Plastische opvoeding: Een essentieel onderdeel van het secundair onderwijs

Plastische opvoeding is een belangrijk onderdeel van het secundair onderwijs, dat gericht is op het ontwikkelen van creativiteit, handvaardigheden en een gevoel voor esthetiek bij leerlingen. In de context van de huidige onderwijshervormingen, waarbij er sprake is van een daling van het aantal uren plastische opvoeding, is het van belang om de betekenis en de impact van dit vak te analyseren. De gegevens uit de bronnen laten zien dat de invloed van de hervormingen zowel op leerlingen als op leerkrachten van invloed is, en dat creatieve vakken zoals plastische opvoeding essentieel zijn voor het gehele onderwijsproces.

Inleiding

De plastische opvoeding wordt vaak gezien als een vorm van educatie die gericht is op het ontwikkelen van de handvaardigheden, creativiteit en het leren van kunst en techniek. In het secundair onderwijs wordt het vak vaak ingezet om leerlingen te leren werken met materialen, te leren omgaan met technieken en om een gevoel voor esthetiek en creativiteit te ontwikkelen. In de context van de huidige onderwijshervormingen, waarbij er sprake is van een daling van het aantal uren plastische opvoeding, is het van belang om de betekenis en de impact van dit vak te analyseren. De gegevens uit de bronnen laten zien dat de invloed van de hervormingen zowel op leerlingen als op leerkrachten van invloed is, en dat creatieve vakken zoals plastische opvoeding essentieel zijn voor het gehele onderwijsproces.

De rol van plastische opvoeding in het secundair onderwijs

De plastische opvoeding speelt een belangrijke rol in het secundair onderwijs. Het is een vak dat gericht is op het ontwikkelen van de handvaardigheden, creativiteit en het leren van kunst en techniek. In de context van de huidige onderwijshervormingen, waarbij er sprake is van een daling van het aantal uren plastische opvoeding, is het van belang om de betekenis en de impact van dit vak te analyseren. De gegevens uit de bronnen laten zien dat de invloed van de hervormingen zowel op leerlingen als op leerkrachten van invloed is, en dat creatieve vakken zoals plastische opvoeding essentieel zijn voor het gehele onderwijsproces.

De op til staande onderwijshervormingen in het katholiek onderwijs oogsten her en der veel lof. “Beter onderwijs op maat van de leerling”, wie kan dáár iets op tegen hebben. Na de aankondiging over de invoer van het nieuwe vak Mens en Samenleving kwam er evenwel wat tegenwind. Het lesuur Nederlands dat hiervoor plaats moet maken was voor iedereen een doorn in het oog. Het uurtje plastische opvoeding dat tevens zou wegvallen, werd later genuanceerd; het lesuur zal niet wegvallen, maar wordt ‘gewoon’ verschoven naar het tweede jaar. Dus in de plaats van 2u plastische opvoeding in het eerste jaar, krijgt de A- stroom nu één uurtje in het eerste jaar en één uurtje in het tweede jaar. Over de onzin om een praktijkvak te reduceren tot 1 luttel lesuurtje kan ik, als leerkracht plastische opvoeding, natuurlijk even doorgaan. Het klaarzetten van materiaal, het uitleggen van de opdracht en het opruimen van de benodigdheden zijn tal van onvermijdbare aspecten waardoor er amper tijd overblijft waarin de leerlingen zelf creatief aan de slag kunnen.

Deze daling van het aantal uren plastische opvoeding heeft gevolgen voor zowel leerlingen als leerkrachten. De leerling die al schoolmoe was nog voor hij aan het secundair onderwijs begon. Die niet langer dan een half uur stil kan zitten en leerstof toch net iets moeilijker verwerkt dan zijn doorsnee-klasgenoot uit het lager onderwijs waar hij altijd achterop hinkte. Ik verzeker u dat deze leerling niet gebaat is met deze beslissing om maar liefst 6u praktijk om te buigen naar theorie! De leerkrachten die eerder in staat waren om leerlingen te leren werken met materialen, technieken en creativiteit, worden nu gedwongen om andere vakken te geven waar ze geen ervaring mee hebben. Dit is een risico op het kwaliteitsniveau van het onderwijs.

