Omgaan met een peuter met autisme: tips voor ouders en verzorgers
juli 10, 2025
Kinderen gedragen zich vaak verschillend op school dan thuis. Dit verschijnsel komt veel voor bij ouders en leerkrachten. Volgens meerdere bronnen is het niet ongewoon dat een kind op school zich voorbeeldig gedraagt, terwijl het thuis juist dwars of opstandig kan zijn. Dit verschijnsel kan verschillende oorzaken hebben, waaronder emotionele spanningen, onduidelijke grenzen, of het feit dat het kind zich thuis veiliger voelt en daarom zijn emoties kan uiten. In dit artikel worden de oorzaken en mogelijke oplossingen besproken, waarbij aandacht wordt besteed aan het gedrag van kinderen op school en thuis.
Een van de belangrijkste oorzaken van het verschil in gedrag is het gevoel van veiligheid dat een kind thuis ervaart. Volgens meerdere bronnen is het zo dat kinderen zich thuis vaak veiliger voelen dan op school. Hierdoor durven ze hun emoties, zoals boosheid of frustratie, beter te uiten. Bijvoorbeeld, in bron [3] wordt uitgelegd dat kinderen die zich thuis veilig voelen, hun emoties kunnen uiten zonder zich zorgen te maken over gevolgen. Dit kan leiden tot een verschijnsel dat vaak als ‘dwars’ wordt beschouwd, maar in feite een teken is dat het kind zich op zijn gemak voelt.
Een ander belangrijk aspect is de onduidelijkheid rondom grenzen. In bron [2] wordt opgemerkt dat kinderen vaak moeite hebben met het begrijpen van regels en grenzen. Als de regels thuis onduidelijk zijn of niet consistent worden toegepast, kan dit leiden tot een verschijnsel dat als opstandig gedrag wordt beschouwd. Kinderen die op school duidelijke regels en grenzen ervaren, kunnen zich daarom makkelijker gedragen. Het verschil in gedrag tussen school en thuis kan hierdoor ontstaan.
In bron [2] wordt ook uitgelegd dat kinderen zich buitenshuis vaak sociaal wensen te gedragen. Ze hebben het gevoel dat ze bij de groep horen en zich daarom aanpassen aan de normen van hun omgeving. Dit kan leiden tot een situatie waarin ze op school goed gedrag vertonen, maar thuis, waar ze zich veiliger voelen, hun eigen gedrag kunnen uiten. Dit verschijnsel is vaak te herleiden tot het gevoel van het kind om te kunnen kiezen hoe het zich gedraagt.
Een van de belangrijkste oplossingen is het opstellen van duidelijke regels en grenzen. In bron [2] wordt benadrukt dat kinderen, vooral opstandige kinderen, veel behoefte hebben aan duidelijkheid. Als ouders en leerkrachten hierin consistent zijn, kan dit helpen om het verschil in gedrag te verminderen. Bijvoorbeeld, in bron [9] wordt aangeraden om vaste routines en afspraken te maken, zodat kinderen weten wat van hen verwacht wordt.
Een andere oplossing is het bieden van emotionele ondersteuning en open communicatie. In bron [3] wordt benadrukt dat kinderen hun emoties kunnen uiten als ze zich veilig voelen. Ouders en leerkrachten kunnen hierin helpen door open te staan voor gesprekken en het gedrag van het kind te begrijpen. In bron [8] wordt ook benadrukt dat het belangrijk is om rustig te blijven en het gedrag van het kind niet te beoordelen, maar te begrijpen.
Een belangrijk onderdeel van het opvoedingsproces is het geven van aandacht voor positief gedrag. In bron [9] wordt benadrukt dat ouders en leerkrachten aandacht moeten besteden aan het gedrag van het kind dat goed is. Dit helpt om het zelfvertrouwen van het kind te versterken en het gedrag te beïnvloeden. In bron [6] wordt ook benadrukt dat het niet nodig is om alles te overleggen met het kind, maar dat het belangrijk is om de leiding te nemen in een warme, liefdevolle opvoeding.
Een belangrijk onderdeel van het opvoedingsproces is de samenwerking tussen ouders en school. In bron [1] wordt benadrukt dat het belangrijk is om de schoolregels, gedragscodes en protocollen met ouders te bespreken. Dit helpt om verwarring en onzekerheid te vermijden. Bovendien is het belangrijk om te weten dat agressie van ouders tegen onderwijspersoneel een probleem kan zijn. In bron [1] wordt opgemerkt dat er sprake is van verbale en fysieke agressie van ouders, wat het welzijn van leraren kan beïnvloeden. Daarom is het belangrijk dat ouders en school goed met elkaar kunnen communiceren.
In bron [1] wordt ook opgemerkt dat begeleiders veel contact hebben met ouders, vooral als het kind leer- en gedragsproblemen heeft. Het is daarom belangrijk dat ouders en begeleiders goed met elkaar kunnen communiceren. In bron [4] wordt benadrukt dat kinderen die zich aanpassen aan de groep, vaak onderpresteren. Dit kan leiden tot problemen op school, waardoor begeleiding van belang is.
Het verschil in gedrag tussen school en thuis is een veelvoorkomend fenomeen dat verschillende oorzaken kan hebben. Door duidelijke regels, emotionele ondersteuning, open communicatie en samenwerking tussen ouders en school kan het verschijnsel worden beheersd. Het is belangrijk dat ouders en leerkrachten begrijpen dat het gedrag van het kind vaak een teken is van veiligheid en emotionele onzekerheid is. Door hierop te reageren, kan het gedrag van het kind worden beïnvloed en kan het kind zich beter ontwikkelen.
Wie niet van een kind geniet, ziet het allermooiste niet