Opvoeding en jeugdcriminaliteit: Samenwerking en maatwerk als sleutel tot effectieve aanpak

Jongeren zijn nog in ontwikkeling. Ze zijn vaak niet goed in staat om in te schatten hoeveel impact hun misstappen op anderen hebben. Daarom is er het jeugdstrafrecht. Naast de sanctie die bij grensoverschrijdend gedrag hoort, staat een pedagogische aanpak hierbij voorop. Met de komst van het adolescentenstrafrecht op 1 april 2014 is de leeftijdsgrens voor toepassing van het jeugdstrafrecht verhoogd van 18 naar 23 jaar. Dit omdat veel jongvolwassenen op hun 18de nog niet klaar zijn met hun mentale en morele ontwikkeling. Door het jeugd- en volwassenstrafrecht flexibel te hanteren kan elke jongvolwassene een straf op maat krijgen die aansluit bij zijn ontwikkelingsfase. Een aanpak die zo effectief mogelijk is voor de ontwikkeling van de dader en zijn bijdrage aan de maatschappij en die de kans op herhaling zo klein mogelijk maakt.

Een van de belangrijkste aspecten bij de aanpak van jeugdcriminaliteit is het samenkomen van verschillende partijen. Bij de bestrijding van jeugdcriminaliteit ligt de nadruk op het voorkómen dat jong begonnen delinquentie uitmondt in een langdurige criminele loopbaan. In veel gevallen is er weinig reden tot zorg: bij de meeste jongeren die een enkele keer met politie en justitie in aanraking komen, blijft het daar ook bij. Maar er zijn ook jongeren bij wie de seinen op oranje staan, bijvoorbeeld omdat ze geweld hebben toegepast of tot specifieke groepen behoren. Als de kans op verdergaande recidive zeer groot is, is het gerechtvaardigd om snel in te grijpen voordat het criminele gedrag zich van incident tot patroon en soms zelfs tot levensstijl ontwikkelt.

Om een toegespitste en samenhangende reactie op jeugddelinquentie te bieden, is er nu in elk arrondissement een jeugdcasusoverleg. Daarin zit het OM aan de tafel met de politie en de Raad voor de Kinderbescherming. Omdat er zicht is op de achtergrond van de delinquentie, kan de meest gerede partij maatgericht in actie komen, rekening houdend met eventuele verwaarlozing, gebrek aan behoorlijke opvoeding en schoolverzuim.

Samenwerking met ouders als essentieel onderdeel

Een goed samengaan met ouders is essentieel bij de aanpak van jeugdcriminaliteit. De meeste ouders zijn betrokken bij hun kind, doen hun uiterste best en voelen zich verantwoordelijk. En ook de ouders die hun uiterste best doen krijgen hiermee het signaal dat hun opvoeding de oorzaak is van crimineel gedrag van hun kind. Daarom is het belangrijk dat professionals en ouders elkaar goed kennen en gelijkwaardig met elkaar samenwerken. Hulp is namelijk het meest effectief als die samen met ouders wordt gegeven.

Professionals moeten proberen om een goede relatie met ouders op te bouwen. Waardeer hun kennis en ervaring, toon respect en laat merken dat je vertrouwen in ze hebt. Heb regelmatig contact, en betrek ze bij de dingen die jij samen met hun kind doet. Vertel ze bijvoorbeeld over positieve ontwikkelingen van hun kind waar jij trots op bent. Of vraag ze om advies over het benaderen van hun kind. Zo kunnen jullie elkaar steunen. Als er problemen zijn, is het belangrijk dat ouders en professionals hetzelfde doel hebben: ervoor zorgen dat de jongere weer goed terechtkomt.

De rol van opvoeding in de aanpak van jeugdcriminaliteit

Opvoeding speelt een cruciale rol in de aanpak van jeugdcriminaliteit. Door in te grijpen in de opvoeding kunnen we jeugdcriminaliteit effectiever aanpakken en voorkomen. Onze hulp richt zich op het versterken van opvoedingsvaardigheden die helpen om problematisch gedrag te voorkomen en aan te pakken. Bij jeugdcriminaliteit is het belangrijk om in de opvoeding aandacht te besteden aan grenzen stellen, communicatie en het bieden van positieve versterking. Jeugdhulp kan zowel preventief als reactief zijn, afhankelijk van de situatie.

Een van de belangrijkste aspecten bij de opvoeding is het stellen van grenzen. Ouders kunnen controle houden door regels te stellen, door hun kind steeds te vragen waar het mee bezig is, en doordat kinderen hun ouders zelf vertellen waar ze mee bezig zijn. Vooral dat laatste hangt samen met een kleiner risico op jeugddelinquentie: de mate waarin kinderen iets durven delen met hun ouders. Dit helpt om het risico op delicten te verlagen.

