Omgaan met overprikkelde kinderen: Tips en aanpak voor ouders en leerkrachten
juli 10, 2025
De opvoeding van kinderen heeft zich in de afgelopen eeuw aanzienlijk ontwikkeld. Van de strengere, autoritaire stijl van vroeger naar de meer flexibele en empathische benadering van nu. De veranderingen zijn niet alleen zichtbaar in de opvoedingsstijlen, maar ook in de rol van ouders, de invloed van moderne maatschappelijke ontwikkelingen en de beschikbaarheid van informatie. In dit artikel wordt uitgelegd wat de belangrijkste verschillen zijn tussen de opvoeding van vroeger en nu, en welke trends er op dit moment in de opvoeding van toepassing zijn.
De opvoeding van vroeger was vaak autoritair en hiërarchisch. Ouders hadden een sterke positie in het gezin, en kinderen moesten gehoorzaam zijn. In de jaren 50 was de opvoeding vooral gericht op het naleven van regels, en emoties werden vaak onderdrukt. Fysieke straf was een veelvoorkomend middel om kinderen te beïnvloeden. Kinderen hadden weinig ruimte voor eigen inbreng, en de nadruk lag op plichten en discipline.
In de jaren 60 en 70 veranderde de opvoeding. De opkomst van de permissieve stijl bracht meer aandacht voor de emotionele behoeften van kinderen. Ouders werden meer vrienden dan autoriteiten, en er kwam meer ruimte voor creativiteit en zelfexpressie. De jaren 2020 zijn gekenmerkt door een groeiende nadruk op positieve discipline, waarbij ouders proberen gedrag te sturen door middel van positieve communicatie, in plaats van straf. Ook thema’s zoals mentale gezondheid, inclusiviteit en bewustzijn van sociale rechtvaardigheid spelen een steeds belangrijkere rol in de opvoeding.
Vroeger was de opvoeding vaak een primaire taak van de moeder. Er werd wel gewerkt buitenshuis, maar dan voornamelijk als de kinderen wat ouder waren. De kinderopvang was destijds nog niet zo goed geregeld. Tegenwoordig zijn vaak de vaders intensief betrokken bij de opvoeding. Beide ouders werken (vaak parttime) en combineren het opvoeden met het maken van een carrière. Ook groeien kinderen vaker op in samengestelde gezinnen, waarbij bewust of onbewust meer volwassenen betrokken zijn bij de opvoeding van het kind.
De opvoeding van vroeger werd vaak gezien als een vanzelfsprekendheid. Als je een probleem had of zorgen wilde delen, ging je te rade bij familie of vrienden. Tegenwoordig is er veel meer informatie over ‘goed opvoeden’ te vinden. Er zijn talloze boeken, magazines en websites, een groot aanbod van cursussen en iedereen ventileert zijn mening over opvoeden. Het opvoeden van kinderen is tegenwoordig een taak voor meerdere ouders, en de hulp van professionele opvoeders en experts is vaak nodig.
De technologische ontwikkelingen en het schoolsysteem hebben in de afgelopen decennia veel veranderd. De opvoedingsdoelen van ouders zijn in de loop van de tijd veranderd. Waar voorheen de nadruk werd gelegd op het conformeren aan regels, wordt nu veel belang gehecht aan het dragen van eigen verantwoordelijkheid en zelfstandig oordelen. De kinderen praten en beslissen mee; er wordt meer onderhandeld. De grootte van het gezin speelt ook een aanzienlijke rol in de manier van opvoeden. Vroeger waren de gezinnen groter, waarbij de aandacht verdeeld moest worden en kinderen ook vaak elkaar opvoedden. In onze tijd bestaat een gezin uit gemiddeld twee à drie kinderen. In de optiek van de ouder van nu mag het kind niets tekortkomen.
De opvoeding van vroeger was ook sterk beïnvloed door de naoorlogse periode. Fysieke straf en strikte discipline waren normaal en kinderen hadden weinig ruimte voor eigen inbreng. De nadruk lag op het naleven van regels en plichten, en emoties werden vaak onderdrukt. Nu hebben kinderen alles, maar kampen ze met overvolle programma’s en te veel prikkels. Daarbij willen ouders het allerbeste voor hun kind. Dat maakt het opvoeden best zwaar, zeker als je eigen leven ook druk is.
