Vacatures voor docent lichamelijke opvoeding in het speciaal onderwijs
juli 11, 2025
In de afgelopen jaren is de manier waarop ouders hun kinderen opvoeden flink veranderd. Tegenwoordig zijn er veel meer informatiebronnen, opvoedingsprogramma’s en ondersteuningsdiensten beschikbaar. De opvoedingsstijl is steeds flexibeler geworden en er wordt steeds meer aandacht besteed aan emotionele en sociale ontwikkeling van het kind. In dit artikel wordt gekeken naar de verschillen tussen opvoeden vroeger en nu, met aandacht voor de veranderingen in opvoedingsstijlen, de rol van ouders en de impact van de maatschappelijke ontwikkelingen.
In de jaren 50 was de opvoeding vaak autoritair en traditioneel. Ouders hanteerden een strikte en hiërarchische aanpak waarbij gehoorzaamheid en respect centraal stonden. Fysieke straf en strikte discipline waren normaal en kinderen hadden weinig ruimte voor eigen inbreng. De nadruk lag op het naleven van regels en plichten, en emoties werden vaak onderdrukt. In de jaren 60 en 70 maakte deze autoritaire aanpak plaats voor een meer permissieve stijl. Ouders begonnen meer aandacht te besteden aan de emotionele behoeften van hun kinderen en er kwam meer ruimte voor zelfexpressie en creativiteit. Dit tijdperk werd gekenmerkt door vrijheid in de opvoeding, waarbij ouders minder strikte regels hanteerden en meer als vrienden dan als autoritaire figuren werden gezien.
In de jaren 80 en 90 werd het opvoeden iets soepeler. Ouders begonnen meer uitleg te geven en af en toe mocht je best je mening geven, maar uiteindelijk bleef de ouder de baas. Tegenwoordig draait opvoeden veel meer om overleg en begrip. Ouders nemen hun kinderen serieus en willen ze laten inzien waarom regels er zijn. Grenzen stellen is nog steeds belangrijk, maar het draait meer om opvoeden met respect en dialoog dan om autoriteit.
Vroeger was de opvoeding vaak een primaire taak van de moeder. Er werd wel gewerkt buitenshuis, maar dan voornamelijk als de kinderen wat ouder waren. De kinderopvang was destijds nog niet zo goed geregeld. Tegenwoordig zijn vaak de vaders intensief betrokken bij de opvoeding. Beide ouders werken (vaak parttime) en combineren het opvoeden met het maken van een carrière. Ook groeien kinderen vaker op in samengestelde zinnen, waarbij bewust of onbewust meer volwassenen betrokken zijn bij de opvoeding van het kind.
In de jaren 2020 worden opvoedstijlen steeds diverser en flexibeler. Ouders zijn zich meer bewust van de impact van hun opvoedmethoden en streven naar een evenwicht tussen het bieden van structuur en het aanmoedigen van autonomie. De nadruk ligt nu vaak op positieve discipline, waarbij ouders proberen gedrag te sturen door middel van positieve communicatie, in plaats van straf. Bovendien spelen thema’s zoals mentale gezondheid, inclusiviteit en bewustzijn van sociale rechtvaardigheid een steeds belangrijkere rol in de opvoeding.
De maatschappij is altijd in ontwikkeling. Ouderschap en opvoeden en de visie daarop is daarmee constant in beweging. Als professional is het belangrijk met deze veranderingen mee te bewegen. Blijf kritisch kijken of dat wat je doet nog past bij hoe we in de maatschappij kijken naar opvoeding en ouderschap.
De technologische ontwikkelingen gaan razendsnel, het schoolsysteem heeft een opknapbehandeling gekregen en het aantal televisiezenders is niet meer te tellen. Maar wat is het effect van al deze veranderingen op onze manier van opvoeden? De opvoedingsdoelen toen en nu zijn in de loop van de tijd veranderd. Waar voorheen de nadruk werd gelegd op het conformeren aan regels, wordt nu veel belang gehecht aan het dragen van eigen verantwoordelijkheid en zelfstandig oordelen. De kinderen praten en beslissen mee; er wordt meer onderhandeld.
De grootte van het gezin speelt ook een aanzienlijke rol in de manier van opvoeden. Vroeger waren de gezinnen groter, waarbij de aandacht verdeeld moest worden en kinderen ook vaak elkaar opvoedden. In onze tijd bestaat een gezin uit gemiddeld twee à drie kinderen. In de optiek van de ouder van nu mag het kind niets tekortkomen.
In de meeste gezinnen is het druk. Prof. dr. Peter Adriaenssens schrijft hierover in zijn boek Opvoeden is een groeiproces: ‘Vroeger was de woning het middelpunt en was er altijd iemand thuis voor de kinderen. Nu is iedereen ‘ergens’. Caroline: “Vaak werken beide ouders, en hebben kinderen en ouders veel activiteiten. Het is dan moeilijker om toch te zorgen voor de basisrust die nodig is om de relatie tussen ouder en kind te voeden en van waaruit er opgevoed kan worden. Het is belangrijk om tijd door te brengen met elkaar, samen iets te ondernemen, waardoor het kind voelt dat je waardeert dat het bij je is. Geef even die extra knuffel en dat praatje omdat het vandaag op school niet zo leuk was.”
