Beagle-puppy opvoeden: Tips, training en gezondheid
juli 11, 2025
In de Nederlandse onderwijspraktijk en pedagogiek zijn de denkbeelden van Philip Kohnstamm en Philippe Meirieu van groot belang geweest. Zij hebben met hun visie op opvoeding, onderwijs en het ontwikkelingsproces van het kind de basis gelegd voor moderne pedagogische benaderingen. In dit artikel worden de kernideeën van beide denkers besproken, met name in het licht van hun visie op normen en waarden, gezag en vrijheid, en het belang van het kind als subject. De informatie is gebaseerd op de gegevens uit de bronnen, die worden vermeld in de bronvermelding aan het einde van het artikel.
Opvoeding als het leren van waarden, niet het leren van kennis
Een van de belangrijkste kenmerken van de pedagogiek van Philip Kohnstamm is dat hij de opvoeding ziet als een proces waarin waarden en normen niet worden onderwezen, maar worden voorgeleefd. Kohnstamm benadrukt dat kinderen opvoeding nodig hebben om zichzelf te kunnen ontwikkelen, maar dat dit niet kan gebeuren door gewoon kennis op te doen. In plaats daarvan moet het kind leren om met anderen om te gaan, respect te tonen en verantwoordelijkheid te nemen. Hij stelt dat de school een rol moet spelen bij het leren van de menselijke waarden, zoals naastenliefde, respect en mededogen. Dit komt overeen met de visie van Kohnstamm dat het kind niet moet worden opgeleid om een bepaalde kennis te behalen, maar om zich te ontwikkelen tot een mens die zich kan verantwoorden in de maatschappij.
Kohnstamm stelt dat het leren van waarden en normen niet kan plaatsvinden via het onderwijzen van feiten, maar dat het vooral een voorbeeld moet zijn. Dit betekent dat de leraar of opvoeder een rol speelt als voorbeeld, die het kind helpt om zich te ontwikkelen tot een mens met een eigen moreel bewustzijn. In dit opzicht is de pedagogiek van Kohnstamm gericht op het leren van het kind om zichzelf te beheersen, zich te manifesteren en zich te verantwoorden in de maatschappij. Hij ziet de school als een plek waar kinderen leren omgaan met andere mensen, en waarin ze leren om hun eigen waarden te ontwikkelen.
De visie van Philippe Meirieu: het kind als subject
Philippe Meirieu stelt dat het kind als subject moet worden aangesproken in de opvoeding. Hij benadrukt dat het kind niet moet worden opgeleid als een object dat moet worden beheerst, maar dat het kind moet worden aangesproken als een persoon met eigen gedachten, gevoelens en behoeften. Meirieu ziet de school niet als een dienst aan het individu, maar als een instituut waarin de jongere generatie toegang krijgt tot een gedeelde wereld. Hierin ligt het begin van citoyenneté. De leraar is degene die dit ‘in de wereld komen’ institutionaliseert. Kinderen en jongeren leren in de school kennis maken met wat de oudere generatie waard vindt om over te dragen. Hierdoor wordt de school niet alleen een plek waar het kind een toekomst krijgt, maar ook een plek waar de wereld die de school introduceert, voortbestaat.
Meirieu benadrukt dat het leren van het kind moet worden georiëntteerd op het ontwikkelen van eigen denkprocessen. Hij stelt dat het kind niet mag worden opgeleid op basis van kennis die het kind moet onthouden, maar dat het kind moet worden uitgedaagd om zelf te leren denken, te onderzoeken en kritische vragen te stellen. Hierbij is het belangrijk dat het kind vrijheid krijgt om zich te ontwikkelen, maar tegelijkertijd ook gezag krijgt van de leraar. De leraar moet gezag hebben, zodat het kind kan leren om te kiezen, te beslissen en te leren om zich te ontwikkelen.
