De Franse opvoeding: Wat kunnen we leren van de regels, discipline en zelfbeheersing?

De Franse opvoeding wordt vaak beschouwd als een van de meest gestructureerde en beheerste stijlen. In tegenstelling tot de meer open en vriendschappelijke benadering die in Nederland gangbaar is, ligt bij de Franse opvoeding de nadruk op duidelijke grenzen, discipline en zelfbeheersing. De Franse ouders geven hun kinderen ruimte om zich te ontwikkelen, maar binnen een duidelijk kader. Dit maakt het mogelijk dat kinderen zich sneller verantwoordelijk voelen en geleidelijk aan leren om te wachten, zich aan te passen en zelfstandig te worden. De Franse opvoeding is niet alleen een methode, maar ook een filosofie die zich richt op het leren omgaan met het leven, de maaltijd, de school en de sociale omgeving.

De essentie van de Franse opvoeding

De essentie van de Franse opvoeding ligt beslist in de balans tussen strakke grenzen en ruimte voor zelfontplooiing. Dit komt overeen met de opvatting van Pamela Druckerman, auteur van het boek Franse kinderen gooien niet met eten. In haar werk benadruit ze dat kinderen leren om te wachten, om zich aan te passen aan het leven van volwassenen en om zich te manifesteren binnen een bepaald kader. De Franse opvoeding is daarom geen strengheid op zich, maar eerder een manier om kinderen te leren omgaan met het leven. De nadruk ligt op zelfbeheersing, respect voor anderen, en het aanvaarden van regels.

Een van de belangrijkste kenmerken van de Franse opvoeding is het leren wachten. Kinderen leren dat niet alles direct beschikbaar is en dat ze soms moeten wachten op hun beurt, op hun eten, op hun speelgoed, of op hun vrienden. Dit is een essentieel onderdeel van de Franse opvoedstijl. Het leren wachten leidt tot zelfbeheersing, geduld en het vermogen om zich te manifesteren in een omgeving waarin niet alles meteen gebeurt.

Emancipatie en zelfstandigheid

Een ander kenmerk van de Franse opvoeding is de vroege emancipatie van kinderen. In Frankrijk is kinderopvang overal beschikbaar, en de meeste Franse moeders rekenen erop vanaf het moment dat hun baby nog jong is, zonder een negatieve culturele toerekening te voelen. Dit betekent dat kinderen al vroeg leren om zichzelf te laten zien en hun eigen keuzes te maken. Emancipatie wordt hiermee met de paplepel ingegoten, wat leidt tot een sterke zelfstandigheid bij kinderen.

In tegenstelling tot de Nederlandse opvoeding, waarin veel ruimte is voor het meebeslissen en het democratische omgangsvormen, ligt bij de Franse opvoeding de nadruk op duidelijke regels en grenzen. Kinderen leren dat ze zich moeten aanpassen aan de regels, in plaats van dat de regels worden aangepast aan de wensen van het kind. Dit leidt ertoe dat Franse kinderen vroeger leren om te wachten, zich aan te passen en zelfstandig te worden.

Eten en eetcultuur

Een van de meest opvallende aspecten van de Franse opvoeding is de eetcultuur. In Frankrijk wordt het eten gezien als een belangrijk onderdeel van de cultuur, en wordt er veel aandacht besteed aan rituelen rond de maaltijd. Kinderen leren dat het eten gedeeld moet worden, dat er drie maaltijden per dag zijn en dat het belangrijk is om te wachten tot iedereen klaar is. De Franse eetcultuur is gebaseerd op het idee dat een kind elke dag honger moet hebben om de maaltijd ten volle te kunnen waarderen. Dit leidt ertoe dat Franse kinderen minder vaak snoepjes krijgen en dat het eten op een rustige, gezellige manier wordt gegeten.

Bij de Franse opvoeding is er ook sprake van het leren omgaan met eten. Kinderen leren dat eten geen taboe is, maar dat het ook niet mag worden verspild. In de Franse opvoeding wordt er veel aandacht besteed aan het leren omgaan met eten, en het is daarom niet ongewoon dat kinderen al vroeg leren om te koken, te helpen met het bereiden van maaltijden en omgaan met de keuken.

Sociale vaardigheden en begroeting

Een ander kenmerk van de Franse opvoeding is het leren omgaan met sociale vaardigheden. In Frankrijk wordt er veel aandacht besteed aan het begroeten van anderen, en het is gebruikelijk dat kinderen elkaar met een kus op de wang begroeten. Dit is een belangrijk onderdeel van de Franse cultuur, en kinderen leren al vroeg dat het belangrijk is om respectvol te zijn en anderen te begroeten. Het leren omgaan met sociale situaties is daarom een essentieel onderdeel van de Franse opvoeding.