De invloed van jeugdcultuur en sociale omstandigheden

Marinus Traas vindt dat de overheid zich actiever moet opstellen om de ‘kwalijke invloeden’ van geweld en hebzucht via tv en internet in te dammen. Een groot deel van de beïnvloeding onder jongeren speelt zich op internet af, daar ontmoet men elkaar en dat gaat vrij ongecontroleerd. De overheid kan beter investeren in intensieve individuele begeleiding en in meer jeugdbeleid in de buurt. Niet dat investeren in opvoedingsondersteuning verkeerd is, maar betere opvoeding leidt niet tot minder criminele jongeren. Want volgens Traas is het vooral de cultuur onderen jongeren die kinderen aanzet tot crimineel gedrag.

De fenomenologische benadering van Marinus Traas wijst erop dat de onderzoeker – naast literatuuronderzoek – een aantal concrete zaken nauwkeurig beschrijft om te begrijpen wat de oorzaken zijn voor een bepaald fenomeen. Zo komt Traas tot de conclusie dat niet de opvoeding, maar vooral de jeugdcultuur van invloed is op een al dan niet criminele loopbaan. Risicogedrag wordt vaak beïnvloed door het opgaan in de massaliteit van enorm grote scholen en vooral de woonsituatie en daarmee samenhangend de sociaal-economische omstandigheden. Traas zegt: “Als je in een probleemwijk woont, krijg je nu eenmaal moeilijker aansluiting met de ‘gewone’ maatschappij.”

De drempel om hulp te vragen

Een groot zorgpunt is dat de drempel om hulp te zoeken wordt verhoogd. De puberteit is voor veel ouders al een onzekere fase. Als hun kind een delict pleegt, voelen ze vaak schuld en schaamte. Je wilt dat ouders hulp durven vragen, maar voorstellen zoals straffen of verplichte cursussen verhogen de drempel juist. Dit kan leiden tot een toename van problemen bij jongeren en hun gezinnen.

Ouders straffen helpt niet, zoals blijkt uit onderzoek van het Nederlands Jeugdinstituut (NJi). Voorstanders van dwang en boetes zien vaak de Parenting Order in het Verenigd Koninkrijk als voorbeeld: een rechterlijk bevel om een opvoedprogramma te volgen en streng toezicht te houden op een kind met antisociaal of crimineel gedrag. Uit evaluaties blijkt dat de verwachte positieve effecten vaak uitblijven. En ouders ervaren de Parenting Order, mede door het gedwongen karakter, vooral als een negatief stempel.

Effectieve interventies en maatwerk

In de aanpak van jeugdcriminaliteit is het belangrijk om te werken aan herstel en perspectief. Na een incident of straf is het belangrijk om samen met de jongere te werken aan herstel. Het is belangrijk om de jongere te ondersteunen in plaats van te straffen. Interventies zijn alleen effectief als ze ouders ondersteunen in plaats van straffen.

Een goed voorbeeld van maatwerk is de jeugdcoach. Deze ondersteunt jongeren bij problemen met jeugdcriminaliteit en opvoeding. De jeugdcoach helpt bij het bevorderen van een positieve ontwikkeling en het voorkomen van toekomstige problemen. De aanpak is altijd gericht op maatwerk, afgestemd op de specifieke behoeften en situatie van de jongere.

Samenwerking met andere partijen

De aanpak van jeugdcriminaliteit vraagt om goede samenwerking tussen professionals. Daarbij is het belangrijk om te werken met andere partijen, zoals de politie, onderwijs, en het jongerenwerk. Deze kunnen bijdragen aan het voorkomen en aanpakken van jeugdcriminaliteit. Het is belangrijk om te werken aan een veilige omgeving voor kinderen en jongeren.

Conclusie

De aanpak van jeugdcriminaliteit vereist een gecombineerde inspanning van verschillende partijen. Samenwerking met ouders is essentieel, evenals het aanbieden van maatwerk en ondersteuning. Opvoeding speelt een belangrijke rol, maar het is belangrijk om te beseffen dat jeugdcriminaliteit een complex fenomeen is met veel factoren die met elkaar samenhangen. De cultuur onder jongeren, sociaal-economische omstandigheden, en de omgeving spelen een cruciale rol. Het is belangrijk om te werken aan een veilige omgeving voor kinderen en jongeren, en om de drempel om hulp te vragen zo laag mogelijk te houden.

Bronnen

1. www.om.nl/onderwerpen/jeugdcriminaliteit
2. www.nji.nl/jeugdcriminaliteit/samenwerken-met-ouders-in-preventie-en-aanpak-van-jeugdcriminaliteit
3. www.nji.nl/nieuws/jeugdcriminaliteit-ouders-straffen-helpt-niet
4. jeugdcoach.nl/jeugdcriminaliteit-opvoeding-alphen-aan-den-rijn/
5. wegwijzerjeugdenveiligheid.nl/actueel/ouders-straffen/
6. www.zorgwelzijn.nl/jeugdcultuur-belangrijker-dan-opvoeding-bij-crimineel-gedrag-zwz013004w/
7. www.visitpiercecounty.com/blog/post/new-restaurants-pierce-county/
8. eating-out-tacoma.com/