De manier van opvoeden verandert dus met elke generatie. Grappig is wel dat je van veel opvoeders hoort dat ze toch (veel) dingen overnemen van hun eigen ouders. En ook de invloed van een aantal bekende opvoedkundige op het gebied van de opvoeding is niet uit te vlakken. Bekende opvoedkundige zoals Benjamin Spock hebben een belangrijke rol gespeeld in de ontwikkeling van moderne opvoedingsmethoden. Hij benadrukte het belang van het kind en aandacht voor zijn wensen en behoeften. Dit was duidelijk een reactie op de eigen opvoeding waarin men te weinig ruimte had ervaren.
Tegenwoordig is er sprake van positieve discipline, waarbij ouders proberen gedrag te sturen door middel van positieve communicatie, in plaats van straf. Dit is een reactie op de strengere methoden van vroeger. Ook is er een groeiende nadruk op het geven van ruimte aan kinderen om hun eigen keuzes te maken. De opvoedingsstijl van vandaag is dus veel meer gericht op het stimuleren van autonomie en zelfstandigheid.
De opvoedingsstijlen hebben zich door de jaren heen aanzienlijk ontwikkeld. In de jaren 50 was de opvoeding voornamelijk autoritair. Ouders hanteerden een strikte en hiërarchische aanpak waarbij gehoorzaamheid en respect centraal stonden. Deze opvoedstijl was sterk beïnvloed door de naoorlogse periode. Fysieke straf en strikte discipline waren normaal en kinderen hadden weinig ruimte voor eigen inbreng. De nadruk lag op het naleven van regels en plichten, en emoties werden vaak onderdrukt.
De jaren 60 en 70 brachten grote sociale en culturele veranderingen met zich mee, die ook invloed hadden op opvoedstijlen. De autoritaire aanpak maakte plaats voor een meer permissieve stijl. Ouders begonnen meer aandacht te besteden aan de emotionele behoeften van hun kinderen en er kwam meer ruimte voor zelfexpressie en creativiteit. Dit tijdperk werd gekenmerkt door vrijheid in de opvoeding, waarbij ouders minder strikte regels hanteerden en meer als vrienden dan als autoritaire figuren werden gezien.
Tegenwoordig is de opvoeding van kinderen een complexe taak. Het is moeilijk om te bepalen wat het juiste gedrag is, en de keuzes die ouders maken, kunnen van invloed zijn op de toekomst van hun kind. De opvoeding van vandaag is daarom niet alleen gericht op het leren van regels, maar ook op het ontwikkelen van zelfvertrouwen, empathie en autonomie.
De opvoedingsdoelen van ouders zijn in de loop van de tijd veranderd. Waar voorheen de nadruk werd gelegd op het conformeren aan regels, wordt nu veel belang gehecht aan het dragen van eigen verantwoordelijkheid en zelfstandig oordelen. De kinderen praten en beslissen mee; er wordt meer onderhandeld. De grootte van het gezin speelt ook een aanzienlijke rol in de manier van opvoeden. Vroeger waren de gezinnen groter, waarbij de aandacht verdeeld moest worden en kinderen ook vaak elkaar opvoedden. In onze tijd bestaat een gezin uit gemiddeld twee à drie kinderen. In de optiek van de ouder van nu mag het kind niets tekortkomen.
De opvoeding van vroeger en nu verschilt op meerdere punten. De opvoedingsstijlen zijn veranderd, de rol van ouders is anders geworden, en de invloed van moderne maatschappelijke ontwikkelingen is groot. De opvoeding van vandaag is complexer en meer gericht op het stimuleren van autonomie en zelfstandigheid. De keuzes die ouders maken, kunnen van invloed zijn op de toekomst van hun kind. Het is daarom belangrijk om te beseffen dat achter elke opvatting over opvoeding een mensbeeld schuilgaat. De opvoeding van vandaag is dus niet alleen gericht op het leren van regels, maar ook op het ontwikkelen van zelfvertrouwen, empathie en autonomie.
Wie niet van een kind geniet, ziet het allermooiste niet