Identificatie en Digitale ID's: Een Overzicht voor Ouders
juni 17, 2025
Ruzies tussen kinderen zijn bijzonder normaal, vooral in de leeftijdsgroep van drie jaar. Tijdens deze fase ontwikkelen kinderen zich intensief in emotiebeheersing, communicatie en sociaal gedrag. Ruzies zijn dan ook vaak een onderdeel van hun leren omgaan met conflicten en hun eigen grenzen. Deze artikel biedt een overzicht van de oorzaken van ruzies, hoe ouders en opvoeders deze het beste kunnen begeleiden, en welke maatregelen kunnen helpen om ruzies te verminderen of te de-escaleren. De focus ligt op praktische, onderbouwde adviezen die geschikt zijn voor ouders, kinderopvang en leerkrachten in de vroege jeugd.
Ruzies bij driejarigen kunnen verschillende oorzaken hebben. Deze oorzaken zijn meestal gerelateerd aan de ontwikkeling op verschillende gebieden:
Tijdens de leeftijd van drie jaar ontwikkelen kinderen hun emotionele beheersing nog steeds. Ze kunnen hun gevoelens moeilijk uiten en hebben weinig manieren om met frustratie, jaloezie of boosheid om te gaan. Dit leidt vaak tot fysieke of emotionele conflicten. In de contextdocumenten wordt genoemd dat ouders vaak frustratie ervaren wanneer hun kinderen elkaar continu bekvechten. Deze conflicten zijn een normaal onderdeel van de ontwikkeling en een leerproces voor de kinderen.
Driejarigen leren hoe ze met anderen moeten omgaan. Ze leren spelen, delen, communiceren en grenzen stellen. Het is niet ongewoon dat kinderen in deze fase conflicten hebben over wie iets bezit of wie bepaalde acties mag uitvoeren. In een van de bronnen wordt genoemd dat ouders merken dat hun kinderen regelmatig ruzie hebben over speelgoed of activiteiten, wat duidt op de rol van sociale interactie in het ontstaan van conflicten.
Kinderen van drie jaar hebben vaak nog niet genoeg woorden om hun gedachten en gevoelens goed uit te drukken. Dit kan leiden tot misverstanden of frustratie. In de contextdocumenten wordt benadrukt dat ouders kunnen helpen door kinderen te ondersteunen in het uiten van hun gevoelens en communicatievaardigheden te stimuleren.
Elk kind heeft een eigen persoonlijkheid en temperament, wat invloed kan hebben op hoe ze omgaan met conflicten. Sommige kinderen zijn rustiger en kunnen beter omgaan met spanningen, terwijl andere sneller op hun grenzen botsen. In een van de contextdocumenten wordt gesproken over een jongetje van drie met ADHD en zijn zus, waarbij het verschil in temperament leidt tot meer conflicten.
Ruzies zijn niet per se negatief, maar het is belangrijk dat ouders en opvoeders weten hoe ze deze het beste kunnen begeleiden. Hier zijn enkele strategieën die op basis van de contextdocumenten worden genoemd:
Ouders kunnen helpen door kinderen aan te moedigen om hun gevoelens te delen. In een van de contextdocumenten wordt benadrukt dat ouders kunnen vragen hoe hun kind zich voelt na een ruzie. Dit helpt kinderen om hun emoties te herkennen en te leren hoe ze deze kunnen uiten. Door kinderen te ondersteunen in het verwoorden van hun gevoelens, leren ze ook hoe ze conflict kunnen vermijden in de toekomst.
Wanneer ouders ruzies tussen kinderen beoordeelen, kan dit leiden tot meer spanning. In een van de contextdocumenten wordt benadrukt dat ouders er goed aan doen om geen oordeel te vellen over wie de “dader” is. Kinderen kunnen het gevoel krijgen dat ze niet gehoord worden, wat kan leiden tot meer conflicten.
