Opvoeden van een Schorpioen-kind: Emotionele kracht en onderzoekende geest
juli 11, 2025
De opvoeding van kinderen is een complexe en cruciale taak, die zowel cultureel als psychologisch van invloed is. In Nederland is de opvoeding vaak gekenmerkt door een losse, flexibele aanpak, waarbij kinderen veel ruimte krijgen om hun eigen keuzes te maken. In tegenstelling tot deze aanpak, is de Surinaamse opvoeding vaak strenger en gericht op discipline, respect en gehoorzaamheid. De cabaretier en acteur Roué Verveer, die in Nederland is opgegroeid, maakt zich zorgen over deze verschillen en stelt ze bloot in zijn boek Waarom? Daarom!, dat zich bezighoudt met de opvoeding van kinderen vanuit een Surinaams perspectief.
In Nederland wordt de opvoeding vaak gezien als een proces waarin kinderen hun eigen keuzes mogen maken. De ouders stellen zich vaak open en flexibel aan, met als doel om de kinderen te laten leren omgaan met keuzes en verantwoordelijkheden. Dit is een typisch kenmerk van de Westerse opvoedingsstijl, waarin de nadruk ligt op het geven van ruimte en het ontwikkelen van zelfstandigheid. De term “wil je broccoli of spinazie?” staat hier voor, waarin de ouder een keuze biedt, maar het kind uiteindelijk de verantwoordelijkheid draagt.
Roué Verveer ziet dit als een te losse aanpak, waarbij ouders geen duidelijke grenzen trekken en kinderen te veel invloed krijgen op het gezin. Hij vergelijkt dit met de opvoeding in het Suriname van de jaren tachtig, waarin hij zelf is opgegroeid. Daar was de opvoeding veel strenger, en werd er veel meer aandacht besteed aan gehoorzaamheid, discipline en respect voor de ouders. Hij noemt dit de “je gaat doen wat ik zeg”-stijl, waarbij de ouders de regie houden en de kinderen zich aan hun instructies moeten houden.
In het Suriname van de jaren tachtig was de opvoeding sterk beïnvloed door de culturele en maatschappelijke omstandigheden. Er was veel minder keuzevrijheid, en de ouders hadden meer invloed op het gedrag van hun kinderen. Dit leidde tot een sterke autoriteit van de ouder, waarin de kinderen zich moesten houden aan de instructies van hun ouders. Dit is de stijl waarin Roué Verveer zelf is opgegroeid, en waarvan hij zegt dat het beter werkt dan de huidige Nederlandse aanpak.
In zijn boek Waarom? Daarom! vergelijkt hij deze twee stijlen. Hij zegt dat de Surinaamse opvoeding de kinderen meer discipline en respect opleidt, terwijl de Nederlandse opvoeding juist meer ruimte biedt voor zelfstandigheid en keuzes. Hij ziet dit echter ook als een nadeel, omdat de kinderen te veel invloed kunnen krijgen op het gezin en de ouder geen duidelijke grenzen meer kan trekken.
De opvoeding heeft een grote invloed op het gedrag van kinderen. In Nederland, waar de opvoeding losser is, worden kinderen vaak vroeger geacht om zelfstandig te worden en verantwoordelijkheden op zich te nemen. Dit kan leiden tot een betere zelfstandigheid, maar ook tot meer onzekerheid over de rol van de ouder.
In Suriname, waar de opvoeding strenger is, wordt er veel meer aandacht besteed aan discipline, respect en gehoorzaamheid. Dit kan leiden tot kinderen die beter kunnen luisteren en zich aan regels houden, maar ook tot een tekort aan ruimte voor zelfstandigheid en creativiteit.
Roué Verveer zegt dat de opvoeding in Nederland te los is en dat de kinderen te veel invloed krijgen op het gezin. Hij ziet dit als een probleem, omdat het leidt tot kinderen die de regie overnemen in huis en de ouder geen duidelijke grenzen meer kan trekken. Hij stelt voor om hier iets aan te doen, bijvoorbeeld door meer duidelijkheid te geven aan de kinderen en de ouder meer invloed te geven op het gedrag van het kind.
De rol van de ouder is in beide stijlen van grote invloed op het gedrag van het kind. In Nederland wordt de ouder vaak gezien als een medewerker in het proces van opvoeding, waarin de ouder een rol speelt als begeleider en ondersteuner. De ouder zorgt ervoor dat het kind zich veilig voelt en ruimte krijgt om te leren.
In Suriname is de ouder veel meer de baas in het gezin. De ouder heeft meer invloed op het gedrag van het kind en stelt duidelijke regels en grenzen. Dit kan leiden tot kinderen die beter kunnen luisteren en zich aan hun instructies houden, maar ook tot een tekort aan ruimte voor zelfstandigheid en creativiteit.
Roué Verveer zegt dat de opvoeding in Nederland te los is en dat de kinderen te veel invloed krijgen op het gezin. Hij ziet dit als een probleem, omdat het leidt tot kinderen die de regie overnemen in huis en de ouder geen duidelijke grenzen meer kan trekken. Hij stelt voor om hier iets aan te doen, bijvoorbeeld door meer duidelijkheid te geven aan de kinderen en de ouder meer invloed te geven op het gedrag van het kind.
De opvoeding heeft een grote invloed op het gedrag van kinderen. In Nederland, waar de opvoeding losser is, worden kinderen vaak vroeger geacht om zelfstandig te worden en verantwoordelijkheden op zich te nemen. Dit kan leiden tot een betere zelfstandigheid, maar ook tot meer onzekerheid over de rol van de ouder.