De kinderen van nu groeien op in een steeds dynamischer en meer veeleisende samenleving. Hierdoor ervaren ze eerder stress. Ze worden voortdurend geprikkeld door televisie, internet en social media. Het is een uitdaging voor een ouder om je kind hierin te begeleiden. De opvoedingsdoelen toen en nu zijn in de loop van de tijd veranderd. Waar voorheen de nadruk werd gelegd op het conformeren aan regels, wordt nu veel belang gehecht aan het dragen van eigen verantwoordelijkheid en zelfstandig oordelen. De kinderen praten en beslissen mee; er wordt meer onderhandeld.
Tegenwoordig zijn er talloze boeken, podcasts, websites, televisieprogramma’s en YouTube video’s over opvoeden te bekijken. Iedereen heeft er een andere visie op en de mogelijkheden zijn eindeloos. Vroeger ging dat een stuk makkelijker: vaak voedde je de kinderen op zoals je dacht dat het beste was. Vaak was dat hetzelfde zoals jij was opgevoed door jouw ouders. Men stond er relaxter in en geloofde dat het vanzelf wel goed zou komen.
De huidige opvoedingstrends, de voordelen en nadelen zijn duidelijk zichtbaar. Ooit was opvoeden simpel. Je gaf je kind een boterham met hagelslag, stuurde ze de deur uit, en hoopte dat ze niet teveel kattenkwaad uithaalden. Maar tijden veranderen, en opvoeden lijkt tegenwoordig een vak apart. En met al die opvoedingstrends die om de haverklift opduiken, voelt het soms alsof je moet kiezen tussen een handboek van twintig hoofdstukken of gewoon lekker op je gevoel afgaan (of was dat ook alweer een trend?).
In de jaren 2020 worden opvoedstijlen steeds diverser en flexibeler. Ouders zijn zich meer bewust van de impact van hun opvoedmethoden en streven naar een evenwicht tussen het bieden van structuur en het aanmoedigen van autonomie. De nadruk ligt nu vaak op positieve discipline, waarbij ouders proberen gedrag te sturen door middel van positieve communicatie, in plaats van straf. Bovendien spelen thema’s zoals mentale gezondheid, inclusiviteit en bewustzijn van sociale rechtvaardigheid een steeds belangrijkere rol in de opvoeding.
Gentle Parenting is dé trend die de laatste jaren volop in de schijnwerpers staat. Het idee? Begripvol en geduldig omgaan met je kind, zonder straf of harde woorden. Het draait allemaal om empathie, connectie en het erkennen van de gevoelens van je kleintje. Dus als je peuter voor de zoveelste keer krijsend op de grond ligt omdat de plakjes kaas verkeerd op zijn brood liggen, biedt deze trend een perfecte uitweg: adem in, adem uit, en zeg liefdevol dat je zijn frustratie begrijpt.
De eerste 1000 dagen van conceptie tot 2 jaar, zijn cruciaal voor een gezonde, veilige en kansrijke ontwikkeling van het kind. Het manifest The 1001 critical Days kreeg in Engeland brede politieke steun. In navolging van dit manifest heeft een aantal samenwerkende organisaties (DAIMH, NIP, NVO en Babywerk) het initiatief genomen om een Nederlandse versie van dit manifest te ontwikkelen. Inmiddels heeft ook een groot aantal beroepsverenigingen, belangenorganisaties, wetenschappers en andere belangstellenden zich bij dit initiatief aangesloten.
Versterken van de rol van vaders is een belangrijk onderdeel van de toekomst van opvoeden. Steeds vaker wordt op basis van onderzoek benadrukt dat vaders een belangrijke rol spelen in de ontwikkeling van hun kind. Sardes biedt met het project Mannen en opvoeding veel inspiratie en tools voor professionals om vaders uit te dagen actief na te denken over het ouderschap en zich met de opvoeding te bemoeien. Ook de rijksoverheid investeert in versterking van de band tussen vaders en kinderen.
De opvoeding van kinderen is in de afgelopen jaren flink veranderd. Tegenwoordig zijn er veel meer informatiebronnen, opvoedingsprogramma’s en ondersteuningsdiensten beschikbaar. De opvoedingsstijlen zijn steeds diverser en flexibeler geworden, en er wordt steeds meer aandacht besteed aan emotionele en sociale ontwikkeling van het kind. De rol van ouders is veranderd en de impact van de maatschappelijke veranderingen is duidelijk zichtbaar. De toekomst van opvoeden ligt in de hand van de ouders en professionals die zich bewust zijn van de verantwoordelijkheid en de invloed van hun keuzes.
Wie niet van een kind geniet, ziet het allermooiste niet