica, vooral met de onvoltooide en voltooide verleden tijd. Dit suggereert dat de opvoeding van Engels in de Britse scholen niet altijd gericht is op een vrije opvoeding, maar juist op het leren van regels en structuren. Dit is echter geen tegenstrijdigheid, want vrije opvoeding hoeft niet per se te betekenen dat er geen structuur is. Het leren van grammatica kan een onderdeel zijn van een vrije opvoeding, mits het op een manier gebeurt die past bij de ontwikkeling van het kind.
Vrije opvoeding en het leren van Engels in het thuisonderwijs
Bij het leren van Engels in het thuisonderwijs kunnen ouders ook gebruikmaken van vrije opvoedstijlen. In de bronnen wordt verwezen naar het feit dat kinderen in hun omgeving al veel in aanraking komen met de Engelse taal, bijvoorbeeld via muziek, computerspelletjes en internet. Dit is een vorm van vrije opvoeding, waarin kinderen leren door te experimenteren en te leren van hun eigen ervaringen. Dit is belangrijk, omdat het helpt bij het opbouwen van een natuurlijke taalontwikkeling.
Ook het leren van Engels via spelletjes en oefeningen is een vorm van vrije opvoeding. In de bronnen wordt verwezen naar het feit dat leerlingen veel oefeningen kunnen doen op websites zoals "English Grammar" of "Past Simple and Past Continuous Tense". Dit suggereert dat kinderen zelfstandig kunnen leren, in plaats van dat ze alleen worden begeleid door hun ouders of leraren. Dit is een vorm van vrije opvoeding, waarin kinderen worden aangemoedigd om zelfstandig te leren en te experimenteren.
Vrije opvoeding en de rol van de ouders
De rol van de ouders in de Britse opvoeding is belangrijk, maar wordt vaak gezien als een ondersteunende rol, in plaats van een dominante. In de bronnen wordt verwezen naar het feit dat ouders hun kinderen helpen bij het leren van Engels, maar dat ze ook zelf veel oefeningen en lessen moeten maken. Dit suggereert dat de opvoeding van kinderen in de Britse cultuur niet alleen op school plaatsvindt, maar ook thuis. Dit is een vorm van vrije opvoeding, waarin ouders een rol spelen, maar niet de enige invloed op de ontwikkeling van het kind zijn.
Een ander punt is het feit dat ouders in de Britse cultuur vaak niet opscheppen over de prestaties van hun kinderen. In plaats daarvan wordt er gewerkt met een bepaalde humilititeit, waarin ouders hun kinderen leren om te omgaan met anderen. Dit is een vorm van vrije opvoeding, waarin kinderen worden aangemoedigd om zich te ontwikkelen in hun eigen omgeving, in plaats van dat ze worden opgeleid om te winnen of te presteren.
Conclusie
De Britse opvoedstijl biedt interessante inzichten voor ouders en onderwijsprofessionals die op zoek zijn naar alternatieven voor traditionele opvoedstijlen. De opvoeding in het Verenigd Koninkrijk legt nadruk op autonomie, zelfstandigheid en het leren van fouten. Deze aanpak past goed bij het concept van vrije opvoeding, waarin kinderen worden aangemoedigd om zich te ontwikkelen in hun eigen omgeving, in plaats van dat ze worden opgeleid in een bepaalde richting.
Bij het leren van Engels speelt ook de rol van de ouders en de omgeving een belangrijke rol. De opvoeding in het Engels is hierbij gericht op spel, oefening en natuurlijke taalontwikkeling, in plaats van op strikte regels en structuren. Dit is een vorm van vrije opvoeding, waarin kinderen worden aangemoedigd om zich te ontwikkelen op hun eigen manier.
Vorige week een nieuwe gevel bij de BSO gekregen. Nieuwe kozijnen, nieuw glas en deur.
