DTP-Vaccinatie: Bescherming tegen Difterie, Tetanus en Polio door de Jaren Heen
juni 16, 2025
Het is een veelvoorkomend scenario: een vijfjarige die met tegenzin aan tafel zit, bepaalde voedingsmiddelen weigert of simpelweg niet genoeg eet. Deze fase van kieskeurigheid en het ontdekken van eigen voorkeuren is normaal, maar kan voor ouders en verzorgers wel zorgen oproepen. Deze artikel biedt een overzicht van strategieën en inzichten om deze periode zo soepel mogelijk te doorlopen, gebaseerd op beschikbare informatie.
De eetlust en het eetgedrag van kinderen veranderen in de loop der jaren. In het eerste levensjaar is een baby vaak een enthousiaste eter, omdat de groei snel gaat en het ontdekken van smaken een belangrijk onderdeel van de ontwikkeling is. Na het eerste jaar neemt de groei af, waardoor de behoefte aan eten ook afneemt. Dit kan leiden tot minder eetlust en een selectievere houding ten opzichte van voedsel. Kinderen ontwikkelen hun eigen smaak en voorkeuren, en leren hun eigen wil te uiten, wat zich kan manifesteren in het weigeren van bepaalde voedingsmiddelen. Dit is een normale fase in de ontwikkeling, waarbij het kind grenzen verkent en leert wat het wel en niet lekker vindt.
Er zijn verschillende factoren die kunnen bijdragen aan eetproblemen bij kleuters. De ontwikkeling van de eigen wil speelt een belangrijke rol, waarbij het kind leert ‘nee’ te zeggen en controle uit te oefenen over zijn eigen omgeving, inclusief wat hij of zij eet. Ook de omgeving kan een rol spelen. Spanningen thuis of een onrustige eetsituatie kunnen het moeilijker maken voor een kind om te ontspannen en te genieten van het eten. Daarnaast kunnen ook interne factoren, zoals een tijdelijke verminderde eetlust door een groeispurt of een onderliggende medische oorzaak, een rol spelen.
Het creëren van een positieve en ontspannen eetsituatie is essentieel. Dwingen of straffen werkt averechts en kan de negatieve associaties met eten versterken. In plaats daarvan is het belangrijk om een sfeer te creëren waarin het kind zich veilig en comfortabel voelt om te experimenteren met nieuwe smaken en texturen.
Geef kinderen de ruimte om zelf keuzes te maken binnen gezonde opties. Laat ze bijvoorbeeld kiezen tussen verschillende groenten of fruit bij het avondeten. Door hen inspraak te geven, voelen ze zich serieus genomen en kunnen ze hun eigen voorkeuren ontdekken. Het samenstellen van een weekmenu kan ook een leuke en effectieve manier zijn om kinderen te betrekken bij het eten.
Presenteer het eten op een aantrekkelijke manier. Gebruik leuke borden, maak er een gezichtje van of introduceer smaken met verhalen of thema’s. Broccoli kan bijvoorbeeld “boompjes” zijn die sterke spieren geven, en worteltjes kunnen “superheldenogen” bevorderen. Betrek kinderen bij de bereiding van de maaltijd. Laat ze groenten wassen, roeren in de pan of helpen met het versieren van een toetje. Als ze zelf hebben meegeholpen met het klaarmaken van het eten, zijn ze vaak eerder geneigd om het ook te proberen.
Zorg voor vaste eetmomenten en probeer zo min mogelijk afleiding aan tafel toe te laten. Een voorspelbare routine helpt kinderen om zich te concentreren op het eten en creëert een gevoel van veiligheid. Vermijd schermen, boekjes of ander speelgoed tijdens de maaltijd.
Kinderen leren door het gedrag van anderen te observeren. Geef het goede voorbeeld door zelf ook gezond en gevarieerd te eten en te genieten van het eten. Als je zelf geen groente eet, waarom zou je kind het dan wel doen?
Het kan zijn dat kinderen meerdere keren moeten proeven voordat ze een nieuwe smaak accepteren. Bied daarom regelmatig dezelfde gezonde opties aan, zonder te veel druk. Geef ze ruimte om te wennen, en accepteer het als ze zeggen dat ze nog niet willen. Herhaling zonder verwachtingen helpt hen om in hun eigen tempo nieuwe dingen te proberen. Het kan wel 10 tot 15 keer duren voordat een kind een nieuwe smaak accepteert.
Vertrouw erop dat een kind zelf weet hoeveel het nodig heeft. Dwing een kind niet om op te eten en respecteer de signalen van verzadiging. Een kind hongert zichzelf niet uit. Als een kind honger heeft, gaat het vanzelf weer eten.
Er zijn een aantal dingen die je beter kunt vermijden als je kind niet wil eten.
Dwingen of straffen werkt averechts en kan de negatieve associaties met eten versterken.
Koppel geen beloningen aan het opeten van groente of fruit. Een toetje is geen beloning, maar een onderdeel van de maaltijd.
Beperk de hoeveelheid tussendoortjes en drinken, vooral vlak voor de maaltijd. Een volle maag maakt het moeilijker om honger te hebben tijdens de hoofdmaaltijd.
Geef niet te veel aandacht aan het weigeren van eten. Hoe meer aandacht je geeft aan het weigeren, hoe meer het kind er misschien in zal volharden.
In de meeste gevallen zijn eetproblemen bij kleuters een tijdelijke fase die vanzelf overgaat. Echter, in sommige gevallen kan het verstandig zijn om hulp te zoeken. Raadpleeg een arts of diëtist als:
Eetproblemen bij kleuters zijn een veelvoorkomend verschijnsel dat vaak voortkomt uit de ontwikkeling van de eigen wil en het ontdekken van eigen voorkeuren. Door een positieve en ontspannen eetsituatie te creëren, kinderen te betrekken bij de bereiding van de maaltijd, en geduldig te zijn, kunnen ouders en verzorgers helpen om deze fase zo soepel mogelijk te doorlopen. Het is belangrijk om te onthouden dat elk kind anders is en dat er geen one-size-fits-all oplossing bestaat. Vertrouwen in het eigen lichaam van het kind en respecteren van zijn signalen zijn essentieel voor het ontwikkelen van gezonde eetgewoonten.
Wie niet van een kind geniet, ziet het allermooiste niet