Positief en creatief opvoeden: een praktische aanpak voor ouders en verzorgers
juli 11, 2025
In de opvoeding van kinderen zijn lichamelijke straffen eeuwenlang een onderdeel geweest van het omgaan met gedrag. Van de 17e eeuw tot in de jaren 1930 en later, was het geven van een tik, een pak voor de broek of een draai om de oren een veelgebruikte methode om orde te handhaven. In het artikel “Lichamelijke tuchtiging in school”, dat in 1936 werd gepubliceerd in Ons Eigen Blad, stelde Berger vast dat een lichamelijke tuchtiging in bepaalde gevallen effectief kon zijn, vooral wanneer andere methoden zoals het geven van een waarschuwing of het opzoeken van een oplossing niet werkte. In die tijd werd een lichamelijke tuchtiging vaak gezien als een noodzakelijke maatregel om kinderen te laten beseffen dat hun gedrag onaannemelijk is. De historische visie op lichamelijke straffen is echter in de loop van de jaren veranderd, en tegenwoordig wordt duidelijk gemaakt dat deze vorm van straffen schadelijk kan zijn voor de ontwikkeling van kinderen.
In de 17e eeuw was strenge tucht met lijfstraffen de normaalste zaak van de wereld. Wie niet wilde horen, moest maar voelen. Het motto was: “Luisteren of voelen”. De roe en de plak werden gretig gebruikt. Op scholen in Zeeland was dit niet anders. Maar een leraar had nog meer strafattributen tot zijn beschikking. In de middeleeuwen en vroegmoderne tijd werden lijfstraffen gezien als een geschikt middel om de orde te handhaven in vaak overvolle klassen. Slaan werd gezien als een verantwoorde opvoedingsmethode als het weloverwogen gebeurde. Leraren waren heer en meester op hun school en mochten zelf hun straffen bepalen. Al waren er vanaf de achttiende eeuw wel allerlei regels en voorwaarden zoals: het kind dient de straf als terecht te ervaren, het moet de zin inzien van de straf, de straf moet aangepast zijn aan leeftijd en persoon van het kind, elke straf dient een duidelijk einde te hebben, men mag het kind niet steeds aan een gegeven straf blijven herinneren, en als men de straf heeft ondergaan is alles weer vergeven en vergeven.
In de jaren 1930 en 1940 was het geven van een lichamelijke tuchtiging nog steeds een veelgebruikte methode om orde te handhaven. In het artikel “Lichamelijke tuchtiging in school”, dat in 1936 werd gepubliceerd in Ons Eigen Blad, stelde Berger vast dat een lichamelijke tuchtiging in bepaalde gevallen effectief kon zijn, vooral wanneer andere methoden zoals het geven van een waarschuwing of het opzoeken van een oplossing niet werkte. In die tijd werd een lichamelijke tuchtiging vaak gezien als een noodzakelijke maatregel om kinderen te laten beseffen dat hun gedrag onaannemelijk is. In het artikel “Lichamelijke tuchtiging in school”, dat in 1936 werd gepubliceerd in Ons Eigen Blad, stelde Berger vast dat een lichamelijke tuchtiging in bepaalde gevallen effectief kon zijn, vooral wanneer andere methoden zoals het geven van een waarschuwing of het opzoeken van een oplossing niet werkte.
Tegenwoordig wordt duidelijk gemaakt dat lichamelijke straffen schadelijk kunnen zijn voor de ontwikkeling van kinderen. In de studie “Pedagogische tik niet per se slecht: Het verschil tussen een corrigerende tik en mishandelend straffen”, die in 2014 is gepubliceerd in Medisch contact, wordt opgemerkt dat de klap op de billen een gecontroleerde en liefdevolle vorm van gedragsconditionering is. De pedagogische tik zou volgens voorstanders een middel kunnen zijn dat wordt ingezet naast het standje, de stemverheffing, de bestraffende vinger en de time-out. Tegenstanders van de tik op het achterwerk of de draai om de oren verwijzen naar het overduidelijke wetenschappelijk bewijs dat fysiek straffen schadelijk is voor de cognitieve en sociaal-emotionele ontwikkeling van met name jonge kinderen. In de studie “Corrigerende tik mag nooit: Fysiek disciplineren schadelijk voor kinderen”, die in 2014 is gepubliceerd in Medisch contact, wordt opgemerkt dat het ‘pedagogisch’ slaan van kinderen een vorm is van huiselijk geweld of dit in de hand kan werken.
