Kinderopvang in Nederland: Uitdagingen, kosten en toekomstplannen
juli 20, 2025
Volleybal is een populaire sport in de lichamelijke opvoeding (LO) en wordt vaak gebruikt als middel om de motorische vaardigheden van leerlingen te ontwikkelen. In de bronnen die zijn opgehaald, worden verschillende aspecten van het spel en de rol van volleybal in de educatieve context beschreven. Deze informatie is van belang voor ouders, juf en meester, en anderen die betrokken zijn bij de opvoeding van kinderen.
Inleiding
Volleybal is een team sport waarin twee ploegen van elk zes spelers tegen elkaar spelen. Het doel is om de bal in het veld van de tegenstander te spelen en zo punten te scoren. Het spel heeft een specifieke structuur, met verschillende regels en strategieën die belangrijk zijn om te begrijpen. In de lichamelijke opvoeding wordt volleybal vaak aangeboden als een onderdeel van het lesrooster, waar het helpt bij het ontwikkelen van zowel fysieke als mentale vaardigheden. In dit artikel worden de belangrijkste aspecten van het spel en de rol van volleybal in de lichamelijke opvoeding besproken.
Geschiedenis van het spel
De oorsprong van het spel ligt in de Verenigde Staten, waar William G. Morgan in 1895 het spel bedacht onder de naam "mintonette". Het spel werd later omgedoopt tot volleybal. In de bronnen wordt ook verwezen naar de ontwikkeling van het spel in Europa en de rol die het speelt in de internationale sport. In Nederland en België wordt volleybal beoefend van recreatie- tot profniveau, waarin tienduizenden amateurs wekelijks wedstrijden spelen. Ook worden er regelmatig toernooien georganiseerd op verschillende niveaus.
Spelregels en technieken
Volleybal wordt gespeeld op een veld van 9 bij 18 meter, met een net dat op een bepaalde hoogte is gespannen. De nethoogte verschilt per geslacht en leeftijd. Bij de jeugd is de nethoogte afhankelijk van het niveau van de spelers. De bal moet over het net gespeeld worden, zonder deze te raken. De spelers mogen het net niet raken, en de bal mag de antennes of andere voorwerpen buiten het veld niet raken. Een speler mag de bal niet twee keer na elkaar aanraken, behalve bij het blokkeren. Elk team mag maximaal drie keer balcontact achter elkaar hebben, waarbij de blokkering niet als een balcontact telt.
De spelers moeten de bal aansturen met behulp van verschillende technieken, waaronder het blokkeren, het spelen van de bal in het achterveld, en het aanvallen van de bal. De verdediging moet de bal van de grond zien te houden en doet dat gewoonlijk door een blok te vormen. De kunst is om op het juiste moment en precies tegelijkertijd te springen, en natuurlijk op de plek waar de bal geslagen wordt. Blokkeren kan aanvallend zijn, waarbij de bal direct teruggaat naar het veld van de tegenpartij, of verdedigend, waarbij de bal zo veel mogelijk wordt vertraagd zodat deze door een teamgenoot makkelijker kan worden gespeeld.
De rol van volleybal in de lichamelijke opvoeding
In de lichamelijke opvoeding wordt volleybal vaak aangeboden als onderdeel van het lesrooster. De bronnen laten zien dat leerlingen in de eerste klassen tweemaal per week 80 minuten lichamelijke opvoeding hebben, terwijl vanaf het tweede leerjaar dit eenmaal per week is. Hierbij krijgen zij verschillende sporten aangeboden, waaronder softbal- en volleybaltoernooien. Ook kunnen leerlingen kiezen voor verdiepende modules, zoals rugby, calisthenics, archery tag, lacrosse en cricket. Deze modules helpen bij het ontwikkelen van sportieve talenten.
Bij de lichamelijke opvoeding wordt ook aandacht besteed aan het ontwikkelen van motorische vaardigheden. Sportief bezig zijn biedt volop mogelijkheden om plezier te hebben en ontspannen bezig te zijn met elkaar. Daarnaast is bewezen dat door de dynamische spelvormen ook cognitieve vaardigheden en executieve functies worden versterkt. Dit maakt volleybal tot een waardevol onderdeel van de lichamelijke opvoeding.