Het belang van gezag en weerstand in de opvoeding
Beide denkers, Kohnstamm en Meirieu, benadrukken dat gezag in de opvoeding essentieel is. Kohnstamm zegt dat de opvoeding moet gericht zijn op het geven van vrijheid en gezag met verantwoordelijkheid en geweten. Dit betekent dat het kind moet leren om zich te manifesteren, maar ook om zich te beheersen. Hij benadrukt dat het kind niet mag worden opgeleid op basis van een enkelvoudig leerplan, maar dat het kind moet leren om te kiezen en te kiezen op basis van eigen waarden. Hij stelt dat het kind moet leren om zich te manifesteren en tegelijkertijd moet leren om zich te beheersen, zodat het kan functioneren in de maatschappij.
Meirieu benadrukt dat het kind moet leren om weerstand te bieden aan wat van binnen en van buiten op hem afkomt. Dit is belangrijk, want het betekent dat het kind niet alleen moet leren om te luisteren, maar ook om te kiezen. Hij benadrukt dat het kind moet leren om te leren, en dat dit proces moet worden ondersteund door een leraar met gezag. Deze leraar moet het kind helpen om weerstand te bieden aan wat er op hem afkomt, zodat het kind zich kan ontwikkelen tot een mens met eigen denkprocessen en eigen waarden.
De invloed van Kohnstamm op het Nederlandse onderwijs
Kohnstamm heeft een grote invloed gehad op het Nederlandse onderwijs. Zijn visie op het leren van waarden, het geven van vrijheid en het creëren van een schoolklimaat dat zelfvertrouwen, kritisch denken en zelfwerkzaamheid bevordert, heeft veel invloed gehad op het huidige onderwijs. Hij stelt dat de school moet zorgen voor een omgeving waarin kinderen kunnen leren omgaan met anderen en zichzelf te manifesteren. Zijn visie ligt ten grondslag aan veel van de huidige pedagogische benaderingen, waaronder het leren van het kind als subject, het leren omgaan met waarden en het leren om te kiezen.
Kohnstamm benadrukt ook dat de school een rol moet spelen bij het leren van democratisch burgerschap. Dit betekent dat het kind moet leren om verantwoordelijkheid te nemen voor zichzelf en voor anderen. Hij stelt dat het kind moet leren om te kiezen en te kiezen op basis van eigen waarden, en dat het moet leren om zich te manifesteren in een wereld waarin gelijkwaardigheid centraal staat.
Samenwerking en onderwijs als een proces
Zowel Kohnstamm als Meirieu benadrukken dat het onderwijs en de opvoeding geen afgesneden processen zijn, maar dat ze samenwerking vereisen. Kohnstamm stelt dat de opvoeding niet kan plaatsvinden zonder dat het kind zich kan manifesteren in een omgeving waarin het zich kan ontwikkelen. Hij benadrukt dat het kind moet leren om te kiezen, maar ook dat het moet leren om zich te manifesteren. Hierbij is het belangrijk dat het kind zich kan ontwikkelen in een omgeving waarin het zich kan ontwikkelen tot een mens met eigen waarden en eigen denkprocessen.
Meirieu benadrukt dat het onderwijs en de opvoeding samen moeten werken, zodat het kind kan leren omgaan met verschillende situaties en omstandigheden. Hij stelt dat het kind moet leren om te leren, en dat dit proces moet worden ondersteund door een leraar met gezag. Hierbij is het belangrijk dat het kind niet alleen leren om te kiezen, maar ook leren om zich te manifesteren en te leren om zich te beheersen.
Conclusie
De pedagogiek van Philip Kohnstamm en Philippe Meirieu heeft een belangrijke invloed gehad op het Nederlandse onderwijs en de opvoeding van kinderen. Zij benadrukken dat het kind als subject moet worden aangesproken, en dat het opvoedingsproces moet gericht zijn op het leren van waarden, het geven van vrijheid en het leren om te kiezen. Zij benadrukken ook dat gezag essentieel is in de opvoeding, en dat het kind moet leren om weerstand te bieden aan wat van binnen en van buiten op hem afkomt. Deze visie heeft veel invloed gehad op het huidige onderwijs en de opvoeding van kinderen, en blijft van toepassing in de praktijk van ouders, leerkrachten en opvoeders.
Vorige week een nieuwe gevel bij de BSO gekregen. Nieuwe kozijnen, nieuw glas en deur.