De invloed van lichamelijke straffen op de ontwikkeling van kinderen is in de loop van de jaren steeds duidelijker geworden. In de studie “Corrigerende tik mag nooit: Fysiek disciplineren schadelijk voor kinderen”, die in 2014 is gepubliceerd in Medisch contact, wordt opgemerkt dat het ‘pedagogisch’ slaan van kinderen een vorm is van huiselijk geweld of dit in de hand kan werken. Volgens artikel 19 van het Kinderrechtenverdrag heeft ieder kind recht op bescherming tegen kindermishandeling. Kindermishandeling is niet alleen misbruik van ouderlijke macht, maar het kan ook nog eens leiden tot verschillende emotionele problemen en gedragsproblemen. Door deze problemen kunnen kinderen problemen krijgen in de omgang met leeftijdsgenootjes of krijgen zij ernstige problemen met zichzelf, zoals piekeren of angst. In de studie “Corrigerende tik mag nooit: Fysiek disciplineren schadelijk voor kinderen”, die in 2014 is gepubliceerd in Medisch contact, wordt opgemerkt dat het ‘pedagogisch’ slaan van kinderen een vorm is van huiselijk geweld of dit in de hand kan werken.
In de opvoeding van kinderen is het geven van lichamelijke straffen een onderdeel geweest van het omgaan met gedrag. In de studie “Pedagogische tik niet per se slecht: Het verschil tussen een corrigerende tik en mishandelend straffen”, die in 2014 is gepubliceerd in Medisch contact, wordt opgemerkt dat de klap op de billen een gecontroleerde en liefdevolle vorm van gedragsconditionering is. De pedagogische tik zou volgens voorstanders een middel kunnen zijn dat wordt ingezet naast het standje, de stemverheffing, de bestraffende vinger en de time-out. Tegenstanders van de tik op het achterwerk of de draai om de oren verwijzen naar het overduidelijke wetenschappelijk bewijs dat fysiek straffen schadelijk is voor de cognitieve en sociaal-emotionele ontwikkeling van met name jonge kinderen. In de studie “Corrigerende tik mag nooit: Fysiek disciplineren schadelijk voor kinderen”, die in 2014 is gepubliceerd in Medisch contact, wordt opgemerkt dat het ‘pedagogisch’ slaan van kinderen een vorm is van huiselijk geweld of dit in de hand kan werken.
De invloed van lichamelijke straffen op de ontwikkeling van kinderen is in de loop van de jaren steeds duidelijker geworden. In de studie “Corrigerende tik mag nooit: Fysiek disciplineren schadelijk voor kinderen”, die in 2014 is gepubliceerd in Medisch contact, wordt opgemerkt dat het ‘pedagogisch’ slaan van kinderen een vorm is van huiselijk geweld of dit in de hand kan werken. Volgens artikel 19 van het Kinderrechtenverdrag heeft ieder kind recht op bescherming tegen kindermishandeling. Kindermishandeling is niet alleen misbruik van ouderlijke macht, maar het kan ook nog eens leiden tot verschillende emotionele problemen en gedragsproblemen. Door deze problemen kunnen kinderen problemen krijgen in de omgang met leeftijdsgenootjes of krijgen zij ernstige problemen met zichzelf, zoals piekeren of angst. In de studie “Corrigerende tik mag nooit: Fysiek disciplineren schadelijk voor kinderen”, die in 2014 is gepubliceerd in Medisch contact, wordt opgemerkt dat het ‘pedagogisch’ slaan van kinderen een vorm is van huiselijk geweld of dit in de hand kan werken.
