Opleiding tot kinderbegeleider: een weg naar een betrokken rol in de jeugd
juli 12, 2025
De opvoeding in Nederland heeft in de jaren 50 tot en met de jaren 70 grote veranderingen ondergaan. Deze periode markeert een overgang van een meer traditionele, autoritaire opvoeding naar een meer persoonlijk en flexibelere aanpak. De bronnen die beschikbaar zijn, geven een overzicht van de verschillen in opvoeding tussen deze jaren, met name in de jaren 50 en 70. Deze veranderingen zijn te zien in de opvattingen over autoriteit, de rol van het kind, de invloed van buitenlandse denkbeelden, en de invloed van de maatschappelijke ontwikkelingen.
De opvoeding in de jaren 50
In de jaren 50 was de opvoeding in Nederland nog steeds sterk beïnvloed door de tradities van het eergezindheidssysteem en de morele normen die van ouders en onderwijzers werden opgelegd. De opvoeding was gericht op het aanleren van discipline, gehoorzaamheid en respect voor autoriteiten. Dit was een tijd van conformisme, waarin kinderen werden opgeleid om zich aan te passen aan de normen en waarden van de samenleving.
In de bronnen is te zien dat de opvoeding in de jaren 50 nog sterk beïnvloed werd door de katholieke en protestantse opvattingen over de rol van de ouders en de school. Het kind werd gezien als een object dat opgeleid moest worden, in plaats van een persoon met eigen behoeften en mogelijkheden. De opvoeding was daarom vaak gericht op het aanleren van regels, het volgen van instructies en het leren werken aan een collectieve opstelling.
In de jaren 50 was de invloed van buitenlandse denkbeelden beperkt. De opvoedingsmethoden die werden gebruikt, waren meestal gebaseerd op de tradities die al jaren in Nederland bestonden. De opvoedkunde was in die tijd nog vrijwel uitsluitend een onderwijzerswetenschap, waarbij de opvoeders vooral hun eigen ervaring en kennis toepasten. Er was weinig sprake van wetenschappelijke onderzoekingen of nieuwe denkbeelden over de ontwikkeling van het kind.
De opvoeding was ook sterk beïnvloed door de economische situatie. Na de Tweede Wereldoorlog was er een herstelperiode, waarin de samenleving zich heroriënteerde. De opvoeding had als doel om de kinderen voor te bereiden op het leven in een steeds complexere maatschappij. De nadruk lag op het leren werken, het leren lezen en schrijven, en het leren omgaan met regels en verantwoordelijkheden.
De opvoeding in de jaren 60
De jaren 60 markeerden een grote verandering in de opvoeding. De opvoeding werd steeds meer beïnvloed door de contestatiebeweging, waarin de traditionele opvattingen over autoriteit, gehoorzaamheid en normen werden onderworpen aan kritiek. De opvoeding werd steeds meer gericht op de persoonlijkheid van het kind en de mogelijkheid om zelfstandig te denken en te kiezen.
In de bronnen is te zien dat de opvoeding in de jaren 60 sterk beïnvloed werd door de maatschappelijke veranderingen. De jaren 60 waren een periode van grote mentaliteitsveranderingen, waarin de drang naar zelfverantwoordelijkheid en individualisatie toenam. De opvoeding kreeg een andere richting, waarin het kind centraal stond en de ouders en opvoeders zich meer zorgen maakten over de ontwikkeling van hun kind.
De opvoeding in de jaren 60 was ook sterk beïnvloed door de invloed van buitenlandse denkbeelden. De bronnen noemen onder andere de invloed van de Montessori-methode, het Freinetonderwijs, het Jenaplanonderwijs en de invloed van de opvoedingsdenker Dr. Spock. Deze denkbeelden stelden dat het kind op een manier moest worden opgeleid die past bij zijn eigen ontwikkeling, in plaats van dat het kind moet passen in een traditionele opstelling.
De opvoeding in de jaren 60 was ook gekenmerkt door een grotere ruimte voor spontaniteit en spel. De ouders en opvoeders begonnen meer aandacht te besteden aan de genetische ontwikkeling van hun kind, in plaats van alleen op regels en normen. De opvoeding werd steeds meer gericht op de ontwikkeling van de persoonlijkheid van het kind, met als doel om het kind te laten leren omgaan met zijn eigen gedrag, emoties en keuzes.
De opvoeding in de jaren 70
In de jaren 70 werd de opvoeding in Nederland steeds meer beïnvloed door de ideeën van de emancipatiebeweging. De opvoeding kreeg een meer gelijke positie tussen ouders en kind, en werd steeds meer gericht op het ontwikkelen van de autonomie van het kind. De opvoeding werd ook beïnvloed door de opkomst van de Middenschool, een vorm van onderwijs die gericht was op de gelijke kans voor alle kinderen, ongeacht hun sociale achtergrond.
In de bronnen is te zien dat de opvoeding in de jaren 70 sterk beïnvloed werd door de discussie over de invloed van de school op de ontwikkeling van het kind. De opvoeding kreeg een andere vorm, waarin de nadruk lag op de individuele behoeften van het kind, in plaats van op het volgen van regels en normen. De opvoeding werd steeds meer gericht op het bevorderen van de sociale ontwikkeling van het kind, en het leren omgaan met verschillen in gedrag, denken en keuzes.
De opvoeding in de jaren 70 was ook gekenmerkt door de opkomst van de moderne opvoedingsmethoden, zoals het Vrije onderwijs en het ontwikkelingsgerichte onderwijs. Deze methoden zetten het kind centraal en zorgden voor een meer open sfeer in de opvoeding. De ouders en opvoeders begonnen steeds meer aandacht te besteden aan de persoonlijkheid van het kind, in plaats van alleen op het volgen van instructies.
Samenhang tussen de jaren 50 en 70
De opvoeding in de jaren 50 tot 70 in Nederland markeert een overgang van een traditionele, autoritaire opvoeding naar een meer persoonlijk en flexibelere aanpak. In de jaren 50 was de opvoeding nog sterk beïnvloed door de tradities van het conformisme en het gevolg van autoriteiten. In de jaren 60 en 70 kreeg de opvoeding een andere vorm, waarin het kind centraal stond en de ouders en opvoeders zich meer zorgen maakten over de ontwikkeling van hun kind.
De opvoeding in de jaren 60 en 70 werd ook beïnvloed door de maatschappelijke veranderingen, waaronder de emancipatiebeweging, de contestatiebeweging en de opkomst van de moderne opvoedingsmethoden. De opvoeding kreeg een grotere ruimte voor spontaniteit, spel en individuele ontwikkeling van het kind. De nadruk lag steeds meer op het bevorderen van de autonomie van het kind, in plaats van op het volgen van regels en normen.
Conclusie
De opvoeding in Nederland tussen de jaren 50 en 70 was een periode van grote veranderingen. In de jaren 50 was de opvoeding nog sterk beïnvloed door de tradities van het conformisme en het gevolg van autoriteiten. In de jaren 60 en 70 kreeg de opvoeding een andere vorm, waarin het kind centraal stond en de ouders en opvoeders zich meer zorgen maakten over de ontwikkeling van hun kind. De opvoeding werd steeds meer gericht op het bevorderen van de autonomie van het kind, in plaats van op het volgen van regels en normen.
Vorige week een nieuwe gevel bij de BSO gekregen. Nieuwe kozijnen, nieuw glas en deur.
