Ouders op één lijn: Hoe samenwerking helpt bij de opvoeding van kinderen
juli 10, 2025
In Noord-Korea is de opvoeding van kinderen een cruciaal onderdeel van de maatschappelijke structuur. De jeugd wordt vanaf jonge leeftijd aan de staat onderworpen, met als doel hen te transformeren tot trouwe volgelingen van de Kim-dynastie. De opvoedingsstrategieën zijn sterk geïnspireerd op de ideologieën van de Juche, een religieuze en politieke filosofie die de zelfredzaamheid en loyaliteit aan de leiders benadruidt. De opvoeding is dus niet alleen gericht op kennis, maar ook op de uitbouw van een diepe overtuiging in de autoriteit van de leiders. In dit artikel worden de verschillende aspecten van de opvoeding in Noord-Korea besproken, met aandacht voor de rol van de school, de invloed van de propaganda, de situatie van armoedige kinderen en de beperkingen die de staat op het gebied van onderwijs en vrijheid oplegt.
In Noord-Korea is de school een centraal element van de opvoeding. Volgens de bronnen wordt de jeugd vanaf een vroeg leeftijd blootgesteld aan een uitgebreid onderwijsprogramma dat gericht is op het ontwikkelen van een diepe bewondering voor de leiders van het land. De bronnen geven aan dat in het leerplan van Noord-Koreaanse kinderen 684 uren zijn gereserveerd voor onderwijs over hun leiders. Dit is meer dan de lessen wiskunde en Koreaanse taal bij elkaar. De kinderen leren niet alleen over de geschiedenis van de Kim-dynastie, maar ook over de bijzondere eigenschappen van de leiders, zoals het feit dat Kim Jong-Il in 1942 werd geboren op 152 meter hoogte op de flanken van de Paektu-berg, wat wordt gezien als een bovennatuurlijk teken. Ook worden er andere wonderen en voorbodes verspreid, zoals het verschijnen van een dubbele regenboog en het bloeien van bloemen in de winter.
De school speelt ook een rol bij het leren van het gedrag dat de staat verwacht. Kinderen worden aangemoedigd om zich te gedragen alsof ze deel uitmaken van een groter geheel, met als doel de macht van de leiders te versterken. De opvoeding omvat ook het leren van anti-Amerikaanse houdingen, waarbij kinderen worden aangemoedigd om de Verenigde Staten te beschouwen als een vijand. De bronnen geven aan dat kinderen in de peuterspeelzaal al anti-Amerikaanse boodschappen krijgen en gebruikmaken van speelgoedgeweren en -granaten om kartonnen soldaten aan te vallen.
De propaganda speelt een cruciale rol in de opvoeding van de jeugd in Noord-Korea. De kinderen worden blootgesteld aan een intensieve indoctrinatie, waarbij de leiders van het land worden vereerd als goddelijke figuren. Volgens de bronnen leren de kinderen dat de leiders van het land overnatuurlijke eigenschappen bezitten, zoals het feit dat Kim Jong-Il in 1942 werd geboren op een plek waar een zangvogel had voorspeld dat de Grote Leider eraan kwam. Ook wordt er gesproken over het verschijnen van een nieuwe ster aan de hemel na zijn geboorte. Deze verhalen worden gebruikt om de autoriteit van de leiders te versterken en de kinderen te laten geloven in hun overweldigende kracht.
De propaganda is ook zichtbaar in de schooluitstralingen. De bronnen geven aan dat er in Noord-Korea grote optredens zijn waarin de jeugd deelneemt, zoals de optredens van de Koreaanse kinderbeweging. Deze optredens worden vaak georganiseerd om de loyaliteit van de jeugd te demonstreren en de kracht van de leiders te benadrukken. De kinderen worden aangemoedigd om hun vaderland te verdedigen en hun leiders te steunen, ook al is hun kennis over de werkelijke situatie in het land beperkt.
De opvoeding in Noord-Korea is niet gelijk voor alle kinderen. De bronnen geven aan dat arme kinderen een moeilijker leven hebben dan hun gelukkigere medeburgers. Kinderen die in armoede leven, hebben beperkte toegang tot onderwijs en gezondheidszorg. De bronnen geven aan dat er in de stad Pyongyang een peuterspeelzaal is gevestigd in een textielfabriek, wat aantoont dat de opvoeding in sommige gevallen beperkt is. Daarnaast zijn er ook kinderen die in weeshuizen terechtkomen, waar het leven extra zwaar is. De bronnen geven aan dat zelfs kinderen die worden geadopteerd, later kunnen worden afgewezen door hun ouders als zij moeite hebben het hoofd boven water te houden.
De armoede heeft ook invloed op de kansen van kinderen om een betere toekomst te bouwen. De bronnen geven aan dat kinderen uit arme gezinnen minder toegang hebben tot educatieve programma’s, zoals het Mangyongdae Kinderpaleis, waar kinderen les krijgen in vreemde talen, kunst en computervaardigheden. Dit maakt het moeilijker voor kinderen uit arme gezinnen om zich te onderscheiden en een betere toekomst te verwerven.
De opvoeding in Noord-Korea is ook gevolg van de strenge beperkingen die de staat oplegt. De bronnen geven aan dat de staat de invloed van buitenlandse invloeden probeert te beperken, waardoor kinderen beperkt toegang hebben tot informatie en kennis. De bronnen geven aan dat het dragen van bepaalde kleding en haardrachten is verboden, en dat het hebben van een Bijbel een grotere misdaad is dan het plegen van een moord. Dit betekent dat kinderen niet in staat zijn om kritisch na te denken over de omstandigheden in het land en hun toekomst.
De opvoeding in Noord-Korea is dus niet alleen gericht op kennis, maar ook op het versterken van de autoriteit van de leiders. De kinderen worden aangemoedigd om hun vaderland te verdedigen en hun leiders te steunen, ook al is hun kennis over de werkelijke situatie in het land beperkt. De opvoeding is dus niet alleen gericht op kennis, maar ook op het versterken van de autoriteit van de leiders.
De opvoeding in Noord-Korea is een complex proces dat gericht is op de indoctrinatie van de jeugd. De kinderen worden vanaf jonge leeftijd blootgesteld aan een uitgebreid onderwijsprogramma dat gericht is op het ontwikkelen van een diepe bewondering voor de leiders van het land. De school speelt een centraal rol in de opvoeding, waarbij de kinderen worden aangemoedigd om zich te gedragen alsof ze deel uitmaken van een groter geheel. De propaganda speelt een cruciale rol in de opvoeding van de jeugd, waarbij de leiders van het land worden vereerd als goddelijke figuren. De situatie van arme kinderen is moeilijker dan die van hun gelukkigere medeburgers, en de opvoeding is gevolg van de strenge beperkingen die de staat oplegt. De opvoeding in Noord-Korea is dus niet alleen gericht op kennis, maar ook op het versterken van de autoriteit van de leiders.
Wie niet van een kind geniet, ziet het allermooiste niet