In de opvoeding van kinderen is het geven van lichamelijke straffen een onderdeel geweest van het omgaan met gedrag. In de studie “Pedagogische tik niet per se slecht: Het verschil tussen een corrigerende tik en mishandelend straffen”, die in 2014 is gepubliceerd in Medisch contact, wordt opgemerkt dat de klap op de billen een gecontroleerde en liefdevolle vorm van gedragsconditionering is. De pedagogische tik zou volgens voorstanders een middel kunnen zijn dat wordt ingezet naast het standje, de stemverheffing, de bestraffende vinger en de time-out. Tegenstanders van de tik op het achterwerk of de draai om de oren verwijzen naar het overduidelijke wetenschappelijk bewijs dat fysiek straffen schadelijk is voor de cognitieve en sociaal-emotionele ontwikkeling van met name jonge kinderen. In de studie “Corrigerende tik mag nooit: Fysiek disciplineren schadelijk voor kinderen”, die in 2014 is gepubliceerd in Medisch contact, wordt opgemerkt dat het ‘pedagogisch’ slaan van kinderen een vorm is van huiselijk geweld of dit in de hand kan werken.
De invloed van lichamelijke straffen op de ontwikkeling van kinderen is in de loop van de jaren steeds duidelijker geworden. In de studie “Corrigerende tik mag nooit: Fysiek disciplineren schadelijk voor kinderen”, die in 2014 is gepubliceerd in Medisch contact, wordt opgemerkt dat het ‘pedagogisch’ slaan van kinderen een vorm is van huiselijk geweld of dit in de hand kan werken. Volgens artikel 19 van het Kinderrechtenverdrag heeft ieder kind recht op bescherming tegen kindermishandeling. Kindermishandeling is niet alleen misbruik van ouderlijke macht, maar het kan ook nog eens leiden tot verschillende emotionele problemen en gedragsproblemen. Door deze problemen kunnen kinderen problemen krijgen in de omgang met leeftijdsgenootjes of krijgen zij ernstige problemen met zichzelf, zoals piekeren of angst. In de studie “Corrigerende tik mag nooit: Fysiek disciplineren schadelijk voor kinderen”, die in 2014 is gepubliceerd in Medisch contact, wordt opgemerkt dat het ‘pedagogisch’ slaan van kinderen een vorm is van huiselijk geweld of dit in de hand kan werken.
In de opvoeding van kinderen is het geven van lichamelijke straffen een onderdeel geweest van het omgaan met gedrag. In de studie “Pedagogische tik niet per se slecht: Het verschil tussen een corrigerende tik en mishandelend straffen”, die in 2014 is gepubliceerd in Medisch contact, wordt opgemerkt dat de klap op de billen een gecontroleerde en liefdevolle vorm van gedragsconditionering is. De pedagogische tik zou volgens voorstanders een middel kunnen zijn dat wordt ingezet naast het standje, de stemverheffing, de bestraffende vinger en de time-out. Tegenstanders van de tik op het achterwerk of de draai om de oren verwijzen naar het overduidelijke wetenschappelijk bewijs dat fysiek straffen schadelijk is voor de cognitieve en sociaal-emotionele ontwikkeling van met name jonge kinderen. In de studie “Corrigerende tik mag nooit: Fysiek disciplineren schadelijk voor kinderen”, die in 2014 is gepubliceerd in Medisch contact, wordt opgemerkt dat het ‘pedagogisch’ slaan van kinderen een vorm is van huiselijk geweld of dit in de hand kan werken.
De invloed van lichamelijke straffen op de ontwikkeling van kinderen is in de loop van de jaren steeds duidelijker geworden. In de studie “Corrigerende tik mag nooit: Fysiek disciplineren schadelijk voor kinderen”, die in 2014 is gepubliceerd in Medisch contact, wordt opgemerkt dat het ‘pedagogisch’ slaan van kinderen een vorm is van huiselijk geweld of dit in de hand kan werken. Volgens artikel 19 van het Kinderrechtenverdrag heeft ieder kind recht op bescherming tegen kindermishandeling. Kindermishandeling is niet alleen misbruik van ouderlijke macht, maar het kan ook nog eens leiden tot verschillende emotionele problemen en gedragsproblemen. Door deze problemen kunnen kinderen problemen krijgen in de omgang met leeftijdsgenootjes of krijgen zij ernstige problemen met zichzelf, zoals piekeren of angst. In de studie “Corrigerende tik mag nooit: Fysiek disciplineren schadelijk voor kinderen”, die in 2014 is gepubliceerd in Medisch contact, wordt opgemerkt dat het ‘pedagogisch’ slaan van kinderen een vorm is van huiselijk geweld of dit in de hand kan werken.
