Preventieactiviteiten bij opvoeden en opgroeien: een overzicht van beleidsmaatregelen en praktische aanpak
juli 10, 2025
De opvoeding in Vietnam is een complex en dynamisch proces dat zowel culturele als maatschappelijke aspecten omvat. In dit artikel wordt ingegaan op de kernprincipes van opvoeding, de huidige stand van zaken in het onderwijs, en de rol van de overheid en maatschappelijke initiatieven bij het verbeteren van de kansen voor kinderen. De informatie is gebaseerd op de bronnen die in het gegeven contextdocument zijn opgenomen.
In Vietnam is de opvoeding een cruciale factor voor de ontwikkeling van kinderen en de toekomst van het land. De opvoedingspraktijken variëren afhankelijk van de regio en de sociale omstandigheden, maar er zijn welbepaalde algemene trends en beleidsmaatregelen die het opvoedingsproces beïnvloeden. Daarnaast speelt de psychische gezondheid van jongeren een grote rol, zoals blijkt uit onderzoek naar de geestelijke gezondheid van middelbare scholieren in Vietnam. Bovendien worden er initiatieven geïnitieerd om de toegang tot onderwijs te verbeteren, met name voor kinderen uit etnische minderheden. In dit artikel wordt ingegaan op deze aspecten en de betrokkenheid van verschillende partijen in het opvoedingsproces.
In Vietnam wordt het onderwijs opgedeeld in drie fasen: basisonderwijs, voortgezet onderwijs en hoger onderwijs. Het basisonderwijs, ook wel giáo dục tiểu học genoemd, duurt vijf jaar en is bedoeld voor kinderen van 6 tot 11 jaar. Het voortgezet onderwijs bestaat uit twee fasen: de onderbouw en de bovenbouw. De onderbouw, trung học cơ sở, duurt vier jaar en leidt tot het Bằng tốt nghiệp trung học cơ sở, terwijl de bovenbouw, trung học phổ thông, drie jaar duurt en leidt tot het Bằng tốt nghiệp trung học phổ thông. Dit diploma is van doorslaggevend belang voor toelating tot hoger onderwijs.
Voor leerlingen die niet doorgaan naar hoger onderwijs, is het mogelijk om een beroepsopleiding te volgen, zoals het trung cấp of cao đẳng niveau. De overheid streeft ernaar om de kwaliteit van het onderwijs te verbeteren, met name in arme regio’s en voor etnische minderheden.
Een nieuw initiatief dat de afgelopen jaren belangrijke aandacht heeft gekregen, is het project Ieder Kind Leert. Dit project, gestart door UNICEF in samenwerking met het Vietnamese ministerie van Onderwijs, richt zich op het verbeteren van de toegang tot digitaal onderwijs, met name voor kinderen uit etnische minderheden. Door tablets en digitale leeromgevingen in te zetten, worden kinderen beter voorbereid op de toekomst, met name in afgelegen gebieden waar het internetgebruik beperkt is.
Deze inspanningen om het onderwijs te digitaliseren, zijn niet alleen gericht op het versterken van de kennis van kinderen, maar ook op het verminderen van de kloof tussen stedelijke en landelijke regio’s. De inzet van digitale middelen, waaronder 160 digitale boeken en 20 digitale prentenboeken, helpt kinderen om sneller en efficiënter te leren, met name in hun moedertaal.
Een andere belangrijke aandachtspunt is de onderwijsbevoegdheid van kinderen uit etnische minderheden. Veel kinderen uit deze groepen spreken niet of nauwelijks Vietnamees, waardoor ze moeite hebben met het volgen van het reguliere onderwijs. Door hen te laten leren in hun eigen taal, wordt hun toegang tot onderwijs en toekomstige kansen verbeterd. Dit is een essentieel onderdeel van het project Ieder Kind Leert, waarbij ook bewustwordingscampagnes worden georganiseerd om de betrokkenheid van de gemeenschap te vergroten.
Een belangrijk onderwerp in de opvoeding is de psychische gezondheid van jongeren. Uit onderzoek naar de geestelijke gezondheid van middelbare scholieren in de stad Cà Mau in de Mekongdelta blijkt dat veel leerlingen last hebben van psychische problemen. Volgens het onderzoek van Tan Nguyen, dat werd gedaan aan de Vrije Universiteit van Amsterdam, is 41,1% van de ondervraagde leerlingen getroffen door depressieve symptomen, terwijl 22,8% last heeft van angstklachten. Daarnaast is suïcidaliteit een groot probleem, met 3,8% van de leerlingen die een poging tot zelfmoord hebben gedaan.