In Suriname, waar de opvoeding strenger is, wordt er veel meer aandacht besteed aan discipline, respect en gehoorzaamheid. Dit kan leiden tot kinderen die beter kunnen luisteren en zich aan hun instructies houden, maar ook tot een tekort aan ruimte voor zelfstandigheid en creativiteit.
Roué Verveer zegt dat de opvoeding in Nederland te los is en dat de kinderen te veel invloed krijgen op het gezin. Hij ziet dit als een probleem, omdat het leidt tot kinderen die de regie overnemen in huis en de ouder geen duidelijke grenzen meer kan trekken. Hij stelt voor om hier iets aan te doen, bijvoorbeeld door meer duidelijkheid te geven aan de kinderen en de ouder meer invloed te geven op het gedrag van het kind.
De opvoeding heeft een grote invloed op de opvoedingsstijl. In Nederland wordt de opvoeding vaak gezien als een proces waarin kinderen hun eigen keuzes mogen maken. De ouders stellen zich vaak open en flexibel aan, met als doel om de kinderen te laten leren omgaan met keuzes en verantwoordelijkheden. Dit is een typisch kenmerk van de Westerse opvoedingsstijl, waarin de nadruk ligt op het geven van ruimte en het ontwikkelen van zelfstandigheid.
In Suriname is de opvoeding vaak strenger en gericht op discipline, respect en gehoorzaamheid. Dit leidt tot een sterke autoriteit van de ouder, waarin de kinderen veel invloed krijgen op het gezin. De ouder heeft meer invloed op het gedrag van het kind en stelt duidelijke regels en grenzen. Dit kan leiden tot kinderen die beter kunnen luisteren en zich aan hun instructies houden, maar ook tot een tekort aan ruimte voor zelfstandigheid en creativiteit.
Roué Verveer zegt dat de opvoeding in Nederland te los is en dat de kinderen te veel invloed krijgen op het gezin. Hij ziet dit als een probleem, omdat het leidt tot kinderen die de regie overnemen in huis en de ouder geen duidelijke grenzen meer kan trekken. Hij stelt voor om hier iets aan te doen, bijvoorbeeld door meer duidelijkheid te geven aan de kinderen en de ouder meer invloed te geven op het gedrag van het kind.
De rol van de ouder is in beide stijlen van grote invloed op het gedrag van het kind. In Nederland wordt de ouder vaak gezien als een medewerker in het proces van opvoeding, waarin de ouder een rol speelt als begeleider en ondersteuner. De ouder zorgt ervoor dat het kind zich veilig voelt en ruimte krijgt om te leren.
In Suriname is de ouder veel meer de baas in het gezin. De ouder heeft meer invloed op het gedrag van het kind en stelt duidelijke regels en grenzen. Dit kan leiden tot kinderen die beter kunnen luisteren en zich aan hun instructies houden, maar ook tot een tekort aan ruimte voor zelfstandigheid en creativiteit.
Roué Verveer zegt dat de opvoeding in Nederland te los is en dat de kinderen te veel invloed krijgen op het gezin. Hij ziet dit als een probleem, omdat het leidt tot kinderen die de regie overnemen in huis en de ouder geen duidelijke grenzen meer kan trekken. Hij stelt voor om hier iets aan te doen, bijvoorbeeld door meer duidelijkheid te geven aan de kinderen en de ouder meer invloed te geven op het gedrag van het kind.
De opvoeding van kinderen is een complexe en cruciale taak, die zowel cultureel als psychologisch van invloed is. In Nederland is de opvoeding vaak gekenmerkt door een losse, flexibele aanpak, waarin kinderen veel ruimte krijgen om hun eigen keuzes te maken. In tegenstelling tot deze aanpak, is de Surinaamse opvoeding vaak strenger en gericht op discipline, respect en gehoorzaamheid.
Roué Verveer ziet dit als een probleem, omdat de kinderen in Nederland te veel invloed krijgen op het gezin en de ouder geen duidelijke grenzen meer kan trekken. Hij stelt voor om hier iets aan te doen, bijvoorbeeld door meer duidelijkheid te geven aan de kinderen en de ouder meer invloed te geven op het gedrag van het kind.
De opvoeding heeft een grote invloed op het gedrag van kinderen. In Nederland, waar de opvoeding losser is, worden kinderen vaak vroeger geacht om zelfstandig te worden en verantwoordelijkheden op zich te nemen. Dit kan leiden tot een betere zelfstandigheid, maar ook tot meer onzekerheid over de rol van de ouder.
In Suriname, waar de opvoeding strenger is, wordt er veel meer aandacht besteed aan discipline, respect en gehoorzaamheid. Dit kan leiden tot kinderen die beter kunnen luisteren en zich aan hun instructies houden, maar ook tot een tekort aan ruimte voor zelfstandigheid en creativiteit.
Roué Verveer zegt dat de opvoeding in Nederland te los is en dat de kinderen te veel invloed krijgen op het gezin. Hij ziet dit als een probleem, omdat het leidt tot kinderen die de regie overnemen in huis en de ouder geen duidelijke grenzen meer kan trekken. Hij stelt voor om hier iets aan te doen, bijvoorbeeld door meer duidelijkheid te geven aan de kinderen en de ouder meer invloed te geven op het gedrag van het kind.
Wie niet van een kind geniet, ziet het allermooiste niet