In de opvoeding van kinderen is het geven van lichamelijke straffen een onderdeel geweest van het omgaan met gedrag. In de studie “Pedagogische tik niet per se slecht: Het verschil tussen een corrigerende tik en mishandelend straffen”, die in 2014 is gepubliceerd in Medisch contact, wordt opgemerkt dat de klap op de billen een gecontroleerde en liefdevolle vorm van gedragsconditionering is. De pedagogische tik zou volgens voorstanders een middel kunnen zijn dat wordt ingezet naast het standje, de stemverheffing, de bestraffende vinger en de time-out. Tegenstanders van de tik op het achterwerk of de draai om de oren verwijzen naar het overduidelijke wetenschappelijk bewijs dat fysiek straffen schadelijk is voor de cognitieve en sociaal-emotionele ontwikkeling van met name jonge kinderen. In de studie “Corrigerende tik mag nooit: Fysiek disciplineren schadelijk voor kinderen”, die in 2014 is gepubliceerd in Medisch contact, wordt opgemerkt dat het ‘pedagogisch’ slaan van kinderen een vorm is van huiselijk geweld of dit in de hand kan werken.
De invloed van lichamelijke straffen op de ontwikkeling van kinderen is in de loop van de jaren steeds duidelijker geworden. In de studie “Corrigerende tik mag nooit: Fysiek disciplineren schadelijk voor kinderen”, die in 2014 is gepubliceerd in Medisch contact, wordt opgemerkt dat het ‘pedagogisch’ slaan van kinderen een vorm is van huiselijk geweld of dit in de hand kan werken. Volgens artikel 19 van het Kinderrechtenverdrag heeft ieder kind recht op bescherming tegen kindermishandeling. Kindermishandeling is niet alleen misbruik van ouderlijke macht, maar het kan ook nog eens leiden tot verschillende emotionele problemen en gedragsproblemen. Door deze problemen kunnen kinderen problemen krijgen in de omgang met leeftijdsgenootjes of krijgen zij ernstige problemen met zichzelf, zoals piekeren of angst. In de studie “Corrigerende tik mag nooit: Fysiek disciplineren schadelijk voor kinderen”, die in 2014 is gepubliceerd in Medisch contact, wordt opgemerkt dat het ‘pedagogisch’ slaan van kinderen een vorm is van huiselijk geweld of dit in de hand kan werken.
In de opvoeding van kinderen is het geven van lichamelijke straffen een onderdeel geweest van het omgaan met gedrag. In de studie “Pedagogische tik niet per se slecht: Het verschil tussen een corrigerende tik en mishandelend straffen”, die in 2014 is gepubliceerd in Medisch contact, wordt opgemerkt dat de klap op de billen een gecontroleerde en liefdevolle vorm van gedragsconditionering is. De pedagogische tik zou volgens voorstanders een middel kunnen zijn dat wordt ingezet naast het standje, de stemverheffing, de bestraffende vinger en de time-out. Tegenstanders van de tik op het achterwerk of de draai om de oren verwijzen naar het overduidelijke wetenschappelijk bewijs dat fysiek straffen schadelijk is voor de cognitieve en sociaal-emotionele ontwikkeling van met name jonge kinderen. In de studie “Corrigerende tik mag nooit: Fysiek disciplineren schadelijk voor kinderen”, die in 2014 is gepubliceerd in Medisch contact, wordt opgemerkt dat het ‘pedagogisch’ slaan van kinderen een vorm is van huiselijk geweld of dit in de hand kan werken.
