De invloed van traditionele Surinaamse opvoeding op kinderen: van straf tot respect
juli 11, 2025
In veel opzichten verschilt de Spaanse opvoeding van de Nederlandse manier van omgaan met kinderen. De Spaanse cultuur legt veel nadruk op genieten van het leven, op het delen van tijd met familie, en op het aanpassen van kinderen aan de leefstijl van de volwassenen. Dit leidt tot een andere opvatting over wat "goed opvoeden" is. In dit artikel worden de belangrijkste aspecten van de Spaanse opvoeding besproken, gebaseerd op de beschikbare informatie uit de bronnen.
In Spanje is het basisonderwijs (educación primaria) verplicht voor kinderen van 6 tot 12 jaar. Daarna volgt het voortgezet onderwijs (educación secundaria obligatoria, ESO), dat van 12 tot 16 jaar gaat. Dit is een verplichte fase van vier jaar, waarin leerlingen onderwerpen leren zoals biologie, geschiedenis, wiskunde, en talen. Aan het einde van deze fase moeten leerlingen examens afleggen voor het Título de Graduado/a en Educación Secundaria Obligatoria (ESO).
Na de ESO kunnen leerlingen kiezen voor de niet-verplichte fase, zoals het bachillerato (algemeen vormend onderwijs) of de beroepsvormende richting (Ciclo Formativo de Grado Medio). Het bachillerato is een tweejarig programma dat leidt tot het Título de Bachiller, wat de toegang geeft tot het hoger onderwijs.
De Spaanse opvoeding legt dus veel nadruk op een gestructureerd onderwijs, waarin leerlingen op een bepaalde manier worden opgeleid. De structuur is duidelijk gedefinieerd, en het is belangrijk om de juiste vakken te kiezen die nodig zijn voor verdere studies.
Een belangrijk aspect van de Spaanse opvoeding is de cultuur van "disfrutar", wat betekent dat gezinnen genieten van het leven en veel tijd doorbrengen met elkaar. Dit leidt ertoe dat kinderen vroeger al deel uitmaken van het sociale leven van het gezin. Ze worden gezien als een onderdeel van de familie, en het wordt als normaal beschouwd dat ze deelnemen aan activiteiten, ook als deze ’s avonds plaatsvinden.
De Spaanse levensstijl is ook bepalend voor de manier waarop kinderen worden opgevoed. Het is gebruikelijk dat kinderen later slapen, vooral vanwege de late eetgewoonten en de nadruk op gezinsmomenten. In veel gevallen wordt het vroeg naar bed gaan gezien als onnatuurlijk, en wordt er gewerkt aan het aanpassen van het kind aan de tijdsregels van de volwassenen.
In vergelijking met het Nederlandse onderwijs, waar veel aandacht is voor individuele talenten en verschillen, is de Spaanse opvoeding minder gericht op het ontdekken van individuele interesses en talenten. Er is geen vrije schoolkeuze, en de meeste scholen zijn openbare scholen of "escuelas concertadas", wat betekent dat ze grotendeels traditioneel en docent-gestuurd zijn.
In sommige regio’s zijn er wel alternatieven, zoals Montessori-onderwijs, maar deze zijn meestal voor de elite en daarom onbetaalbaar voor veel gezinnen. De Spaanse opvoeding legt dus meer nadruk op collectieve groei dan op individuele ontwikkeling.
De sterke familiebanden spelen een centrale rol in de Spaanse opvoeding. Volgens socioloog Ana Isabel Aliende Urtasun is het grote voordeel van een hechte familie dat het een plek is waar je altijd terecht kunt. In Spanje blijven jongeren vaak langer bij hun ouders wonen, vooral als ze moeite hebben met het vinden van een baan. Ook zijn er veel gevallen waarin ouderen bij hun kinderen wonen, wat de sociale steun versterkt.
Deze sterke familiebanden hebben ook invloed op de opvoeding. Kinderen worden vaak opgevoed met een sterke band met hun familie, en het is belangrijk dat ze zich kunnen aanpassen aan de leefstijl van de volwassenen. Dit leidt tot een andere opvatting over wat "goed opvoeden" is, namelijk het aanpassen van het kind aan de tijdsregels van de volwassenen.
In veel gevallen is de moeder het centrale figuur in de opvoeding. In de bronnen wordt gesproken over de Spaanse moeders die veel tijd doorbrengen met hun kinderen, en die het belangrijk vinden om samen te zijn. Ook wordt er gesproken over de "quality time" die moeders met hun kinderen doorbrengen, wat vaak leidt tot een sterke band tussen moeder en kind.
In veel gevallen is het voor de moeder belangrijk om haar kinderen te laten meedoen aan activiteiten, zoals eten, uitgaan, en het meemaken van gezinsmomenten. Dit leidt tot een andere opvatting over wat "goed opvoeden" is, namelijk het delen van tijd met het kind en het meenemen van het kind in het dagelijks leven van de volwassenen.
Hoewel de Spaanse opvoeding veel voordelen heeft, zijn er ook uitdagingen. De economische situatie in Spanje is in veel gevallen slechter dan in Nederland, wat leidt tot beperkte middelen voor onderwijs en opvoeding. Bovendien is het onderwijs in Spanje vaak minder gericht op individuele talenten, wat kan leiden tot een beperkte ontwikkeling van het kind.
Daarnaast is het moeilijk om in Spanje een goede opvoeding te krijgen, vooral als je niet tot de elite behoort. In veel gevallen is het onbetaalbaar om in aanmerking te komen voor een goede opvoeding, wat leidt tot een ongelijkheid in de kansen van kinderen.
Hoewel de Spaanse opvoeding anders is dan de Nederlandse, zijn er wel veel lessen te leren. De nadruk op gezinsbanden, het delen van tijd met het kind, en het aanpassen van het kind aan de leefstijl van de volwassenen zijn belangrijke aspecten die ook in Nederland kunnen worden overgenomen. Daarnaast is de sterke familieband een belangrijk onderdeel van de opvoeding, en kan dit helpen bij het opbouwen van een sterke sociaal-emotionele ontwikkeling bij kinderen.
De Spaanse opvoeding is een unieke manier van omgaan met kinderen, gebaseerd op de cultuur, het onderwijs, en de sociale structuren. De nadruk op gezinsmomenten, het delen van tijd, en het aanpassen van het kind aan de leefstijl van de volwassenen zijn belangrijke aspecten die ook in Nederland kunnen worden overgenomen. Hoewel er uitdagingen zijn, zijn er ook veel voordelen aan de Spaanse opvoeding, en kan dit helpen bij het opbouwen van een sterke sociaal-emotionele ontwikkeling bij kinderen.
Wie niet van een kind geniet, ziet het allermooiste niet