Opvoeding in Iran: Invloed van cultuur, religie en maatschappelijke omstandigheden

De opvoeding van kinderen in Iran is een complex onderwerp dat wordt beïnvloed door culturele, religieuze en maatschappelijke factoren. In dit artikel worden de belangrijkste aspecten van opvoeding in Iran besproken, inclusief de rol van religie, de invloed van het regime, de stand van kinderrechten, en de uitdagingen die ouders en onderwijsinstellingen tegenkomen. De informatie is gebaseerd op gegevens uit verschillende bronnen, waaronder onderzoek, ervaringsverhalen en internationale rapportages.

Inleiding

In Iran wordt de opvoeding van kinderen beïnvloed door een combinatie van religieuze waarden, culturele normen en politieke omstandigheden. Hoewel het land officieel het Verdrag inzake de rechten van het kind heeft geratificeerd, wordt de uitvoering van deze rechten vaak belemmerd door het regime. Kinderen zijn kwetsbaar voor kinderarbeid, kinderhandel, en het ontbreken van toegang tot onderwijs. Daarnaast worden ouders en kinderen gedurende hun jeugd beïnvloed door religieuze regels, wat leidt tot beperkingen in persoonlijke vrijheden en onderwijs. In dit artikel wordt gekeken naar de impact van deze factoren op de opvoeding van kinderen in Iran.

Opvoeding en de rol van religie

In Iran is de islam een centrale factor in de opvoeding van kinderen. Volgens bronnen zoals de bron van het Verdrag inzake de rechten van het kind (IVRK) worden kinderen gedrild met religieuze regels vanaf hun vroege jeugd. Dit omvat het leren van de Koran, het naleven van religieuze feestdagen, en het volgen van religieuze voorschriften in het dagelijks leven. Volgens een ervaringsverhaal uit een blog, worden kinderen in Iran vanaf hun vroege jeugd geïsoleerd van alternatieve visieën en worden ze gedrild om religieuze waarden te accepteren.

Bijvoorbeeld, in een interview met een Iraanse moeder wordt verteld dat kinderen in Iran worden opgeleid om respect te tonen voor oudere personen, en dat ze worden beïnvloed door de islamitische waarden van eer, eerlijkheid en respect. Deze waarden worden door ouders en onderwijsinstellingen als belangrijk beschouwd. Daarnaast wordt er op gewerkt aan het leren van de moedertaal, maar volgens een bron is er een ontkenning van het leren van de moedertaal voor kinderen van etnische minderheden, wat in strijd is met artikel 30 van het IVRK.

Kinderarbeid en de impact daarvan

Een van de grootste uitdagingen in de opvoeding van kinderen in Iran is het voorkomen van kinderarbeid. De wettelijke leeftijd voor kinderen om te werken is 15 jaar, maar de regering houdt geen toezicht op de naleving van deze wet. Veel kinderen worden al jong aan het werk gezet, wat leidt tot langdurige uren en een zeer laag loon. Volgens een bron uit 2017 wordt geschat dat er tussen de 3 en 7 miljoen kinderen in Iran werken. Dit heeft gevolgen voor hun gezondheid, onderwijsonderbreking, en het verlies van toegang tot een passende opvoeding.

Bijvoorbeeld, in de hoofdstad Teheran werden ongeveer 4700 kinderen geïdentificeerd die afval doorzoeken, wat een gevaarlijke situatie oplevert. Bijkomend is dat kinderen ook blootgesteld zijn aan seksuele uitbuiting, misbruik, en drugshandel, wat in strijd is met artikel 33 en 34 van het IVRK. Deze problemen worden bevestigd door een deskundige op het gebied van kinderarbeid, die erkent dat de officiële statistieken niet betrouwbaar zijn, en dat het aantal kinderarbeiders en hun omstandigheden rampzalig is, vooral in de provincies Sistan va Baluchestan en Razavi Khorasan.

Invloed van het regime op kinderrechten

Het Iraanse regime heeft het Verdrag inzake de rechten van het kind geratificeerd, maar neemt geen actie om de rechten en het leven van Iraanse kinderen, met name van de meisjes, te waarborgen en te beschermen. Volgens een bron uit 2021 zijn kinderen in Iran het kwetsbaarste deel van de samenleving, met een hoge mate van armoede, honger, kinderarbeid, kindermisbruik, en de verkoop van kinderen en baby’s. Daarnaast wordt het regime beschuldigd van het schenden van kinderrechten door kinderarbeid, kindhuwelijken, eerwraak, en andere vormen van uitbuiting.

