Over opvoeden gesproken: Een methode voor betere pedagogische begeleiding
juli 10, 2025
Koningin Wilhelmina, die van 1890 tot 1948 koningin van Nederland was, kreeg een unieke opvoeding die haar vroege jaren bepaalde en haar latere rol als leider van het land beïnvloedde. Haar opvoeding was gericht op plichtsbewustzijn, karaktervorming, en het opbouwen van een sterke morele grondslag. De bronnen tonen aan dat haar opvoeding sterk beïnvloed werd door haar moeder, koningin-moeder Emma, en de omstandigheden van het koninklijk hof.
Wilhelmina werd op 31 augustus 1880 geboren als dochter van koning Willem III en koningin Emma. In haar vroege jaren was ze een kind van het koninklijk hof, wat betekende dat haar leven sterk beïnvloed werd door de rituelen en verwachtingen van het hof. Haar moeder, koningin Emma, was van mening dat haar dochter een sterke, zelfstandige vorstin moest worden. Dit leidde tot een strenge, maar ook geestelijke opvoeding.
In haar jeugd kreeg Wilhelmina een Engelse gouvernante, Miss Elsbeth Saxton Winter, die zich bezighield met haar karaktervorming en plichtsbewustzijn. Tucht was nodig, maar mocht niet ingegeven zijn door angst. Moed was een gewilde deugd, evenals vaderlandsliefde. Wilhelmina kreeg ook een sterke godsdienstige opvoeding, die haar later zou beïnvloeden in haar rol als koningin.
Koningin Emma had een cruciale rol gespeeld in de opvoeding van Wilhelmina. Ze was van mening dat haar dochter een sterke, zelfstandige vorstin moest worden. In haar rol als regentes, na het overlijden van haar echtgenooid, koning Willem III, zorgde ze voor de opvoeding van Wilhelmina. Ze had zowel huisonderwijzers als gouvernantes, en zorgde voor een zorgvuldige voorbereiding op haar toekomstige rol als koningin.
In haar vroege jaren kreeg Wilhelmina ook een zogenaamde ‘Spartaanse opvoeding’, waarbij ze zich moest verheugen op harde omstandigheden en moest leren om te gaan met onzekerheid. Dit leidde tot een sterke karaktervorming en een vastberadenheid die haar later zou helpen in haar rol als koningin.
De opvoeding van Wilhelmina was gericht op het opbouwen van een sterke morele grondslag, plichtsbewustzijn, en het leren omgaan met verantwoordelijkheden. Haar moeder, koningin Emma, had het erover dat Wilhelmina zich in haar jonge jaren snel allerlei aspecten van het koningschap moest eigen maken. Dit leidde tot een unieke opvoeding die niet te vergelijken was met die van andere kinderen.
Wilhelmina kreeg een Engelse gouvernante, Miss Elsbeth Saxton Winter, die haar hielp bij de opvoeding. Deze gouvernante zorgde voor een sterke karaktervorming en plichtsbewustzijn. Tucht was nodig, maar mocht niet ingegeven zijn door angst. Moed was een gewilde deugd, evenals vaderlandsliefde. Wilhelmina kreeg ook een sterke godsdienstige opvoeding, die haar later zou beïnvloeden in haar rol als koningin.
Wilhelmina’s opvoeding vond plaats in het koninklijk hof, wat betekende dat haar leven sterk beïnvloed werd door de rituelen en verwachtingen van het hof. Haar moeder, koningin Emma, had het erover dat haar dochter een sterke, zelfstandige vorstin moest worden. In haar rol als regentes, na het overlijden van haar echtgenooid, koning Willem III, zorgde ze voor de opvoeding van Wilhelmina. Ze had zowel huisonderwijzers als gouvernantes, en zorgde voor een zorgvuldige voorbereiding op haar toekomstige rol als koningin.