Het is belangrijk om kinderen duidelijke grenzen en regels te leren. In een van de contextdocumenten wordt genoemd dat ouders grenzen kunnen stellen door bijvoorbeeld een “time-out”-regel af te spreken. Wanneer kinderen ruzie krijgen, kunnen ouders zeggen dat ze even moeten afkoelen en apart gaan zitten. Dit helpt kinderen om te leren hoe ze met hun emoties omgaan.
In een van de contextdocumenten wordt aangeraden om kinderen de kans te geven om conflicten zelf op te lossen. Ouders kunnen dit ondersteunen door te geloven dat kinderen in staat zijn om samen tot een oplossing te komen. Dit versterkt hun zelfvertrouwen en leerproces.
Kinderen leren vaak het meest door observatie. In een van de contextdocumenten wordt benadrukt dat ouders een goed voorbeeld moeten zijn. Wanneer ouders conflicten op een rustige en respectvolle manier aanpakken, leren kinderen dit gedrag ook. Ouders kunnen dit ondersteunen door bijvoorbeeld te laten zien hoe ze hun eigen frustratie uiten zonder te schreeuwen of te vechten.
Hoewel ruzies tussen kinderen normaal zijn, is het belangrijk om te voorkomen dat deze conflicten te ver gaan. In een van de contextdocumenten wordt genoemd dat ouders merken dat hun kinderen worden uitgescholden of fysiek worden aangegrepen. Dit soort gedrag kan schadelijk zijn en moet serieus worden genomen.
Ouders en opvoeders kunnen kinderen helpen door conflictoplossing te oefenen. In een van de contextdocumenten wordt genoemd dat ouders met hun kinderen kunnen oefenen hoe ze conflicten kunnen oplossen. Dit kan bijvoorbeeld door te spelen dat ze een ruzie hebben en samen een oplossing bedenken.
Het is belangrijk om kinderen duidelijk te maken dat fysieke agressie niet is toegestaan. In een van de contextdocumenten wordt genoemd dat ouders hun kinderen kunnen leren dat ze elkaar niet mogen slaan of duwen. Als kinderen dit gedrag tonen, kunnen ouders snel ingrijpen en duidelijk maken dat dit niet is toegestaan.
Emotionele agressie, zoals schelden of schreeuwen, moet ook worden aangepakt. In een van de contextdocumenten wordt genoemd dat ouders hun kinderen kunnen leren om te uiten wat ze voelen zonder anderen aan te vallen. Dit kan bijvoorbeeld door te leren zeggen: “Ik voel me boos” in plaats van “Jij maakt me boos”.
Het is belangrijk dat kinderen weten dat ruzies normaal zijn en dat ze niet de schuld zijn van hun conflicten. In een van de contextdocumenten wordt genoemd dat ouders kinderen kunnen helpen door te zeggen dat ruzies normaal zijn en dat ze samen kunnen leren hoe ze met conflicten omgaan. Dit helpt kinderen om zich niet schuldig te voelen en te leren hoe ze conflicten kunnen vermijden.
Ruzies tussen kinderen van drie jaar zijn een normaal onderdeel van hun ontwikkeling. Ze leren hoe ze met conflicten omgaan, hoe ze communiceren en hoe ze grenzen stellen. Ouders en opvoeders kunnen helpen door kinderen te ondersteunen in het uiten van hun gevoelens, grenzen te stellen en goede voorbeelden te geven. Door ruzies te begeleiden op een rustige en respectvolle manier, leren kinderen hoe ze met conflicten om kunnen gaan en hoe ze vreedzame relaties kunnen ontwikkelen. Het is belangrijk om te weten dat ruzies niet altijd negatief zijn, maar wel kunnen leiden tot schadelijke gedragingen als er geen grenzen worden gesteld. Door kinderen te ondersteunen in het leren van conflictoplossing, kunnen ouders en opvoeders ervoor zorgen dat ruzies een leerproces worden in plaats van een bron van spanning.
Wie niet van een kind geniet, ziet het allermooiste niet