Urenverantwoording en lichamelijke opvoeding in het voortgezet onderwijs
juli 11, 2025
De Surinaamse marrons vormen een unieke bevolkingsgroep met een rijke historische en culturele erfenis. Hun opvoedingsstijl en tradities zijn sterk beïnvloed door hun Afrikaanse herkomst, maar ook door hun omgeving in het binnenland van Suriname. Deze opvoedingsstijl wordt gekenmerkt door krachtige waarden, sociale normen en een sterke familieband. In dit artikel zullen we deze kenmerken nader bekijken, gebaseerd op de bronnen die zijn gegeven.
De Surinaamse opvoedstijl wordt gekenmerkt door een aantal typische kenmerken, die zowel in het dagelijks leven als in de opvoeding van kinderen van toepassing zijn. De opvoeding is sterk gericht op respect, discipline, harde werking en een sterke familieband. Volgens bron [1] zijn er tien dingen die typerend zijn voor de Surinaamse opvoedstijl, waaronder het gebruik van ‘u’ bij het aanspreken, het niet gapen zonder hand voor de mond, het leren van respect en de nadruk op harde werkzaamheden.
Een ander kenmerk is het gebruik van het woord ‘u’ bij het aanspreken van volwassenen. Dit is een teken van beleefdheid en respect. Volgens bron [1] is dit in de Surinaamse cultuur de regel, in tegenstelling tot de Nederlandse cultuur, waarin het gebruik van ‘u’ soms minder vaak voorkomt. Dit toont aan dat de Surinaamse opvoedstijl een sterke nadruk legt op respect en beleefdheid.
Een ander kenmerk is het leren van respect. Volgens bron [1] is het ongebruikelijk dat Surinaamse kinderen hun ouders beledigen of uitschelden. Dit toont aan dat respect een kernwaarde is in de Surinaamse cultuur. De kinderen leren van jongs af aan dat ze hun ouders moeten respecteren en dat hun ouders ook respect verdienen.
De Surinaamse opvoedstijl legt ook nadruk op harde werkzaamheden. Volgens bron [1] leren Surinaamse kinderen al van jongs af aan dat je met harde werkzaamheden iets bereikt. Dit is waarschijnlijk te wijten aan de ervaring van hun voorouders, die in Nederland ook harder moesten werken om een goed leven op te bouwen. Dit toont aan dat de Surinaamse opvoedstijl een sterke nadruk legt op discipline en verantwoordelijkheid.
Een belangrijk onderdeel van de Surinaamse opvoedstijl is de rol van de familie. Volgens bron [1] zijn de Surinaamse families vaak groot, waardoor er altijd iemand voor elkaar staat. Dit leidt ertoe dat alle neefjes en nichtjes dicht bij elkaar opgroeien en leren wat echte familiewarmte betekent. De Surinaamse opvoedstijl benadrukt dus ook de kracht van de familieband.
Een ander kenmerk is het leren van hulp. Volgens bron [1] is het voor Surinaamse ouders belangrijk om hulp aan te vragen, bijvoorbeeld in het huishouden. Dit wordt niet als een verzoek beschouwd, maar meer als iets dat je meteen kunt gaan doen. Dit toont aan dat de Surinaamse opvoedstijl een sterke nadruk legt op samenwerking en ondersteuning.
Naast de opvoedingsstijl hebben de Surinaamse marrons ook een rijke traditie en rituelen. Deze rituelen zijn vaak gericht op het feest vieren van het leven en de rol van het kind in de familie. Volgens bron [3] zijn er verschillende inwijdingsrituelen, waaronder ‘Puu pikin a doo’, waarbij een pasgeboren kind voor het eerst buitenshuis komt. Dit is een ceremonie waarbij de familieleden en de directe omgeving van het kind worden geïntroduceerd. Tijdens deze ceremonie worden er gebeden geuit en goede wensen uitgesproken.
Deze rituelen zijn niet alleen cultureel van belang, maar ook immaterieel. Volgens bron [3] worden er drie belangrijke energieën van het kind aandacht besteed. Deze energieën zijn de Akaa, Bungadu en de Nenseki. De familieleden wensen de ouders wijsheid toe tijdens de opvoeding van het kind. Tevens wordt God geprezen voor de kracht die hij de moeder heeft geschonken om het kind te dragen en ter wereld te brengen.
De Surinaamse marrons zijn traditioneel aanhangers van hun eigen religies, zoals het Winti, waarbij ‘Gaan Gadu’ de schepper van alles wat er bestaat is. Volgens bron [2] zijn de marrons echter massaal overgestapt naar het christendom, en dan met name tot de Volle Evangelie beweging. Dit is vooral te wijten aan de urbanisatie van de marrons: veel marrons zijn de afgelopen decennia naar steden, zoals Paramaribo, getrokken.
Deze overgang naar het christendom heeft ook invloed gehad op de opvoedingsstijl. Volgens bron [2] is het aantal christelijke marrons toegenomen, wat wijst op een groeiende invloed van het christendom op de opvoedingsstijl. Dit toont aan dat de Surinaamse opvoedstijl ook beïnvloed wordt door religieuze waarden.
Hoewel de Surinaamse marrons een rijke cultuur hebben, zijn ze ook onderworpen aan onderschatting en discriminatie. Volgens bron [6] is er sprake van structurele rassendiscriminatie in Suriname, wat de meeste mensen van Afrikaanse afkomst het gevoel geeft dat ze niet volledig bij de Surinaamse samenleving horen. Dit heeft invloed gehad op de opvoedingsstijl, aangezien de marrons vaak last hebben van slecht onderwijs en slechte toegang tot zorg.
Volgens bron [4] zijn de marrons in Suriname ook te maken met onteigening van land, vroege zwangerschappen, illegale mijnbouw, vervuiling van het milieu en natuurlijke bronnen en slechte infrastructuur. Deze factoren hebben invloed gehad op de opvoedingsstijl, aangezien de marrons vaak in arme omstandigheden leven.
De Surinaamse marrons hebben een rijke cultuur en een unieke opvoedingsstijl, die wordt gekenmerkt door krachtige waarden, sociale normen en een sterke familieband. De opvoedingsstijl benadrukt respect, discipline, harde werkzaamheden en een sterke familieband. De marrons hebben ook een rijke traditie en rituelen, die vaak gericht zijn op het feest vieren van het leven en de rol van het kind in de familie. Hoewel de marrons een rijke cultuur hebben, zijn ze ook onderworpen aan onderschatting en discriminatie, wat invloed heeft gehad op de opvoedingsstijl.
Wie niet van een kind geniet, ziet het allermooiste niet