Wilhelmina groeide op in het paleis, waar ze veel van haar jeugd doorbracht. Ze had een eigen speelkamer met verkleinde meubels, en had toegang tot het meest elegante speelgoed. Haar moeder, koningin Emma, had voor haar een mini-chaise longue gemaakt, die ze tot in haar latere jaren bewaarde. De opvoeding van Wilhelmina was gericht op het opbouwen van een sterke morele grondslag, plichtsbewustzijn, en het leren omgaan met verantwoordelijkheden.
Na haar vaders overlijden in 1890 werd Wilhelmina koningin. Haar opvoeding was gericht op het opbouwen van een sterke morele grondslag, plichtsbewustzijn, en het leren omgaan met verantwoordelijkheden. Haar moeder, koningin Emma, had het erover dat haar dochter een sterke, zelfstandige vorstin moest worden. In haar rol als regentes, na het overlijden van haar echtgenooid, koning Willem III, zorgde ze voor de opvoeding van Wilhelmina. Ze had zowel huisonderwijzers als gouvernantes, en zorgde voor een zorgvullen voorbereiding op haar toekomstige rol als koningin.
Wilhelmina’s vader, koning Willem III, had een sterke invloed op haar opvoeding. Hij was een sterk figuur, die haar leerde om met verantwoordelijkheden om te gaan. Zijn sterfgeval in 1890 had een grote invloed op haar levensloopbaan, en leidde tot haar opvolging als koningin.
Wilhelmina’s opvoeding was gericht op het opbouwen van een sterke morele grondslag, plichtsbewustzijn, en het leren omgaan met verantwoordelijkheden. Haar moeder, koningin Emma, had het erover dat haar dochter een sterke, zelfstandige vorstin moest worden. In haar rol als regentes, na het overlijden van haar echtgenooid, koning Willem III, zorgde ze voor de opvoeding van Wilhelmina. Ze had zowel huisonderwijzers als gouvernantes, en zorgde voor een zorgvullen voorbereiding op haar toekomstige rol als koningin.
De opvoeding van Wilhelmina was gericht op het opbouwen van een sterke morele grondslag, plichtsbewustzijn, en het leren omgaan met verantwoordelijkheden. Haar moeder, koningin Emma, had het erover dat haar dochter een sterke, zelfstandige vorstin moest worden. In haar rol als regentes, na het overlijden van haar echtgenooid, koning Willem III, zorgde ze voor de opvoeding van Wilhelmina. Ze had zowel huisonderwijzers als gouvernantes, en zorgde voor een zorgvullen voorbereiding op haar toekomstige rol als koningin.
Koningin Emma had een cruciale rol gespeeld in de opvoeding van Wilhelmina. Ze was van mening dat haar dochter een sterke, zelfstandige vorstin moest worden. In haar rol als regentes, na het overlijden van haar echtgenooid, koning Willem III, zorgde ze voor de opvoeding van Wilhelmina. Ze had zowel huisonderwijzers als gouvernantes, en zorgde voor een zorgvullen voorbereiding op haar toekomstige rol als koningin.
Wilhelmina’s opvoeding was gericht op het opbouwen van een sterke morele grondslag, plichtsbewustzijn, en het leren omgaan met verantwoordelijkheden. Haar moeder, koningin Emma, had het erover dat haar dochter een sterke, zelfstandige vorstin moest worden. In haar rol als regentes, na het overlijden van haar echtgenooid, koning Willem III, zorgde ze voor de opvoeding van Wilhelmina. Ze had zowel huisonderwijzers als gouvernantes, en zorgde voor een zorgvullen voorbereiding op haar toekomstige rol als koningin.
De opvoeding van Koningin Wilhelmina was uniek en had een grote invloed op haar latere rol als koningin van Nederland. Haar moeder, koningin Emma, zorgde voor een strikte, maar ook geestelijke opvoeding, die haar vroegere jaren bepaalde. Haar opvoeding was gericht op het opbouwen van een sterke morele grondslag, plichtsbewustzijn, en het leren omgaan met verantwoordelijkheden. Haar vader, koning Willem III, had ook een sterke invloed op haar opvoeding, en leidde tot haar opvolging als koningin.
Wie niet van een kind geniet, ziet het allermooiste niet