De invloed van lichamelijke straffen op de ontwikkeling van kinderen is in de loop van de jaren steeds duidelijker geworden. In de studie “Corrigerende tik mag nooit: Fysiek disciplineren schadelijk voor kinderen”, die in 2014 is gepubliceerd in Medisch contact, wordt opgemerkt dat het ‘pedagogisch’ slaan van kinderen een vorm is van huiselijk geweld of dit in de hand kan werken. Volgens artikel 19 van het Kinderrechtenverdrag heeft ieder kind recht op bescherming tegen kindermishandeling. Kindermishandeling is niet alleen misbruik van ouderlijke macht, maar het kan ook nog eens leiden tot verschillende emotionele problemen en gedragsproblemen. Door deze problemen kunnen kinderen problemen krijgen in de omgang met leeftijdsgenootjes of krijgen zij ernstige problemen met zichzelf, zoals piekeren of angst. In de studie “Corrigerende tik mag nooit: Fysiek disciplineren schadelijk voor kinderen”, die in 2014 is gepubliceerd in Medisch contact, wordt opgemerkt dat het ‘pedagogisch’ slaan van kinderen een vorm is van huiselijk geweld of dit in de hand kan werken.
In de opvoeding van kinderen is het geven van lichamelijke straffen een onderdeel geweest van het omgaan met gedrag. In de studie “Pedagogische tik niet per se slecht: Het verschil tussen een corrigerende tik en mishandelend straffen”, die in 2014 is gepubliceerd in Medisch contact, wordt opgemerkt dat de klap op de billen een gecontroleerde en liefdevolle vorm van gedragsconditionering is. De pedagogische tik zou volgens voorstanders een middel kunnen zijn dat wordt ingezet naast het standje, de stemverheffing, de bestraffende vinger en de time-out. Tegenstanders van de tik op het achterwerk of de draai om de oren verwijzen naar het overduidelijke wetenschappelijk bewijs dat fysiek straffen schadelijk is voor de cognitieve en sociaal-emotionele ontwikkeling van met name jonge kinderen. In de studie “Corrigerende tik mag nooit: Fysiek disciplineren schadelijk voor kinderen”, die in 2014 is gepubliceerd in Medisch contact, wordt opgemerkt dat het ‘pedagogisch’ slaan van kinderen een vorm is van huiselijk geweld of dit in de hand kan werken.
De invloed van lichamelijke straffen op de ontwikkeling van kinderen is in de loop van de jaren steeds duidelijker geworden. In de studie “Corrigerende tik mag nooit: Fysiek disciplineren schadelijk voor kinderen”, die in 2014 is gepubliceerd in Medisch contact, wordt opgemerkt dat het ‘pedagogisch’ slaan van kinderen een vorm is van huiselijk geweld of dit in de hand kan werken. Volgens artikel 19 van het Kinderrechtenverdrag heeft ieder kind recht op bescherming tegen kindermishandeling. Kindermishandeling is niet alleen misbruik van ouderlijke macht, maar het kan ook nog eens leiden tot verschillende emotionele problemen en gedragsproblemen. Door deze problemen kunnen kinderen problemen krijgen in de omgang met leeftijdsgenootjes of krijgen zij ernstige problemen met zichzelf, zoals piekeren of angst. In de studie “Corrigerende tik mag nooit: Fysiek disciplineren schadelijk voor kinderen”, die in 2014 is gepubliceerd in Medisch contact, wordt opgemerkt dat het ‘pedagogisch’ slaan van kinderen een vorm is van huiselijk geweld of dit in de hand kan werken.
In de opvoeding van kinderen is het geven van lichamelijke straffen een onderdeel geweest van het omgaan met gedrag. In de studie “Pedagogische tik niet per se slecht: Het verschil tussen een corrigerende tik en mishandelend straffen”, die in 2014 is gepubliceerd in Medisch contact, wordt opgemerkt dat de klap op de billen een gecontroleerde en liefdevolle vorm van gedragsconditionering is. De pedagogische tik zou volgens voorstanders een middel kunnen zijn dat wordt ingezet naast het standje, de stemverheffing, de bestraffende vinger en de time-out. Tegenstanders van de tik op het achterwerk of de draai om de oren verwijzen naar het overduidelijke wetenschappelijk bewijs dat fysiek straffen schadelijk is voor de cognitieve en sociaal-emotionele ontwikkeling van met name jonge kinderen. In de studie “Corrigerende tik mag nooit: Fysiek disciplineren schadelijk voor kinderen”, die in 2014 is gepubliceerd in Medisch contact, wordt opgemerkt dat het ‘pedagogisch’ slaan van kinderen een vorm is van huiselijk geweld of dit in de hand kan werken.
