Creatieve Expressie en Plastische Opvoeding in het Onderwijs
juli 10, 2025
De opvoeding en cultuur van Roma-kinderen in Nederland vormt een complexe en veelzijdige uitdaging. De Roma en Sinti vormen een groep met een rijke historische en culturele erfenis, maar tegelijkertijd zijn ze vaak kwetsbaar voor sociale uitsluiting en discriminatie. In dit artikel wordt ingegaan op de unieke kenmerken van de Roma-cultuur, de uitdagingen bij de opvoeding en het onderwijs, en de rol van de maatschappelijke omgeving bij de integratie van deze groep.
De Roma en Sinti vormen een zeer diverse en gecompliceerde groep binnen de Nederlandse samenleving. Volgens bronnen zoals [3] en [4] zijn de Roma en Sinti grotendeels afkomstig uit Oost-Europa en hebben ze een langdurige geschiedenis van reizen en migratie. De samenleving van de Roma is gebaseerd op sterke familiebanden en een collectieve opbouw. De gemeenschap is opgedeeld in verschillende delen, zoals de familia, de vitsa, de kumpania en de natsia. Deze opdeling bepaalt de sociale structuur en het gedrag binnen de groep.
In de Roma-cultuur is er een duidelijke scheiding tussen rein (vujo/wuzho) en onrein (marime). Deze scheiding beïnvloedt vele aspecten van het dagelijks leven, waaronder huishouden, contact met anderen en zelfs het gebruik van bepaalde voorwerpen. Volgens [4] wordt de onreinheid vaak toegekend aan bepaalde activiteiten, zoals menstruatie, het krijgen van kinderen of het aanraken van bepaalde voorwerpen. Dit leidt tot een vorm van uitsluiting, zowel op individueel als op familieniveau.
Binnen de Roma-cultuur is ook de rol van vrouwen en mannen goed gedefinieerd. Volgens [4] is de man in het gezin de baas, terwijl vrouwen een cruciale rol spelen in het gezinsleven en het opvoeden van de kinderen. De tradities rond huwelijk, opvoeding en sociale verantwoordelijkheden zijn sterk bepalend voor het gedrag en de verwachtingen binnen de gemeenschap.
De opvoeding van Roma-kinderen wordt beïnvloed door een combinatie van culturele tradities en de sociale omstandigheden waarin ze leven. In veel Romagemeenschappen worden kinderen niet alleen door hun ouders, maar ook door grootouders, ooms en tantes opgevoed, zoals te vinden in [9]. Meisjes helpen vanaf een jonge leeftijd mee in de huishouding, terwijl jongens klussen uitvoeren zoals dieren verzorgen of hout hakken. In sommige gebieden in Oost-Europa worden meisjes al vanaf 14 jaar moeder, wat de kans op een betere toekomst beïnvloedt.
In de tradities van de Roma wordt vaak gewaakt over de maagdelijkheid van meisjes, en wordt er ook aandacht besteed aan de economische rol van vrouwen. Volgens [4] zijn veel vrouwen zelfstandig, maar formaal is de man de baas in het gezin. Daarnaast wordt er van meisjes verwacht dat ze tot het huwelijk maagd blijven, wat hun toekomstige levenskeuzes beïnvloedt.
De integratie van Roma-kinderen in het Nederlandse onderwijs blijkt een uitdaging te zijn. Volgens [2] en [3] zijn Roma-kinderen vaak moeilijk te integreren vanwege verschillen in taal, cultuur en levensstijl. De huidige basisschool biedt geen ruimte voor de gesloten Romataal- en cultuur, waardoor de integratie moeilijk is. Het MTB-MLE-model (Mother Tongue Based-Multilingual Education), dat onderwijs in de nationale taal pas na moedertaalonderwijs aanbiedt, wordt in Nederland nog niet toegepast.
Een van de hoofduitdagingen is dat Roma-kinderen weinig aansluiting vinden op school, omdat ze thuis in een totaal andere wereld leven. Volgens [2] is de cultuur van de Roma zo anders dat het moeilijk is om de kinderen te laten meekomen in het reguliere onderwijs. Daarnaast is er sprake van een gebrek aan vooruitgang bij de integratie van de Roma in de samenleving. Volgens [3] is het belangrijk om in het onderwijs de aandacht voor deze kinderen te versterken, met als doel hun toekomst te verbeteren.
De Roma en Sinti worden vaak geconfronteerd met vooroordelen en discriminatie. Volgens [1] en [3] is er een sterke vooroordelen over de Roma, zoals het idee dat zij lui zijn en stelen. Deze vooroordelen zijn diep in de samenleving verankerd en worden vaak bevestigd door persoonlijke ervaringen. In de praktijk werken veel Roma echter hard en verdienen ze hun geld met zwaar werk, zoals graven van putten, verzamelen van ijzer of werken in de bouw.
De discriminatie die Roma en Sinti ervaren, leidt ertoe dat ze zich afzonderen van de burgersamenleving. Volgens [5] en [7] zijn ze vaak in hun eigen wereld geïsoleerd, wat leidt tot sociale uitsluiting. De communicatie met de overheid en andere instanties is vaak beperkt, en de Roma en Sinti voelen zich vaak niet begrepen of geïntegreerd.
Er zijn meerdere aanbevelingen om de integratie van Roma en Sinti in Nederland te verbeteren. Volgens [6] en [7] is het belangrijk om vertrouwen te herstellen en beloften na te komen. Daarnaast moet de betrokkenheid van de Roma en Sinti bij het opstellen van beleid worden versterkt. Er moet aandacht zijn voor hun tradities en cultuur, en er moet worden gekeken naar specifieke beleidsgroepen die gericht zijn op hun onderwijs- en arbeidsmarktpositie.
Daarnaast is het belangrijk om de onderwijsondersteuningsbehoefte van leerlingen met Roma-achtergrond te versterken, zoals te zien is in [10]. De overheid en onderwijsinstellingen moeten samenwerken om een betere toegang tot het onderwijs te waarborgen en de kansen van deze kinderen te vergroten.
De opvoeding en cultuur van Roma-kinderen in Nederland vormt een complexe uitdaging, die zowel culturele als sociale aspecten omvat. De Roma en Sinti hebben een rijke geschiedenis, maar worden vaak geconfronteerd met vooroordelen en discriminatie. De integratie in het onderwijs en de samenleving blijft een uitdaging, maar er zijn mogelijke oplossingen en aanbevelingen om de situatie te verbeteren. Het is belangrijk dat de overheid, onderwijsinstellingen en maatschappelijke organisaties samenwerken om een betere toekomst voor deze groep te garanderen.
Wie niet van een kind geniet, ziet het allermooiste niet