Ouders in huis nemen: Invloed op het huishouden en de opvoeding
juli 11, 2025
In de huidige maatschappelijke context is het opvoeden van kinderen een complexe en belangrijke taak. De opvoeding speelt een cruciale rol in de ontwikkeling van kinderen, zowel op psychologisch als sociaal vlak. In het bijzonder is het verschil tussen de Surinaamse en Nederlandse opvoeding opvallend, en dit is onderwerp geworden van verschillende boeken en discussies. Een van de belangrijkste figuren in deze discussie is Roué Verveer, een cabaretier en acteur die zijn ervaringen en kritiek op de opvoeding in Nederland deelt. In dit artikel worden de kernprincipes van de Surinaamse opvoeding vergeleken met die van de Nederlandse opvoeding, en worden de voordelen en nadelen van elk benaderingswijze besproken. De informatie is gebaseerd op de bronnen die hieronder worden vermeld.
De Surinaamse opvoeding, zoals deze in het boek ‘Waarom? Daarom!’ wordt beschreven, wordt gekenmerkt door sterke grenzen en een duidelijke autoriteit van de ouders. Volgens Roué Verveer is dit een opvoedingsstijl die hij in het Suriname van de jaren tachtig heeft meegemaakt. In deze context is het belangrijk dat de ouders de regie houden, en dat de kinderen gehoorzaam zijn aan de instructies van hun ouders. De opvoeding wordt geïnspireerd door een strikte, maar tegelijkertijd zorgzame benadering. De ouders stellen duidelijke verwachtingen op, en de kinderen leren om te luisteren en te gehoorzamen.
In de Surinaamse opvoeding is er sprake van een duidelijke hiërarchie. De ouders zijn de autoriteit, en de kinderen moeten zich hierin passen. Dit leidt tot een sterke morele opvoeding, waarin de kinderen leren om respect te tonen, verantwoordelijkheid te nemen, en hun taak te vervullen. Volgens Verveer is dit een opvoedingsstijl die voordelen heeft in termen van discipline, maar ook kan leiden tot beperkte creativiteit en zelfstandigheid bij de kinderen.
In tegenstelling tot de Surinaamse opvoeding, waarin de grenzen duidelijk zijn, is de Nederlandse opvoeding gekenmerkt door losse grenzen en meer ruimte voor zelfstandigheid. In dit model is de opvoeding gericht op het ontwikkelen van de persoonlijke vrijheid van het kind. De ouders proberen hun kinderen te laten kiezen en hun eigen keuzes te laten nemen. Hierbij wordt vaak gebruikgemaakt van een soort ‘wil je broccoli of spinazie’-benadering, waarin het kind de keuze krijgt tussen twee opties, maar uiteindelijk toch de keuze van de ouder is.
Deze opvoedingsstijl is gericht op het ontwikkelen van zelfstandigheid en het leren nadenken over keuzes. De kinderen leren om hun eigen mening te vormen en hun eigen keuzes te maken. Dit kan leiden tot een sterke persoonlijke ontwikkeling, maar ook tot problemen met discipline en het aanvaarden van regels. Volgens Verveer is deze opvoedingsstijl in Nederland veelal te vinden bij ouders die geen duidelijke grenzen trekken, waardoor de kinderen de regie overnemen in het gezin.
In ‘Waarom? Daarom!’ wordt de opvoeding in Nederland vergeleken met die in Suriname. Verveer ziet dit als een verschil tussen de strenge Surinaamse opvoeding en de losse Nederlandse opvoeding. In het boek wordt de opvoeding in Nederland kritisch bekeken, met name vanwege de onduidelijke grenzen en de overmatige vrijheid die de kinderen krijgen. Hij stelt dat de Surinaamse opvoeding, hoewel streng, een betere basis biedt voor de ontwikkeling van kinderen.
Deze opvoedingsstijl kan worden gezien als een combinatie van discipline en zorg. De ouders zijn de autoriteit, maar tegelijkertijd leren de kinderen om te luisteren en te gehoorzamen. Dit leidt tot een sterke morele opvoeding, waarin de kinderen leren om respect te tonen en verantwoordelijkheid te nemen. In de Nederlandse opvoeding daarentegen is de nadruk meer op het leren nadenken over keuzes en het ontwikkelen van zelfstandigheid. De kinderen leren om hun eigen mening te vormen en hun eigen keuzes te maken, wat leidt tot een sterke persoonlijke ontwikkeling.
De keuze voor een bepaalde opvoedingsstijl heeft invloed op de ontwikkeling van kinderen. De Surinaamse opvoeding, met haar sterke grenzen en autoriteit, leidt tot een sterke morele opvoeding, waarin de kinderen leren om respect te tonen en verantwoordelijkheid te nemen. Deze opvoedingsstijl is geschikt voor kinderen die in een omgeving terechtkomen waarin duidelijke regels en regels van toepassing zijn.
De Nederlandse opvoeding, met haar losse grenzen en meer ruimte voor zelfstandigheid, leidt tot een sterke persoonlijke ontwikkeling, waarin de kinderen leren om hun eigen mening te vormen en hun eigen keuzes te maken. Deze opvoedingsstijl is geschikt voor kinderen die in een omgeving terechtkomen waarin creativiteit en zelfstandigheid belangrijk zijn.
De rol van de ouder in de opvoeding is cruciaal, en verschilt afhankelijk van de opvoedingsstijl. In de Surinaamse opvoeding is de ouder de autoriteit, en de kinderen leren om te luisteren en te gehoorzamen. In de Nederlandse opvoeding daarentegen is de ouder meer een medewerker in de opvoeding, en de kinderen leren om hun eigen keuzes te maken. De ouder speelt hierbij een ondersteunende rol, en helpt de kinderen bij het leren nadenken over keuzes en het ontwikkelen van zelfstandigheid.
De opvoeding van kinderen is een complexe en belangrijke taak, en de keuze voor een bepaalde opvoedingsstijl heeft invloed op de ontwikkeling van het kind. De Surinaamse opvoeding, met haar sterke grenzen en autoriteit, leidt tot een sterke morele opvoeding, waarin de kinderen leren om respect te tonen en verantwoordelijkheid te nemen. De Nederlandse opvoeding, met haar losse grenzen en meer ruimte voor zelfstandigheid, leidt tot een sterke persoonlijke ontwikkeling, waarin de kinderen leren om hun eigen mening te vormen en hun eigen keuzes te maken. De keuze voor een bepaalde opvoedingsstijl hangt af van de individuele behoeften van het kind en de omgeving waarin het kind terechtkomt.
Wie niet van een kind geniet, ziet het allermooiste niet