De invloed van lichamelijke straffen op de ontwikkeling van kinderen is in de loop van de jaren steeds duidelijker geworden. In de studie “Corrigerende tik mag nooit: Fysiek disciplineren schadelijk voor kinderen”, die in 2014 is gepubliceerd in Medisch contact, wordt opgemerkt dat het ‘pedagogisch’ slaan van kinderen een vorm is van huiselijk geweld of dit in de hand kan werken. Volgens artikel 19 van het Kinderrechtenverdrag heeft ieder kind recht op bescherming tegen kindermishandeling. Kindermishandeling is niet alleen misbruik van ouderlijke macht, maar het kan ook nog eens leiden tot verschillende emotionele problemen en gedragsproblemen. Door deze problemen kunnen kinderen problemen krijgen in de omgang met leeftijdsgenootjes of krijgen zij ernstige problemen met zichzelf, zoals piekeren of angst. In de studie “Corrigerende tik mag nooit: Fysiek disciplineren schadelijk voor kinderen”, die in 2014 is gepubliceerd in Medisch contact, wordt opgemerkt dat het ‘pedagogisch’ slaan van kinderen een vorm is van huiselijk geweld of dit in de hand kan werken.
In de opvoeding van kinderen is het geven van lichamelijke straffen een onderdeel geweest van het omgaan met gedrag. In de studie “Pedagogische tik niet per se slecht: Het verschil tussen een corrigerende tik en mishandelend straffen”, die in 2014 is gepubliceerd in Medisch contact, wordt opgemerkt dat de klap op de billen een gecontroleerde en liefdevolle vorm van gedragsconditionering is. De pedagogische tik zou volgens voorstanders een middel kunnen zijn dat wordt ingezet naast het standje, de stemverheffing, de bestraffende vinger en de time-out. Tegenstanders van de tik op het achterwerk of de draai om de oren verwijzen naar het overduidelijke wetenschappelijk bewijs dat fysiek straffen schadelijk is voor de cognitieve en sociaal-emotionele ontwikkeling van met name jonge kinderen. In de studie “Corrigerende tik mag nooit: Fysiek disciplineren schadelijk voor kinderen”, die in 2014 is gepubliceerd in Medisch contact, wordt opgemerkt dat het ‘pedagogisch’ slaan van kinderen een vorm is van huiselijk geweld of dit in de hand kan werken.
De invloed van lichamelijke straffen op de ontwikkeling van kinderen is in de loop van de jaren steeds duidelijker geworden. In de studie “Corrigerende tik mag nooit: Fysiek disciplineren schadelijk voor kinderen”, die in 2014 is gepubliceerd in Medisch contact, wordt opgemerkt dat het ‘pedagogisch’ slaan van kinderen een vorm is van huiselijk geweld of dit in de hand kan werken. Volgens artikel 19 van het Kinderrechtenverdrag heeft ieder kind recht op bescherming tegen kindermishandeling. Kindermishandeling is niet alleen misbruik van ouderlijke macht, maar het kan ook nog eens leiden tot verschillende emotionele problemen en gedragsproblemen. Door deze problemen kunnen kinderen problemen krijgen in de omgang met leeftijdsgenootjes of krijgen zij ernstige problemen met zichzelf, zoals piekeren of angst. In de studie “Corrigerende tik mag nooit: Fysiek disciplineren schadelijk voor kinderen”, die in 2014 is gepubliceerd in Medisch contact, wordt opgemerkt dat het ‘pedagogisch’ slaan van kinderen een vorm is van huiselijk geweld of dit in de hand kan werken.