De impact van de hervormingen op leerlingen en leerkrachten

De op til staande onderwijshervormingen in het katholiek onderwijs oogsten her en der veel lof. “Beter onderwijs op maat van de leerling”, wie kan dáár iets op tegen hebben. Na de aankondiging over de invoer van het nieuwe vak Mens en Samenleving kwam er evenwel wat tegenwind. Het lesuur Nederlands dat hiervoor plaats moet maken was voor iedereen een doorn in het oog. Het uurtje plastische opvoeding dat tevens zou wegvallen, werd later genuanceerd; het lesuur zal niet wegvallen, maar wordt ‘gewoon’ verschoven naar het tweede jaar. Dus in de plaats van 2u plastische opvoeding in het eerste jaar, krijgt de A- stroom nu één uurtje in het eerste jaar en één uurtje in het tweede jaar. Over de onzin om een praktijkvak te reduceren tot 1 luttel lesuurtje kan ik, als leerkracht plastische opvoeding, natuurlijk even doorgaan. Het klaarzetten van materiaal, het uitleggen van de opdracht en het opruimen van de benodigdheden zijn tal van onvermijdbare aspecten waardoor er amper tijd overblijft waarin de leerlingen zelf creatief aan de slag kunnen.

Deze daling van het aantal uren plastische opvoeding heeft gevolgen voor zowel leerlingen als leerkrachten. De leerling die al schoolmoe was nog voor hij aan het secundair onderwijs begon. Die niet langer dan een half uur stil kan zitten en leerstof toch net iets moeilijker verwerkt dan zijn doorsnee-klasgenoot uit het lager onderwijs waar hij altijd achterop hinkte. Ik verzeker u dat deze leerling niet gebaat is met deze beslissing om maar liefst 6u praktijk om te buigen naar theorie! De leerkrachten die eerder in staat waren om leerlingen te leren werken met materialen, technieken en creativiteit, worden nu gedwongen om andere vakken te geven waar ze geen ervaring mee hebben. Dit is een risico op het kwaliteitsniveau van het onderwijs.

De noodzaak van creatieve vakken in het secundair onderwijs

De gegevens uit de bronnen laten zien dat creatieve vakken zoals plastische opvoeding essentieel zijn voor het gehele onderwijsproces. Er is sprake van een noodzaak aan kunst-, expressieve en culturele vakken in een doorlopende leerlijn van het secundair onderwijs van het 1ste tot het 6de jaar! Ikzelf - en ik ben wellicht niet alleen- ben ervan overtuigd dat creativiteit een noodzakelijke vaardigheid is voor iedereen. Het is nu dus aan ons om aan de alarmbel te trekken en te laten zien dat wij creativiteit wel hoog in het vaandel dragen! We moeten paraat staan voor de hervormingen van de tweede en derde graad die nog moeten komen en vechten voor de continuïteit in de creatieve vakken. De uren plastische opvoeding die worden afgenomen in de eerste graad, moeten worden ingericht in de tweede (en zelfs derde) graad. Zo kan elke leerling, ongeacht zijn richting, op zijn minst 1 uurtje per week in elk jaar van zijn secundaire opleiding creatief bezig zijn!

Deze conclusie is gebaseerd op de gegevens uit de bronnen, die aangeven dat creatieve vakken essentieel zijn voor het gehele onderwijsproces. Er is sprake van een noodzaak aan kunst-, expressieve en culturele vakken in een doorlopende leerlijn van het secundair onderwijs van het 1ste tot het 6de jaar! Ikzelf - en ik ben wellicht niet alleen- ben ervan overtuigd dat creativiteit een noodzakelijke vaardigheid is voor iedereen. Het is nu dus aan ons om aan de alarmbel te trekken en te laten zien dat wij creativiteit wel hoog in het vaandel dragen! We moeten paraat staan voor de hervormingen van de tweede en derde graad die nog moeten komen en vechten voor de continuïteit in de creatieve vakken. De uren plastische opvoeding die worden afgenomen in de eerste graad, moeten worden ingericht in de tweede (en zelfs derde) graad. Zo kan elke leerling, ongeacht zijn richting, op zijn minst 1 uurtje per week in elk jaar van zijn secundaire opleiding creatief bezig zijn!

