Opleiding tot kinderbegeleider: een weg naar een betrokken rol in de jeugd
juli 12, 2025
Inleiding
De vraag of ouders verplicht moeten deelnemen aan een opvoedcursus is een veelbesproken onderwerp, met name in Amsterdam. In meerdere bronnen wordt dit thema aangesneden, waarbij zowel voor- als tegenstanders worden genoemd. De discussie draait om de vraag of een verplichte cursus helpt bij het voorkomen van opvoedproblemen, of dat het juist een extra last is voor ouders. De bronnen tonen aan dat er in de stad al opvoedcursussen worden aangeboden, maar dat de discussie over een verplichte cursus nog steeds niet is opgelost. In dit artikel wordt nader ingegaan op de argumenten voor en tegen een verplichte cursus, de rol van gemeenten, en de beschikbare ondersteuning voor ouders.
De rol van gemeenten in opvoedondersteuning
Sinds 2015 zijn gemeenten in Nederland verantwoordelijk voor de opvoedondersteuning, waaronder het aanbieden van cursussen voor aanstaande ouders. Dit is onder meer genoemd in de bronnen, waarin wordt opgemerkt dat gemeenten een breed aanbod aan opvoedcursussen moeten aanbieden. In Amsterdam worden al opvoedcursussen aangeboden, die zijn bedacht door Sylvia Nossent. Deze cursussen zijn bedoeld om ouders te helpen bij de overgang naar het ouderschap en om latere opvoedproblemen te voorkomen.
De cursussen worden aangeboden door verschillende instellingen, waaronder de Opvoedpoli in Amsterdam, die vragen over opvoeding, ontwikkeling en ouderschap beantwoorden. Daarnaast zijn er ook cursussen zoals “Positief Opvoeden 2-12 jaar”, die gericht zijn op het aanleren van positieve opvoedmethoden. Deze cursussen zijn gratis en kunnen worden geregistreerd via de website van de gemeente of via andere organisaties.
Argumenten voor een verplichte cursus
Een aantal deskundigen en ouders pleiten voor een verplichte opvoedcursus. Volgens de kinderrechter Paul Vlaardingerbroek zou iedereen die een kind krijgt, een dergelijke cursus moeten volgen. Hij zegt dat ouders die al van tevoren weten hoe ze met hun kind om moeten gaan, sterker in hun schoenen staan bij onverwachte situaties. Dit argument wordt ook genoemd in bron 1, waarin staat dat een cursus een goed preventief middel is.
De discussie over een verplichte cursus is al jaren aan de gang. Volgens bron 4 is er regelmatig sprake van een herstart van de discussie, met name in jaren zoals 2011 en 2014. De meest opvallende paradox is dat het zogenaamde “positieve opvoeden” opgelegd kan worden door een verplichte cursus, wat leidt tot het probleem dat straffen geen intrinsiek leren opleveren. Het is dus mogelijk dat een verplichte cursus juist de verkeerde houding oplegt.
Argumenten tegen een verplichte cursus
Tegenover de voorstanders staan ook kritici die menen dat een verplichte cursus niet nodig is. In bron 3 wordt aangegeven dat ouders die zichzelf melden voor zo’n cursus, meestal niet in de probleemgroep vallen. Dit suggereert dat de cursussen vooral gericht zijn op ouders die al voldoende kennis hebben, en dat de cursus dus niet nodig is voor iedereen.
Er wordt ook opgemerkt dat er al veel informatie is over opvoeden, en dat ouders vaak zelf kunnen leren door boeken te lezen, online bronnen te raadplegen of te praten met anderen. In bron 3 wordt ook genoemd dat de cursussen op zich niet voldoende zijn, omdat het opvoeden een complex proces is dat op veel verschillende manieren kan verlopen. Er is geen enkele juiste manier van opvoeden, en de cursus zou daarom niet voor iedereen geschikt zijn.
Daarnaast wordt ook opgemerkt dat de discussie over een verplichte cursus vaak wordt gevoerd vanuit het oogpunt van de overheid, terwijl het in feite om ouders en hun gezinsleven gaat. In bron 3 wordt gezegd dat het idee van een verplichte cursus te ver gaat, en dat het een soort diploma zou kunnen zijn dat nodig is om kinderen te kunnen krijgen. Dit wordt door veel ouders als onnodig en te extreem gezien.