In de opvoeding van kinderen is het geven van lichamelijke straffen een onderdeel geweest van het omgaan met gedrag. In de studie “Pedagogische tik niet per se slecht: Het verschil tussen een corrigerende tik en mishandelend straffen”, die in 2014 is gepubliceerd in Medisch contact, wordt opgemerkt dat de klap op de billen een gecontroleerde en liefdevolle vorm van gedragsconditionering is. De pedagogische tik zou volgens voorstanders een middel kunnen zijn dat wordt ingezet naast het standje, de stemverheffing, de bestraffende vinger en de time-out. Tegenstanders van de tik op het achterwerk of de draai om de oren verwijzen naar het overduidelijke wetenschappelijk bewijs dat fysiek straffen schadelijk is voor de cognitieve en sociaal-emotionele ontwikkeling van met name jonge kinderen. In de studie “Corrigerende tik mag nooit: Fysiek disciplineren schadelijk voor kinderen”, die in 2014 is gepubliceerd in Medisch contact, wordt opgemerkt dat het ‘pedagogisch’ slaan van kinderen een vorm is van huiselijk geweld of dit in de hand kan werken.
De invloed van lichamelijke straffen op de ontwikkeling van kinderen is in de loop van de jaren steeds duidelijker geworden. In de studie “Corrigerende tik mag nooit: Fysiek disciplineren schadelijk voor kinderen”, die in 2014 is gepubliceerd in Medisch contact, wordt opgemerkt dat het ‘pedagogisch’ slaan van kinderen een vorm is van huiselijk geweld of dit in de hand kan werken. Volgens artikel 19 van het Kinderrechtenverdrag heeft ieder kind recht op bescherming tegen kindermishandeling. Kindermishandeling is niet alleen misbruik van ouderlijke macht, maar het kan ook nog eens leiden tot verschillende emotionele problemen en gedragsproblemen. Door deze problemen kunnen kinderen problemen krijgen in de omgang met leeftijdsgenootjes of krijgen zij ernstige problemen met zichzelf, zoals piekeren of angst. In de studie “Corrigerende tik mag nooit: Fysiek disciplineren schadelijk voor kinderen”, die in 2014 is gepubliceerd in Medisch contact, wordt opgemerkt dat het ‘pedagogisch’ slaan van kinderen een vorm is van huiselijk geweld of dit in de hand kan werken.
In de opvoeding van kinderen is het geven van lichamelijke straffen een onderdeel geweest van het omgaan met gedrag. In de studie “Pedagogische tik niet per se slecht: Het verschil tussen een corrigerende tik en mishandelend straffen”, die in 2014 is gepubliceerd in Medisch contact, wordt opgemerkt dat de klap op de billen een gecontroleerde en liefdevolle vorm van gedragsconditionering is. De pedagogische tik zou volgens voorstanders een middel kunnen zijn dat wordt ingezet naast het standje, de stemverheffing, de bestraffende vinger en de time-out. Tegenstanders van de tik op het achterwerk of de draai om de oren verwijzen naar het overduidelijke wetenschappelijk bewijs dat fysiek straffen schadelijk is voor de cognitieve en sociaal-emotionele ontwikkeling van met name jonge kinderen. In de studie “Corrigerende tik mag nooit: Fysiek disciplineren schadelijk voor kinderen”, die in 2014 is gepubliceerd in Medisch contact, wordt opgemerkt dat het ‘pedagogisch’ slaan van kinderen een vorm is van huiselijk geweld of dit in de hand kan werken.
De invloed van lichamelijke straffen op de ontwikkeling van kinderen is in de loop van de jaren steeds duidelijker geworden. In de studie “Corrigerende tik mag nooit: Fysiek disciplineren schadelijk voor kinderen”, die in 2014 is gepubliceerd in Medisch contact, wordt opgemerkt dat het ‘pedagogisch’ slaan van kinderen een vorm is van huiselijk geweld of dit in de hand kan werken. Volgens artikel 19 van het Kinderrechtenverdrag heeft ieder kind recht op bescherming tegen kindermishandeling. Kindermishandeling is niet alleen misbruik van ouderlijke macht, maar het kan ook nog eens leiden tot verschillende emotionele problemen en gedragsproblemen. Door deze problemen kunnen kinderen problem
Wie niet van een kind geniet, ziet het allermooiste niet