Daarnaast leren Franse kinderen ook om te luisteren en om te wachten op hun beurt. Ze leren dat het belangrijk is om te luisteren naar anderen, en dat het niet altijd direct om de beurt mag zijn. Dit leidt ertoe dat Franse kinderen vroeger leren om te luisteren, om te wachten en om te begrijpen dat niet alles direct gebeurt.

Wachten en zelfbeheersing

Een van de belangrijkste aspecten van de Franse opvoeding is het leren wachten. Kinderen leren dat niet alles direct gebeurt, en dat ze soms moeten wachten op hun beurt, op hun eten, op hun speelgoed of op hun vrienden. Dit is een essentieel onderdeel van de Franse opvoedstijl. Het leren wachten leidt tot zelfbeheersing, geduld en het vermogen om zich te manifesteren in een omgeving waarin niet alles gebeurt.

In de Franse opvoeding wordt ook veel aandacht besteed aan het leren omgaan met verveling. Kinderen leren dat het leven niet altijd volledig opgewekt is, en dat het soms nodig is om te wachten op iets. Dit leidt ertoe dat Franse kinderen vroeger leren om te wachten, om te luisteren en om te begrijpen dat niet alles direct gebeurt.

De rol van de ouders

De rol van de ouders in de Franse opvoeding is een belangrijk onderdeel. In Frankrijk ligt de nadruk op het leren omgaan met regels en grenzen. Ouders geven hun kinderen ruimte om zich te ontwikkelen, maar ook duidelijke richtlijnen om zich aan te houden. De Franse ouders zijn niet altijd emotioneel afhankelijk van hun kinderen, maar geven wel veel ruimte voor zelfstandigheid.

In de Franse opvoeding wordt er ook veel aandacht besteed aan het leren omgaan met de keuzes van het kind. Kinderen leren dat ze hun eigen keuzes mogen maken, maar ook dat ze zich moeten aanpassen aan de regels. Dit leidt ertoe dat Franse kinderen vroeger leren om te kiezen, om te luisteren en om te begrijpen dat niet alles direct gebeurt.

Samenleving en regels

Een ander kenmerk van de Franse opvoeding is het leren omgaan met regels en normen. Kinderen leren dat er regels zijn die ze moeten volgen, en dat het belangrijk is om deze te respecteren. In Frankrijk wordt er veel aandacht besteed aan het leren omgaan met de maatschappelijke normen, en het is daarom niet ongewoon dat kinderen al vroeg leren om te luisteren, om te wachten en om zich aan te passen.

In de Franse opvoeding wordt ook veel aandacht besteed aan het leren omgaan met het verschil tussen kinderen en volwassenen. Kinderen leren dat ze zich moeten aanpassen aan de regels van de volwassenen, en dat het belangrijk is om respect te tonen voor anderen. Dit leidt ertoe dat Franse kinderen vroeger leren om te luisteren, om te wachten en om zich aan te passen.

Conclusie

De Franse opvoeding biedt een unieke benadering van opvoeding, waarbij de nadruk ligt op duidelijke grenzen, zelfbeheersing en het leren wachten. De Franse ouders geven hun kinderen ruimte om zich te ontwikkelen, maar ook duidelijke richtlijnen om zich aan te houden. Dit leidt ertoe dat Franse kinderen vroeger leren om te luisteren, om te wachten en om zich aan te passen. De Franse opvoeding is daarom een waardevolle les voor ouders en opvoeders, die willen weten hoe je kinderen kunt leren om te wachten, om te luisteren en om zich aan te passen aan de regels van de maatschappij.

Bronnen

1. De Franse opvoeding: Wat kunnen we leren van de regels, discipline en zelfbeheersing?
2. 100 tips voor Frans opvoeden: ‘Ja zeggen als het kan, nee als het moet’
3. Review: Klassieke Franse opvoeding – Franse kinderen gooien niet met eten
4. 7 Franse verschillen in opvoeding
5. Thema van de maand: Wereldwijd opvoeden – Wat kunnen we van elkaar leren?
6. Franse kinderen gooien niet met eten: De essentie van de Franse opvoeding
7. Moeder dat opvoeden gaat er in Frankrijk heel anders aan toe
8. De Franse opvoeding: 5 tips