Opvoeding en kinderen in het Romeinse Rijk

De opvoeding van kinderen in het Romeinse Rijk was een complexe en verschillende aspecten omvattende aangelegenheid. In dit artikel zullen we nader ingaan op de opvoeding van kinderen in het Romeinse Rijk, inclusief de rol van ouders, onderwijs, kinderarbeid en de omgang met pedofilie en pederastie.

Opvoeding in het Romeinse Rijk

In het Romeinse Rijk werd de opvoeding van kinderen gezien als een belangrijk onderdeel van hun ontwikkeling. De opvoeding vond vooral in de familiekring plaats. Dit betekent niet dat de moeder de meeste verzorgende taken verrichtte. De verzorging en opvoeding van jonge kinderen was in de Romeinse samenleving de taak van een grote en gevarieerde groep surrogaatouders. Voedsters, paedagogi, educatores, ‘mamma’s’ en ‘tata’s’, in de meeste gevallen slaven of vrijgelatenen van de familie, vormden naast moeders, oma’s, tantes en andere familieleden de verschillende verzorgers en opvoeders in de kinderjaren. Dit gold niet alleen voor de elite, die over veel slavenpersoneel beschikte, maar ook voor families van lagere stand.

Onderwijs in het Romeinse Rijk

Onderwijs in het Romeinse Rijk was toegankelijk voor jongens en meisjes, maar meestal waren het alleen jongens die naar school mochten. De lessen waren toegankelijk voor jongens en meisjes, maar meestal waren het alleen jongens die naar school mochten. De meeste arbeiderskinderen kregen geen les in retorica. Alleen het neusje van de zalm bereikte de derde en laatste fase van het onderwijs. Grammaticus, de fase tussen de basisschool en retorica, was evenmin weggelegd voor het volk, maar was geliefd bij de notabelen.

De Romeinse jeugd had een specifieke opvoeding. De vader was de opvoeder van het kind. Hij begeleidde hem tijdens zijn opleiding en bleef hem tot aan zijn dood de baas. Soms kregen rijke jongens en meisjes vanaf hun zevende les. Als ze twaalf waren, mochten alleen de jongens nog verder studeren. De meisjes daarentegen trouwde rond hun veertiende. Met wie ze trouwde koos hun vader. De vader was in die tijd trouwens in veel zaken de baas. Hij werd de 'pater familias' genoemd. (De vader van de familie) Iedereen moest naar hem luisteren. Ook de vrouw had weinig te zeggen. De vader had zelfs het recht om zijn eigen kind te verkopen als slaaf als hij dat nodig vond en in sommige gevallen het recht om zijn kinderen te doden.

Kinderspel in het Romeinse Rijk

De Romeinse kinderen speelden bekende spelletjes, zoals verstoppertje, tikkertje, hinkelen, haasje-over, met poppen spelen, vliegeren, schommelen en blokken bouwen. De baby speelde meestal met een rammelaar. Dit had meestal de vorm van een vogel met steentjes erin. Oudere kinderen maakten poppenhuizen. Ze hingen muizen voor een karretje, ze gingen paardje rijden met een stok, … Maar ze wilden graag 'groot' zijn, daarom speelden ze dikwijls gladiator, soldaat en rechter. De meisjes kregen poppen. Dit waren geen poppen van baby’s, maar van vrouwen van huwbare leeftijd. Vlak voor hun huwelijk droegen de meisjes hun poppen op aan Venus om aan te geven dat ze een nieuw leven beginnen.

Kinderarbeid in het Romeinse Rijk

In het Romeinse Rijk was kinderarbeid een normale zaak. 90 % van de kinderen verrichtte een vorm van arbeid. Nergens kom je morele bezwaren tegen. En in armere gezinnen droegen ze bij aan de overlevingskansen. Onderzoek van skeletten in Herculaneum wijst op letsels ten gevolge van zware fysieke arbeid, niet enkel bij slaven, maar ook bij vrije kinderen vanaf vijf jaar. Mogelijk werkten ook kinderen in de Egyptische en Spaanse goud- en kopermijnen en in de steengroeven van Attica. Ze deden ook veel licht werk: tafeldienst, hulp in de keuken, olijven plukken, toezicht houden op dieren of op jongere kinderen.

Omgang met pedofilie en pederastie in het Romeinse Rijk

In het Romeinse Rijk werd er omgegaan met pedofilie en pederastie. De geliefde kinderen waren meestal slaafjes, de minnaars hoge heren tot bekende keizers. In dit hoofdstuk komen ook allerlei slavenberoepen aan bod. Het laatste hoofdstuk gaat over pedofilie ( erotische omgang met kinderen ) en pederastie ( specifiek met jongens). De geliefde kinderen waren meestal slaafjes, de minnaars hoge heren tot bekende keizers.

Conclusie

De opvoeding van kinderen in het Romeinse Rijk was een complexe en verschillende aspecten omvattende aangelegenheid. De opvoeding vond vooral in de familiekring plaats. De verzorging en opvoeding van jonge kinderen was in de Romeinse samenleving de taak van een grote en gevarieerde groep surrogaatouders. Onderwijs in het Romeinse Rijk was toegankelijk voor jongens en meisjes, maar meestal waren het alleen jongens die naar school mochten. De Romeinse jeugd had een specifieke opvoeding. De vader was de opvoeder van het kind. De kinderen speelden bekende spelletjes. Kinderarbeid was een normale zaak. En in het Romeinse Rijk werd er omgegaan met pedofilie en pederastie.

Bronnen

1. Kinderrechten door de jaren heen
2. Jonge kinderen opvoeden
3. Lesmodule dagelijks leven
4. De strenge Romeinse school: gedichten, stampen en klapjes krijgen
5. Wat is belangrijk bij opvoeden
6. Dat schattige babbelende musje, dat kletskousje kind zijn in de Romeinse Oudheid
7. Kinderen bij de Romeinen
8. Werkstuk: de Romeinse jeugd
9. Geschiedenis van de Romeinse jeugd
10. Opvoeding en kinderen in het Romeinse Rijk