De rol van opvoedcursussen in de praktijk
Er zijn al diverse opvoedcursussen beschikbaar in Amsterdam, waaronder de cursus “Positief Opvoeden 2-12 jaar” die gericht is op het aanleren van positieve opvoedmethoden. Deze cursus bestaat uit vijf groepsbijeenkomsten van twee uur en drie telefonische gesprekken. De cursus helpt ouders om inzicht te krijgen in het gedrag van hun kind en hun eigen opvoedstijl. De cursus is gericht op ouders die het gedrag van hun kind willen veranderen of het positief willen stimuleren.
In bron 4 wordt ook genoemd dat de cursussen gericht zijn op het aanleren van betere communicatie, het oplossen van problemen en het versterken van de band tussen ouder en kind. Daarnaast wordt in bron 4 ook genoemd dat de cursussen gericht zijn op het leren van de rol van ouders, de rechten en verantwoordelijkheden bij de opvoeding, en het leren om te werken met andere professionals.
De cursussen zijn gratis en worden aangeboden door diverse organisaties, waaronder de Opvoedpoli in Amsterdam. De Opvoedpoli biedt hulp aan iedereen die vragen heeft over opvoeding, ontwikkeling en ouderschap. Ze staan open voor gesprekken en bieden een brede mate van ondersteuning aan.
De discussie over een verplichte cursus
De discussie over een verplichte cursus is niet nieuw, maar blijft wel vanwege de complexiteit van de opvoeding en de verschillende levensomstandigheden van ouders een lastig onderwerp. In bron 3 wordt genoemd dat er al jaren gesproken wordt over een verplichte cursus, en dat de discussie vaak opnieuw opkomt. De argumenten voor en tegen zijn in de bronnen uitgebreid besproken.
Een van de argumenten voor is dat ouders zich beter voorbereiden op de uitdagingen van het opvoeden. In bron 1 wordt gezegd dat ouders die al van tevoren weten hoe ze met hun kind om moeten gaan, sterker in hun schoenen staan bij onverwachte situaties. Dit argument wordt ook genoemd in bron 4, waarin staat dat een cursus een goed preventief middel is.
Tegenover deze argumenten staat dat ouders die al voldoende kennis hebben, niet nodig hebben om een cursus te volgen. In bron 3 wordt gezegd dat ouders die zichzelf melden voor zo’n cursus, meestal niet in de probleemgroep vallen. Dit suggereert dat de cursus vooral gericht is op ouders die al voldoende kennis hebben, en dat de cursus dus niet nodig is voor iedereen.
De rol van gemeenten en ondersteunende organisaties
De gemeenten in Nederland, waaronder Amsterdam, zijn verantwoordelijk voor de opvoedondersteuning. In bron 1 wordt genoemd dat gemeenten een breed aanbod aan opvoedcursussen moeten aanbieden. Dit geldt ook voor Amsterdam, waar al opvoedcursussen worden aangeboden. De Opvoedpoli in Amsterdam biedt hulp aan iedereen die vragen heeft over opvoeding, ontwikkeling en ouderschap.
Daarnaast zijn er ook andere organisaties die ondersteuning bieden, zoals de Opvoedpoli, die helpen bij het oplossen van problemen en het geven van advies. De Opvoedpoli zijn ook gericht op het helpen van ouders met problemen in het gezin, zoals stress, problemen op school, of het omgaan met gedrag van kinderen.
Conclusie
De discussie over een verplichte opvoedcursus voor ouders in Amsterdam blijft een onderwerp van veel discussie. Aan de ene kant pleiten deskundigen en ouders voor een dergelijke cursus, omdat deze helpt bij het voorkomen van opvoedproblemen en het versterken van de band tussen ouder en kind. Aan de andere kant is er ook kritiek op, omdat het niet nodig is voor iedereen en de cursus niet voor iedereen geschikt is. De opvoedcursussen die al beschikbaar zijn, bieden hulp aan ouders die hier behoefte aan hebben. De discussie blijft dus lopen, maar de nadruk ligt op het aanbieden van een breed aanbod aan ondersteuning voor ouders, zowel in de vorm van cursussen als andere vormen van hulp.
Vorige week een nieuwe gevel bij de BSO gekregen. Nieuwe kozijnen, nieuw glas en deur.
