Puppy opvoeden met een oudere hond: Wat je moet weten
juli 11, 2025
Een persoonlijkheidsstoornis kan zowel bij volwassenen als jongeren voorkomen. In het onderwijs en de opvoeding is het belangrijk om te weten hoe dit soort stoornissen zich manifesteren en hoe er met jongeren omgegaan moet worden. In dit artikel worden de belangrijkste kenmerken van persoonlijkheidsstoornissen besproken, de impact op het functioneren van jongeren en de rol van ouders, verzorgers en onderwijs. De informatie is gebaseerd op gegevens uit de bronnen en richt zich op feiten, geen speculaties.
Een persoonlijkheidsstoornis wordt gekenmerkt door een vast patroon van gedrag, denken en gevoelens dat zich ongewoon gedraagt in veel levensomstandigheden. Jongeren met een persoonlijkheidsstoornis kunnen last hebben van extreme vormen van persoonlijkheidskenmerken zoals jaloezie, gevoeligheid voor kritiek, bindingsangst, impulsiviteit, afhankelijkheid, perfectionisme en verlegenheid. Deze kenmerken kunnen het dagelijks functioneren van jongeren belemmeren, zoals het aangaan en onderhouden van relaties, het volhouden van een opleiding of baan, en het opbouwen van zelfstandigheid. Daarnaast kunnen jongeren last hebben van psychische problemen zoals angsten, depressiviteit en emotionele instabiliteit.
Deze stoornissen ontwikkelen zich vaak in de adolescentie, tussen de leeftijd van 12 en 23 jaar. De kenmerken van jongeren met een persoonlijkheidsstoornis kunnen invloed hebben op veel persoonlijke en sociale situaties. Niet alleen de jongere zelf, maar ook de omgeving ervan kan last hebben van deze stoornis.
De oorzaken van persoonlijkheidsstoornissen zijn complex en kunnen zowel biologisch als sociaal van aard zijn. Er is sprake van erfelijke aanleg, maar ook omgevingsfactoren spelen een rol. Bijvoorbeeld, kinderen die lichamelijk of seksueel misbruikt worden, of die weinig liefde of bescherming krijgen tijdens hun jeugd, kunnen een grotere kans hebben op een persoonlijkheidsstoornis. Ook opvoedingsstijlen, zoals harde straffen of onvoldoende aandacht, kunnen bijdrragen aan het ontwikkelen van dergelijke stoornissen.
Daarnaast kunnen sociale factoren, zoals het opgroeien in een arme omgeving of een criminele buurt, bijdrragen aan het ontstaan van een antisociale persoonlijkheidsstoornis. Bijvoorbeeld, kinderen die vaak gepest worden of die in een groep terechtkomen met antisociale kinderen, kunnen vaker last hebben van dergelijke stoornissen.
Bij jongeren met een persoonlijkheidsstoornis kan het functioneren in het dagelijks leven ernstig belemmerd worden. Ze hebben vaak last van agressief of impulsief gedrag, extreme gevoelsuitingen en sterke stemmingswisselingen. Bovendien kunnen ze zich snel afgewezen voelen door anderen, wat leidt tot problemen in het aangaan van relaties. Ook kunnen ze moeite hebben met het nemen van zelfstandige keuzes en zich angstig aan anderen vastklampen. Daarnaast kunnen ze er moeite mee hebben om kritiek te accepteren, wat het onderwijs en de sociale interacties beïnvloed.
Deze problemen kunnen ook leiden tot een gebrek aan zelfvertrouwen, een hoge behoefte aan steun bij anderen en een perfectionistisch gedrag. Dit kan ervoor zorgen dat jongeren last hebben met het opbouwen van een zelfstandig leven, het volgen van een opleiding of het houden van een baan.
De beste behandeling voor persoonlijkheidsstoornissen is psychotherapie. Er zijn verschillende vormen van psychotherapie, waaronder Dialectische Gedragstherapie (DGT), Mentaliserende Bevorderende Therapie (MBT) en Schematherapie (ST). Deze behandelingen helpen jongeren om hun gedachten en gevoelens beter te begrijpen, en hen te leren omgaan met hun problemen.
Bijvoorbeeld, DGT helpt jongeren om op een andere manier over dingen na te denken, wat helpt om gevoelens en gedrag te veranderen. MBT leert jongeren hoe ze gevoelens, gedachten en verlangens van zichzelf en anderen beter kunnen begrijpen. ST helpt bij het herstructureren van denkpatronen en gedragsproblemen.
Naast psychotherapie kunnen psychosociale begeleiding en medicijnen ook helpen bij het omgaan met klachten. Psychosociale begeleiding helpt bij problemen met anderen, op werk of school en zorgt voor rust om met psychotherapie te beginnen. Medicijnen kunnen helpen bij het verminderen van symptomen, maar zijn geen oplossing op zich.
Ouders en verzorgers spelen een cruciale rol bij het omgaan met jongeren met een persoonlijkheidsstoornis. Het is belangrijk om open te luisteren, zonder oordelen, omdat jongeren met een persoonlijkheidsstoornis extra gevoelig zijn voor kritiek. Het is ook belangrijk om de ernst van het probleem te erkennen en te helpen bij het zoeken naar hulp.
Bijvoorbeeld, als ouders merken dat hun kind last heeft van klachten die passen bij een persoonlijkheidsstoornis, is het belangrijk om dit met een specialist te bespreken. Daarnaast kunnen ouders hun kind helpen bij het begrijpen van de stoornis en het leren omgaan met de problemen die hierdoor ontstaan.
De combinatie van persoonlijkheidsstoornissen en opvoeding is een complexe situatie. Kinderen met een persoonlijkheidsstoornis kunnen last hebben van het opvoedingsproces, aangezien ze vaak moeite hebben met het opbouwen van relaties, het volgen van regels en het omgaan met kritiek. Daarnaast kunnen ouders die zelf een persoonlijkheidsstoornis hebben, moeite hebben met het vervullen van de ouderrol, wat kan leiden tot gevoelens van tekortschieten, schuld en schaamte.
Voor ouders met een persoonlijkheidsstoornis is het belangrijk om ondersteuning te krijgen in de ouderrol. Daarnaast moeten kinderen aandacht krijgen, zodat ze begrijpen wat er met hun ouder aan de hand is en hoe ze ermee om kunnen gaan. Het is ook belangrijk om het informele netwerk rond het gezin te activeren, zodat ouders en kinderen steun kunnen vinden.
Persoonlijkheidsstoornissen kunnen zowel bij volwassenen als jongeren voorkomen en hebben een grote impact op het functioneren in het dagelijks leven. Het is belangrijk dat ouders, verzorgers en onderwijs deze stoornissen begrijpen en weten hoe ermee om te gaan. De beste behandeling is psychotherapie, en het is belangrijk om hulp te zoeken bij deskundigen. Bovendien moet de opvoeding van jongeren met een persoonlijkheidsstoornis goed ondersteund worden, zodat ze de kans krijgen om hun potentieel te ontwikkelen.
Wie niet van een kind geniet, ziet het allermooiste niet