Bijvoorbeeld, in 2017 publiceerde het Iraanse Coroner’s Office statistieken waaruit bleek dat 7 procent van alle zelfdodingen gepleegd werd door kinderen onder de 18 jaar. Verwacht wordt dat deze aantallen zijn toegenomen, vooral na de coronapandemie. Ook wordt er opgemerkt dat kinderen in Iran vaak niet toegang hebben tot een advocaat, wat leidt tot onrechtvaardige strafschendingen. In sommige gevallen worden kinderen gearresteerd, gemarteld en ter dood veroordeeld zonder dat ze toegang hebben tot een advocaat.

Opvoeding in twee culturen

In de jaren ’90 zijn er verschillende Iraanse vluchtelingen naar Nederland gekomen, waaronder vrouwen die als docenten werkten in het vroeger onderwijs. Deze vrouwen vertellen over hun ervaringen met opvoeding in twee culturen. Bijvoorbeeld, Ferrie en Shiva, die als docenten in Iran werkten, vertellen over hoe ze hun kinderen opvoedden in het land van herkomst en in Nederland. Ze leren hun kinderen om verder te komen in het leven, maar ook om respect te hebben voor anderen, en om voor elkaar te zorgen.

Een ander voorbeeld is het verhaal van een Iraanse moeder die vertelt dat ze haar kinderen wilde opvoeden in overeenstemming met de waarden van haar eigen cultuur, maar ook met die van Nederland. Ze vertelt dat ze haar kinderen leerde om zelf te kiezen en door te leren, zodat ze een betere toekomst zouden kunnen hebben. Dit is in strijd met de tradities van haar oom, waarin de kinderen geen invloed hadden op hun ouders, en waarin ze niet mochten spreken of tegenstrijdigheden mochten tonen.

Beperkingen in onderwijs en toegang

De toegang tot onderwijs is in Iran beperkt door verschillende factoren, waaronder deelname van kinderen aan de economische activiteiten van het gezin, seizoensmigratie, en het ontbreken van geregistreerde geboorteakten. In 2018 woonden er ongeveer 15 miljoen kinderen van schoolgaande leeftijd in Iran. Naar schatting 2 tot 4 miljoen kinderen konden niet naar school. Sinds de uitbraak van het coronavirus is dat aantal met nog eens 3,5 miljoen toegenomen.

Volgens een bron is de wettelijke leeftijd voor kinderen om te werken 15 jaar, maar de regering houdt geen toezicht op de naleving van deze wet. Veel kinderen worden al jong aan het werk gezet, wat leidt tot langdurige uren en een zeer laag loon. Dit heeft gevolgen voor hun gezondheid, onderwijsonderbreking, en het verlies van toegang tot een passende opvoeding.

Opvoeding en maatschappelijke invloeden

In Iran is de opvoeding van kinderen beïnvloed door de maatschappelijke omstandigheden, waaronder armoede, armoedebestrijding, en het ontbreken van sociale ondersteuning. De regering houdt geen toezicht op de naleving van wetten, wat leidt tot een hoge mate van kinderarbeid, kindermisbruik, en andere vormen van uitbuiting.

Bijvoorbeeld, in een blog van een Iraanse moeder wordt verteld dat de kinderen in Iran worden opgeleid om respect te tonen voor oudere personen, en dat ze worden beïnvloed door de islamitische waarden van eer, eerlijkheid en respect. Deze waarden worden door ouders en onderwijsinstellingen als belangrijk beschouwd. Daarnaast wordt er op gewerkt aan het leren van de moedertaal, maar volgens een bron is er een ontkenning van het leren van de moedertaal voor kinderen van etnische minderheden, wat in strijd is met artikel 30 van het IVRK.

Conclusie

De opvoeding van kinderen in Iran wordt beïnvloed door een combinatie van religieuze waarden, culturele normen, en maatschappelijke omstandigheden. Hoewel het land officieel het Verdrag inzake de rechten van het kind heeft geratificeerd, wordt de uitvoering van deze rechten vaak belemmerd door het regime. Kinderen zijn kwetsbaar voor kinderarbeid, kinderhandel, en het ontbreken van toegang tot onderwijs. Daarnaast worden ouders en kinderen gedurende hun jeugd beïnvloed door religieuze regels, wat leidt tot beperkingen in persoonlijke vrijheden en onderwijs. Het is belangrijk dat de opvoeding van kinderen in Iran wordt ondersteund door betrouwbare informatie en passende maatregelen om kinderrechten te waarborgen.

Bronnen

1. De kinderen van Iran zijn het kwetsbaarst onder de moellahs
2. Opvoeding in Iran
3. Opvoeding in verschillende culturen: Iran
4. Je kunt je kinderen niet opvoeden zoals je wilt
5. Opvoeding
6. Mijn moeder en ik hebben vaak last van culturele botsingen
7. Onderzoek: opvoeding en ondersteuning in gezinnen uit Iran, Irak, Somalië en Afghanistan in Nederland
8. Hulp bij opvoedproblemen