Deze aantallen zijn hoge en wijzen op een ernstige situatie. De oorzaken zijn onder meer het competitieve onderwijs, sociale druk, en tekortkomingen in de beschikbaarheid van psychische hulpverlening. De overheid en onderwijsinstellingen hebben nog geen voldoende maatregelen genomen om deze problemen adequaat aan te pakken.
De oorzaken van de psychische problemen liggen onder andere in het onderwijs. Het Vietnamese onderwijs is zeer competitief, met veel extra lessen en oefenwerk. Dit leidt tot hoge stressniveaus bij leerlingen. Daarnaast zijn er in Vietnam veel misverstanden over seksuele oriëntatie en genderidentiteit, wat bijdraagt aan de psychische belastbaarheid van leerlingen.
Voor oplossingen is het belangrijk om de toegankelijkheid van psychische hulpverlening te verbeteren. Daarnaast is het nodig om bewustwording te creëren over de geestelijke gezondheid en het aanbieden van ondersteuning voor leerlingen. Dit kan worden gedaan via voorlichtingsprogramma’s en opleidingen voor leraren, zodat ze beter om kunnen gaan met psychische problemen bij leerlingen.
De opvoeding in Vietnam wordt vaak gezien als een gezamenlijk proces tussen ouders, verzorgers en onderwijskundigen. Het doel is om kinderen te begeleiden in hun ontwikkeling tot zelfstandige, verantwoordelijke en betrokken personen. Hierbij staat de liefde, veiligheid, kennis en richting centraal. Ouders en opvoeders helpen kinderen om hun gaven en talenten te ontdekken, zowel voor hun eigen ontwikkeling als voor het welzijn van anderen.
De waarden van respect, eerlijkheid en verantwoordelijkheid staan centraal in de opvoeding. Daarnaast wordt er ruimte geboden voor fouten en herstel. Het is een dynamisch proces waarin kinderen leren om, in verbondenheid met anderen, zelfstandig in de wereld te staan en een positieve bijdrage te leveren aan de samenleving.
In Vietnam zijn er verschillende opvoedingsstijlen, afhankelijk van de regio en de culturele context. In sommige gebieden wordt er veel aandacht besteed aan het leren van taal, wiskunde en wetenschap, terwijl in andere gebieden de focus ligt op het ontwikkelen van sociale vaardigheden en het aanleren van een beroep.
Een bijzonder kenmerk van de opvoeding in Vietnam is de rol van grootouders. In veel gezinnen wonen grootouders meerdere jaren bij de kleinkinderen, waardoor ze een belangrijke bijdrage leveren aan de opvoeding. Dit is vooral in landelijke gebieden een veelvoorkomend verschijnsel.
In het verleden had Vietnam een tweekindbeleid, dat sterk werd beïnvloed door de economische en sociale omstandigheden. Het beleid stond op de lange termijn echter niet in het belang van de economische groei, vanwege vergrijzing en een krimpende beroepsbevolking. Daardoor werd het beleid in 2023 opgeheven, waardoor gezinnen nu vrij zijn om zoveel kinderen als ze willen te hebben.
De overheid ziet in dat het beleid leidde tot een onevenwicht tussen jongens en meisjes, aangezien ouders bij meisjes eerder voor abortus kiezen. Daarom wordt er aandacht besteed aan het bevorderen van gelijke kansen en het aanpakken van de oorzaken van het verschijnsel.
Een ander belangrijk aspect is de invloed van armoede op de opvoeding. Veel kinderen uit arme gezinnen hebben moeite met het volgen van het reguliere onderwijs, vooral in afgelegen gebieden. Daarnaast zijn er kinderen die door omstandigheden in de opvang terechtkomen, zoals straatkinderen. Stichting K.I.D.S. helpt hierbij door opvanghuizen en studiebeurzen aan te bieden, zodat deze kinderen een veilige omgeving krijgen en toegang tot onderwijs.
De opvoeding in Vietnam is een complex proces dat zowel culturele als maatschappelijke aspecten omvat. De overheid, onderwijsinstellingen en maatschappelijke initiatieven werken aan het verbeteren van de kansen voor kinderen, met name in arme regio’s en voor etnische minderheden. Daarnaast is de psychische gezondheid van jongeren een belangrijk onderwerp, dat aandacht verdient. De opvoedingspraktijken variëren afhankelijk van de regio, maar zijn doorgaans gericht op het ontwikkelen van sociale en emotionele vaardigheden. De rol van ouders, verzorgers en onderwijskundigen is hierbij cruciaal. De toekomst van de opvoeding in Vietnam hangt af van de voortdurende inspanningen om de kwaliteit van het onderwijs te verbeteren en de toegankelijkheid van onderwijs te vergroten.
Wie niet van een kind geniet, ziet het allermooiste niet