Effectieve posters voor het opvoeden van kinderen: Inspiratie en ondersteuning in de praktijk
juli 10, 2025
In de moderne maatschappij is gamen een veelvoorkomend onderdeel van het dagelijks leven van jongeren. Volgens bron [4] spelen 68% tot 75% van de Nederlandse jongeren videogames, waarbij jongens vaker en meer gamen dan meisjes. Het is daarom van belang om te begrijpen hoe ouders en opvoeders om moeten gaan met dit fenomeen en hoe ze een gezonde balans kunnen creëren tussen plezier en verantwoordelijkheid. In dit artikel wordt ingegaan op de opvoeding van kinderen die gamen, met aandacht voor de positieve en negatieve aspecten van gamen, het stellen van grenzen en het ondersteunen van een gezond spelgedrag.
Gamen kan zowel positieve als negatieve invloed hebben op de ontwikkeling van kinderen. Bron [2] wijst op het feit dat gamen kan bijdragen aan cognitieve vaardigheden, zoals geheugen, analytisch denken, creativiteit en probleemoplossend vermogen. Spellen zoals Fortnite en Minecraft, die vaak gespeeld worden door jongeren, kunnen helpen bij het ontwikkelen van strategisch denken en het leren omgaan met complexe situaties. Bovendien kunnen spellen waarin samenwerking vereist is, zoals World of Warcraft, leiden tot betere sociale vaardigheden en meer sociaal gedrag. Ook actieve spellen, zoals Wii Sports, kunnen bijdragen aan fysieke activiteit en een gezond gewicht.
Echter, is het belangrijk om te beseffen dat gamen ook risico’s met zich meebrengt. Bijvoorbeeld, te veel gamen kan leiden tot problematisch gedrag, zoals verslaving of een afhankelijkheid van virtuele wereld. Bron [8] benadrukt dat het belangrijk is om de gametijd in de gaten te houden en afspraken over het gebruik te maken. Te veel gamen kan leiden tot negatieve effecten op het welzijn van kinderen en jongeren. Daarnaast kan gamen ook invloed hebben op schoolprestaties en sociaal gedrag, vooral als het spelgedrag niet goed geregeld wordt.
Een van de belangrijkste taken van ouders is om een gezond spelgedrag te bevorderen. Dit betekent dat het belangrijk is om duidelijke grenzen te stellen en regels op te stellen die passen bij de leeftijd van het kind. Bron [3] benadrukt dat het belangrijk is om samen met het kind afspraken te maken over hoe lang het mag gamen, op welke tijdstippen en welke games het mag spelen. Dit helpt bij het vormen van een verantwoordelijke houding ten opzichte van gamen.
Bij jonge kinderen is het belangrijk om duidelijke grenzen te stellen, maar ook bij oudere kinderen zijn grenzen van belang. Het is belangrijk om te kijken of het kind meegedacht heeft over de afspraken, zodat het zich er beter aan kan houden. Bijvoorbeeld, het kan belangrijk zijn voor het kind om op dezelfde tijd te gamen als zijn of haar vrienden. Bij sommige spellen moet de speler lange tijd achter elkaar gamen, terwijl bij andere spellen kort en op meerdere momenten gespeeld wordt.
Bij het opvoeden van kinderen die gamen, is het belangrijk om zowel informatie te verzamelen over gamen als het kind te begeleiden bij het leren omgaan met het spelgedrag. Bron [3] wijst op het belang van het informeren over gamen, zowel door zelf informatie te zoeken als samen met het kind. Als ouders goed geïnformeerd zijn, kunnen ze beter uitleg geven waarom bepaalde grenzen worden gesteld. Het is ook belangrijk om te kijken naar de spellen die het kind speelt en te begrijpen wat het spel inhoudt. Hierbij kan het PEGI-classificatiesysteem helpen, dat aangeeft welke spellen geschikt zijn voor welke leeftijd.
Daarnaast is het belangrijk om met het kind te praten over gamen en eventuele zorgen die het heeft. Het is belangrijk om het onderwerp bespreekbaar te houden, zodat het kind zich vrij kan uiten over wat het denkt en voelt. Dit helpt bij het opbouwen van een vertrouwensrelatie tussen ouder en kind. Ook is het belangrijk om te kijken naar de omgeving van het kind, want jongeren die bijvoorbeeld gepest worden of veel ruzie hebben met hun ouders, kunnen overmatig gaan gamen. Dit kan leiden tot problematisch gamen, zoals in bron [4] wordt aangegeven.
De school speelt een belangrijke rol in de opvoeding van kinderen die gamen. In bron [6] wordt aangegeven dat het opvoedingsproces gericht is op het ontwikkelen van sociaal gedrag, het leren omgaan met leeftijdgenoten, het vormen van een positief zelfbeeld en het stimuleren van een actieve leerhouding. Deze aspecten zijn ook van belang bij het omgaan met gamen. De school kan bijdragen aan het leren van een gezond omgaan met digitale media en het leren omgaan met spelgedrag.
In bron [8] wordt opgemerkt dat ook onderwijsprofessionals aan de slag kunnen met preventie van problematisch gamen. Er zijn diverse lesmaterialen beschikbaar die leerlingen kunnen helpen bij het leren om te gaan met de risico’s van overmatig gamen. Deze materialen kunnen helpen bij het opbouwen van een bewustzijn van de gevolgen van gamen en het leren omgaan met het gebruik van spellen.
Het opvoeden van kinderen die gamen vereist samenwerking tussen ouders, kinderen en professionals. In bron [4] wordt aangegeven dat het belangrijk is om de omgeving van het kind te beoordelen, want jongeren die problemen hebben met hun omgeving, kunnen overmatig gaan gamen. Daarnaast is het belangrijk om met andere ouders te overleggen over de regels die gehanteerd worden met betrekking tot gamen. Dit kan helpen bij het opstellen van een gezamenlijke aanpak.
Bij problematisch gamen is het belangrijk om professionele hulp in te schakelen. In bron [8] wordt opgemerkt dat er advies en hulp beschikbaar zijn voor jongeren en volwassenen die problematisch gamen of gameverslaafd zijn. Daarnaast zijn er ook les- en voorlichtingsmaterialen beschikbaar die kunnen helpen bij het omgaan met gamen.
De opvoeding van kinderen die gamen vereist een gezonde balans tussen plezier en verantwoordelijkheid. Het is belangrijk om duidelijke grenzen te stellen, informatie te verzamelen over gamen en het kind te begeleiden bij het leren omgaan met het spelgedrag. Bovendien is het belangrijk om samen te werken met andere ouders en professionelen, zodat het kind een gezond en verantwoord omgaan met gamen kan leren. Door deze maatregelen te nemen, kan gamen een positief onderdeel worden van het leven van jongeren, in plaats van een bron van problemen.
Wie niet van een kind geniet, ziet het allermooiste niet