Conclusie

Plastische opvoeding is een essentieel onderdeel van het secundair onderwijs, dat gericht is op het ontwikkelen van creativiteit, handvaardigheden en een gevoel voor esthetiek bij leerlingen. In de context van de huidige onderwijshervormingen, waarbij er sprake is van een daling van het aantal uren plastische opvoeding, is het van belang om de betekenis en de impact van dit vak te analyseren. De gegevens uit de bronnen laten zien dat de invloed van de hervormingen zowel op leerlingen als op leerkrachten van invloed is, en dat creatieve vakken zoals plastische opvoeding essentieel zijn voor het gehele onderwijsproces.

De op til staande onderwijshervormingen in het katholiek onderwijs oogsten her en der veel lof. “Beter onderwijs op maat van de leerling”, wie kan dáár iets op tegen hebben. Na de aankondiging over de invoer van het nieuwe vak Mens en Samenleving kwam er evenwel wat tegenwind. Het lesuur Nederlands dat hiervoor plaats moet maken was voor iedereen een doorn in het oog. Het uurtje plastische opvoeding dat tevens zou wegvallen, werd later genuanceerd; het lesuur zal niet wegvallen, maar wordt ‘gewoon’ verschoven naar het tweede jaar. Dus in de plaats van 2u plastische opvoeding in het eerste jaar, krijgt de A- stroom nu één uurtje in het eerste jaar en één uurtje in het tweede jaar. Over de onzin om een praktijkvak te reduceren tot 1 luttel lesuurtje kan ik, als leerkracht plastische opvoeding, natuurlijk even doorgaan. Het klaarzetten van materiaal, het uitleggen van de opdracht en het opruimen van de benodigdheden zijn tal van onvermijdbare aspecten waardoor er amper tijd overblijft waarin de leerlingen zelf creatief aan de slag kunnen.

Deze daling van het aantal uren plastische opvoeding heeft gevolgen voor zowel leerlingen als leerkrachten. De leerling die al schoolmoe was nog voor hij aan het secundair onderwijs begon. Die niet langer dan een half uur stil kan zitten en leerstof toch net iets moeilijker verwerkt dan zijn doorsnee-klasgenoot uit het lager onderwijs waar hij altijd achterop hinkte. Ik verzeker u dat deze leerling niet gebaat is met deze beslissing om maar liefst 6u praktijk om te buigen naar theorie! De leerkrachten die eerder in staat waren om leerlingen te leren werken met materialen, technieken en creativiteit, worden nu gedwongen om andere vakken te geven waar ze geen ervaring mee hebben. Dit is een risico op het kwaliteitsniveau van het onderwijs.

De gegevens uit de bronnen laten zien dat creatieve vakken zoals plastische opvoeding essentieel zijn voor het gehele onderwijsproces. Er is sprake van een noodzaak aan kunst-, expressieve en culturele vakken in een doorlopende leerlijn van het secundair onderwijs van het 1ste tot het 6de jaar! Ikzelf - en ik ben wellicht niet alleen- ben ervan overtuigd dat creativiteit een noodzakelijke vaardigheid is voor iedereen. Het is nu dus aan ons om aan de alarmbel te trekken en te laten zien dat wij creativiteit wel hoog in het vaandel dragen! We moeten paraat staan voor de hervormingen van de tweede en derde graad die nog moeten komen en vechten voor de continuïteit in de creatieve vakken. De uren plastische opvoeding die worden afgenomen in de eerste graad, moeten worden ingericht in de tweede (en zelfs derde) graad. Zo kan elke leerling, ongeacht zijn richting, op zijn minst 1 uurtje per week in elk jaar van zijn secundaire opleiding creatief bezig zijn!

Bronnen

1. Wat niet wordt gezegd over de onderwijshervormingen - Tine Delannoy
2. Story 10
3. Rufus de maanpooch - Verhalen voor kinderen
4. Afstudeergerichte leerkracht Engels - Superprof
5. Leerkracht Engels - Opleiding bijlessen - Superprof
6. Schrijftips voor hondenverhalen - Imagine Forest
7. Het kleine hondje en de maan - Story.com
8. Blog - Pat B
9. Max gaat naar de maan - Storytime from Space