Taboe rondom opvoeding doorbreken: een noodzaak voor ouders en onderwijs
juli 11, 2025
De Spartaanse opvoeding was een unieke vorm van kinderopvoeding die gericht was op het ontwikkelen van fysieke en morele kracht, maar ook op het aanleren van strategisch denken en het omgaan met pijn en moed. In de bronnen die beschikbaar zijn, komen verschillende aspecten van de Spartaanse opvoeding aan de orde, waaronder de rol van het lichaam, de omgang met pijn, het belang van het stelen, en de invloed van de opvoeding op het gedrag van de jongens. Daarnaast komt ook het woord “vos” voor in bepaalde contexten, waarschijnlijk in verband met het verhaal van de Spartaanse jongen die een vos stiekem onder zijn mantel verborg, wat een bewijs was van moed, maar ook van waakzaamheid.
De Spartaanse Opvoeding: Een Unieke Vorm van Kinderopvoeding
De Spartaanse opvoeding was gericht op het ontwikkelen van fysieke en morele kracht. Vanaf jonge leeftijd werden de jongens opgeleid om in staat te zijn om te vechten en te overleven in de strijd. Het ging hierbij niet alleen om fysieke oefeningen, maar ook om het leren omgaan met pijn, deelname aan rituelen, en het aanleren van strategisch denken. In de bronnen wordt aangegeven dat de Spartaanse jongens vanaf twaalf jaar een harde opleiding ondergingen, waarbij ze slechts één kledingstuk kregen en blootsvoets moesten lopen. Dit was bedoeld om hen nog harder te maken, maar ook om hen te leren omgaan met extreme omstandigheden.
Een van de bekendste rituelen was het geselingen, waarbij jongens op een jaarlijks ritueel hun vermogen om pijn te verdragen moesten tonen. Dit vond plaats bij het altaar van de godin Artemis Orthia, waarbij ze zweepslag na zweepslag incasseerden. De jongen die de meeste slagen kon verduren en de pijniging het langst volhield, werd in groot aanzien gesteld. Deze rituelen werden gezien als een bewijs van moed en waakzaamheid, maar ook als een manier om de jongens te leren omgaan met pijn en tegenslag.
Het Stelen als Bewijs van Moed
Stelen werd aangemoedigd in de Spartaanse opvoeding, en werd gezien als een bewijs van moed. De jongens kregen vaak weinig eten, en het eten dat ze kregen was niet smaakvol. Zo kregen ze bijvoorbeeld bloedsoep, een soep op basis van varkensbloed, die hun lichaam sterkte, maar slecht van smaak was. Het stelen van voedsel werd aangemoedigd, maar het was niet toegestaan om betrapt te worden. Indien dit wel het geval was, werden de jongens zwaar gestraft, zelfs tot de dood erop volgde. Een bekend verhaal gaat over een jongen die een kleine vos had gestolen. Toen hij zijn meester zag, verborg hij die vos onder zijn mantel. Terwijl de meester met hem aan het praten was, viel de jongen plots dood neer. Toen de meester hem over de jongen boog, ontdekte hij de kleine vos die ondertussen de jongen zijn buik had opengebeten. Tijdens het gesprek met zijn meester had de jongen echter nooit willen tonen dat hij pijn had, terwijl de vos aan het bijten was, om zo te voorkomen dat zijn meester hem zou betrappen.
De Rol van het Lichaam en de Pijn
De Spartaanse opvoeding was gericht op het lichaam en de omgang met pijn. Vanaf twaalf jaar werd de opleiding harer, en de jongens kregen slechts één kledingstuk en moesten blootsvoets lopen. Dit was bedoeld om hen nog harder te maken, maar ook om hen te leren omgaan met extreme omstandigheden. Het lichaam werd als een wapen gezien, en het leren omgaan met pijn was een belangrijk onderdeel van de opvoeding. De jongens werden opgeleid om te vechten, maar ook om te overleven in de strijd.
De Invloed van de Opvoeding op het Gedrag
De Spartaanse opvoeding had een diepe invloed op het gedrag van de jongens. Ze werden opgeleid om moedig, waakzaam en strategisch te denken. De rituelen, zoals het geselingen, en het stelen, waren belangrijke onderdelen van de opvoeding. De jongens werden geleerd om te vechten, maar ook om te overleven in de strijd. De opvoeding was gericht op het ontwikkelen van fysieke en morele kracht, en het aanleren van strategisch denken.
De Betekenis van het Woord “Vos”
In de bronnen komt het woord “vos” voor in het verhaal van de Spartaanse jongen die een vos stiekem onder zijn mantel verborg. Dit is een bewijs van moed, maar ook van waakzaamheid. De jongen had de vos gestolen, en hij probeerde hem te verbergen, zodat hij niet betrapt zou worden. Dit is een voorbeeld van hoe de Spartaanse opvoeding de jongens leerde om te denken aan hun veiligheid en om te overleven in de strijd.
Conclusie
De Spartaanse opvoeding was een unieke vorm van kinderopvoeding die gericht was op het ontwikkelen van fysieke en morele kracht, maar ook op het aanleren van strategisch denken en het omgaan met pijn en moed. De jongens werden opgeleid om in staat te zijn om te vechten en te overleven in de strijd. Het stelen werd aangemoedigd, en werd gezien als een bewijs van moed. De rituelen, zoals het geselingen, en het stelen, waren belangrijke onderdelen van de opvoeding. De jongens werden geleerd om moedig, waakzaam en strategisch te denken. De opvoeding had een diepe invloed op het gedrag van de jongens, en leerde hen om te vechten, maar ook om te overleven in de strijd.
Vorige week een nieuwe gevel bij de BSO gekregen. Nieuwe kozijnen, nieuw glas en deur.