Toernooien en wedstrijden
In de bronnen wordt ook verwezen naar het organiseren van toernooien en wedstrijden. Er worden verschillende niveaus van toernooien georganiseerd, van internationaal tot recreatief. De internationale toernooien en toernooien om de nationale titel worden vooral vanuit de volleybalbonden van de belangstellende landen georganiseerd. De overige toernooien worden gewoonlijk door volleybalverenigingen georganiseerd of in sommige gevallen door particulieren en bedrijven. De volleybalbonden organiseren hun toernooien vooral ten behoeve van het promoten van de volleybalsport. De volleybalverenigingen organiseren toernooien vaak ook om het stimuleren van de volleybalsport, maar net zo belangrijk zijn "iets extra's organiseren voor hun leden" en natuurlijk het "aanvullen van de clubkas".
Deelname aan externe toernooien
Adelbertteams nemen geregeld deel aan externe toernooien, bijvoorbeeld op het gebied van hockey en volleybal en de atletiektoernooien van Olympic Moves. Ook is er een zaalvoetbalcompetitie, waarbij verschillende leerlingenteams de sportieve strijd aangaan met hun docenten. Dit helpt bij het ontwikkelen van sportieve talenten en het stimuleren van de sportieve wedstrijd.
Deelname aan nationale en internationale competities
In Nederland en België wordt volleybal gespeeld op verschillende niveaus, van recreatie- tot profniveau. Het hoogste niveau in Nederland is de Eredivisie, en daaronder volgen de Topdivisie, twee Eerste divisies en vier Tweede divisies. Op regionaal niveau, per district georganiseerd, komen hieronder de Derde divisie (voormalig regiodivisie), de promotieklasse en daarna volgen de klassen 1 t/m 4–6 (afhankelijk van de regio). Promotie- en degradatie gaat in deze volgorde.
In België is het hoogste niveau de Volleybal Liga, zowel bij de vrouwen als bij de heren is dat Liga A. Het op een na hoogste niveau is bij de vrouwen de Liga B. Bij de heren is er vanaf seizoen 2010–2011 een categorie bij gecreëerd, namelijk de Liga B waardoor de "1e nationale" naar het op twee na hoogste niveau gezakt is. Na deze 2 nationale reeksen zijn er ook nog zowel bij de mannen als bij de vrouwen een 1ste en 2de divisie.
Deelname aan internationale wedstrijden
De nationale teams in Nederland en België doen het de laatste jaren ook niet slecht. De mannenploeg werd 4e op het EK in 2017 en de vrouwenploeg 7e in eigen land. De juniorendames (B-team) werden in 2009 zelfs Europees kampioen en 3de op de Wereldkampioenschappen. Ook in de internationale competitie zijn er verschillende toernooien, waaronder de Olympische Spelen, Wereldkampioenschappen, Europese Kampioenschappen, World League, World Grand Prix en European League.
Samenwerking en teamwerking
Volleybal is een teamspel, waarin samenwerking en communicatie belangrijk zijn. De spelers moeten samenwerken om punten te scoren en tegelijkertijd de verdediging opbouwen. Het opzetten van het samenspelen is belangrijk, en dit kan worden gedaan door de spelers te leren om te werken aan het opbouwen van het spel en het aanvallen van de bal. De spelers moeten ook leren om te communiceren en strategieën te ontwikkelen om de tegenstander te overmeesteren.
Conclusie
Volleybal is een belangrijk onderdeel van de lichamelijke opvoeding en helpt bij het ontwikkelen van motorische vaardigheden, samenwerking en communicatie. Het spel heeft een specifieke structuur met verschillende regels en strategieën, en wordt vaak aangeboden als onderdeel van het lesrooster. In Nederland en België wordt volleybal gespeeld op verschillende niveaus, en er zijn verschillende toernooien en wedstrijden georganiseerd. Deelname aan externe toernooien en het ontwikkelen van sportieve talenten zijn belangrijk voor de opvoeding van kinderen.
Vorige week een nieuwe gevel bij de BSO gekregen. Nieuwe kozijnen, nieuw glas en deur.
