Ondersteuning en opvoeding bij kinderen met bijzonder gedrag
juli 10, 2025
De Turkse opvoeding wordt vaak gekenmerkt door een unieke combinatie van traditionele waarden, collectivisme en een sterke focus op gezinsbanden. In vergelijking met opvoedingsstijlen uit andere culturen, zoals de westerse individuele opvoeding, blijkt de Turkse opvoeding een duidelijk verschil te vertonen in de manier waarop kinderen worden opgeleid, geïsoleerd of geïntegreerd in de maatschappij. In dit artikel worden de kenmerken van de Turkse opvoeding nader beschreven, met aandacht voor de opvoedingsdoelen, de rol van familie, de invloed van religie en de verschillen met andere culturen. De informatie is gebaseerd op bronnen die specifiek zijn gericht op opvoedingsstijlen bij Turkse migranten in Nederland en andere landen.
Kenmerken van de Turkse opvoeding
De Turkse opvoeding wordt vaak gekenmerkt door een sterke collectieve focus. Kinderen worden opgevoed binnen een netwerk van familieleden, vrienden en buren. Dit netwerk speelt een cruciale rol in het leren van sociale vaardigheden en het opbouwen van betrokkenheid bij het gezin. Daarnaast is er een duidelijke focus op respect, discipline en de naleving van normen en waarden. Deze waarden worden vaak doorgegeven via voorbeelden en bevelen, in plaats van via openbare discussies of discussies over persoonlijke keuzes.
Een ander kenmerk van de Turkse opvoeding is het feit dat kinderen vaak vroeg in de praktijk worden geplaatst. Zo wordt er vaak verwacht dat kinderen zich passief gedragen, met name in het gezin. Dit is echter geen teken van onverschilligheid, maar eerder een gevolg van de cultuur die het belang van collectiviteit en gehoorzaamheid benadruidt. Kinderen worden vaak opgeleid om hun ouders te gehoorzamen en hun rol als lid van het gezin te accepteren.
Opvoedingsdoelen bij Turkse ouders
De opvoedingsdoelen van Turkse ouders zijn sterk beïnvloed door culturele waarden, zoals conformiteit, prestatie, sociaal gevoel en autonomie. Volgens onderzoek is conformiteit het belangrijkste opvoedingsdoel voor Turkse ouders. Dit betekent dat kinderen worden opgeleid om zich aan te passen aan de normen en waarden van hun familie en gemeenschap. Daarnaast is prestatie ook een belangrijk doel, al is dit in veel gevallen gericht op het behalen van een goed inkomen om voor de familie te zorgen.
Sociaal gevoel is een ander belangrijk opvoedingsdoel, waarbij de nadruk ligt op het opbouwen van betrokkenheid en het respect voor anderen. Autonomie wordt door Turkse ouders echter minder als belangrijk beschouwd, in vergelijking met de opvoedingsdoelen van autochtone ouders. Dit komt doordat autonomie vaak wordt gezien als een vorm van onafhankelijkheid die in de Turkse cultuur niet zo sterk wordt gestimuleerd.
Invloed van religie en traditionele waarden
De religie speelt in de Turkse cultuur een belangrijke rol in de opvoeding. Veel Turkse ouders willen dat hun kinderen deel nemen aan religieuze activiteiten, zoals het bezoeken van moskeeën of het vieren van religieuze feesten. Dit wordt gezien als een manier om morele waarden en morele verantwoordelijkheid te leren. Daarnaast is er een sterke invloed van traditionele waarden, zoals de nadruk op gezinsbanden, respect voor oudere personen en het volgen van de normen van de gemeenschap.
In sommige gevallen kan deze combinatie van religie en traditionele waarden leiden tot een beperkte toegang tot moderne opvoedingsstijlen. Dit is echter geen algemeen fenomeen, en veel Turkse ouders in Nederland proberen hun kinderen te laten leren omgaan met de verschillen tussen hun eigen cultuur en de westerse samenleving.
Verschillen met andere culturen
Voor de opvoedingsdoelen van Turkse ouders is er een duidelijk verschil met die van Marokkaanse en autochtone ouders. Bijvoorbeeld, in de Marokkaanse cultuur is de nadruk op prestatie vaak meer gericht op het individuele belang van het kind, terwijl Turkse ouders deze prestatie meer op een collectieve manier interpreteren. Dit verschil kan worden toegeschreven aan de verschillende culturele contexten waarin deze groepen leven.
Bij autochtone ouders is de nadruk vaak meer op autonomie en sociaal gevoel, terwijl Turkse ouders conformiteit en prestatie belangrijker vinden. Dit verschil kan ook worden toegeschreven aan het verschil in culturele waarden, waarbij de westerse samenleving meer nadruk legt op individuele vrijheid en autonomie.
Invloed van interetnisch contact
Interetnisch contact speelt een belangrijke rol in de opvoeding van Turkse en Marokkaanse kinderen in Nederland. Onderzoek wijst uit dat de mate van interetnisch contact kan bijdragen aan het leren van nieuwe waarden en het aanpassen van opvoedingsstijlen. Dit is vooral van toepassing op de tweede generatie, die vaak beter in staat is om zich aan te passen aan de westerse cultuur.
De mate van interetnisch contact kan ook leiden tot een groter begrip voor de verschillen tussen culturen. Dit kan helpen bij het opbouwen van een betere samenwerking tussen ouders en onderwijsinstellingen, wat op zijn beurt kan bijdragen aan een betere opvoeding van kinderen.
Conclusie
De Turkse opvoeding is gekenmerkt door een sterke collectieve focus, respect voor traditionele waarden en een sterke nadruk op conformiteit en prestatie. Deze kenmerken verschillen van de opvoedingsstijlen van andere culturen, zoals de westerse individuele opvoeding. De invloed van religie en traditionele waarden is hierbij van groot belang, en het interetnisch contact speelt een cruciale rol in de aanpassing aan de westerse samenleving.
De opvoedingsdoelen van Turkse ouders zijn sterk beïnvloed door culturele waarden, en het verschil met de opvoedingsdoelen van autochtone ouders is duidelijk zichtbaar. Dit onderzoek geeft inzicht in de verschillen tussen culturen en helpt bij het begrijpen van de uitdagingen en kansen die Turkse ouders tegenkomen bij de opvoeding van hun kinderen.
Vorige week een nieuwe gevel bij de BSO gekregen. Nieuwe kozijnen, nieuw glas en deur.
