Warme Handjes voor Kleine Ontdekkers: Een Gids voor Wanten voor Kinderen van 2 Jaar
juni 18, 2025
Nachtangsten zijn een veelvoorkomend fenomeen bij jonge kinderen, vooral in de leeftijd van 3 tot 8 jaar. Voor ouders kan het ontmoedigend zijn om te zien hoe hun kind midden in de nacht plotseling wakker schiet, huilend en angstig. Ze weten vaak niet goed hoe ze te reageren, bang dat hun aanwezigheid de situatie juist erger maakt. Gelukkig zijn nachtangsten meestal tijdelijk en onschuldig, en is er veel dat ouders kunnen doen om hun kind te ondersteunen. In dit artikel worden de oorzaken, herkenning, omgang en voorkomende strategieën van nachtangsten bij een kind van 3 jaar besproken, op basis van betrouwbare informatie.
Nachtangsten, ook wel bekend als pavor nocturnus, zijn een vorm van slaapstoornis die voorkomt bij jonge kinderen, meestal tussen de 3 en 8 jaar. Ze verschijnen tijdens de diepe, non-REMSlaap en zijn vaak geassocieerd met sterke emotionele reacties. Kinderen lijken wakker, maar zijn in werkelijkheid in een half-wakke toestand. Ze kunnen huilen, schreeuwen, zich bewegen of zelfs fysiek agressief worden, maar ze zijn niet volledig bewust van hun omgeving. Ze reageren vaak niet op troost van ouders en herinneren zich de gebeurtenis de volgende ochtend niet.
Nachtangsten verschijnen meestal binnen de eerste paar uur na het slapengaan en duren meestal 5 tot 15 minuten. Ze kunnen plotseling en onverwacht zijn, maar verdwijnen meestal vanzelf zonder directe interventie van ouders.
De exacte oorzaken van nachtangsten zijn niet volledig begrepen, maar er zijn enkele factoren die als mogelijke oorzaken worden genoemd:
Ontwikkeling van de hersenen en de verbeelding
Bij kinderen van 3 jaar is de hersenontwikkeling nog in volle gang. De grens tussen realiteit en droom wordt nog niet duidelijk onderscheiden. In hun verbeelding kunnen schaduwen of geluiden worden geïnterpreteerd als monsters of gevaarlijke figuren.
Slaapgebrek of onregelmatige slaapgewoontes
Te weinig of onregelmatige slaap kan leiden tot een verhoogde kans op nachtangsten. Een vaste slaaproutine en genoeg slaap zijn daarom essentieel om het brein van het kind te ondersteunen.
Emotionele stress of angst
Grote veranderingen in het leven van het kind, zoals het verhuizen, het begin van de klas, of de geboorte van een broertje of zusje, kunnen leiden tot onrust. Nachtangsten kunnen dan een manier zijn om die angsten en zorgen te verwerken.
Exposure aan angstige beelden of verhalen
Kinderen zijn erg gevoelig voor beelden van angst of geweld, zoals in sommige tekenfilms of boeken. Ze kunnen bepaalde beelden of personages blijven herbeleven in hun slaap.
Nachtangsten zijn vaak eenvoudig herkenbaar, maar het is belangrijk om ze te onderscheiden van nachtmerries. Hier zijn enkele kenmerken van nachtangsten bij een kind van 3 jaar:
Ze verschijnen in het begin of midden van de nacht
Nachtangsten vallen meestal binnen de eerste paar uur na het slapengaan en zijn niet aan het einde van de nacht.
Het kind zit rechtop in bed, schreeuwt of huilt, maar is niet wakker
Hoewel het kind lijkt wakker te zijn, is het in werkelijkheid niet volledig bewust. Het reageert niet op troost of aanspreken.
Het kind zweet of ademt snel
Fysieke reacties zoals zweten, snelle ademhaling of snelle hartslag zijn typisch voor nachtangsten.
Het kind herinnert zich de gebeurtenis niet de volgende ochtend
Aan het einde van een nachtangst slaapt het kind gewoon verder en heeft het geen herinnering aan wat er is gebeurd.
Nachtangsten zijn vaak herhalend
Ze kunnen wekelijks of zelfs dagelijks voorkomen, vooral tijdens perioden van stress of verandering.
Het belangrijkste bij het omgaan met nachtangsten is om rustig te blijven en het kind niet wakker te maken. Ondanks dat het aanvankelijk angstaanjagend is om te zien, is het meestal onschuldig en tijdelijk. Hier zijn enkele tips voor ouders:
Blijf rustig en wees niet aanwezig in het donker
Het is verleidelijk om het kind direct te troosten, maar dit kan het verwarren. Blijf rustig aan de kant van het bed staan of zit op een stoel. Je aanwezigheid biedt troost, zonder dat je het kind wakker maakt.
Zorg voor een veilige slaapomgeving
Controleer of het kind niet kan vallen of zichzelf verwonden. Zorg dat de kamer verlicht is (bijvoorbeeld met een nachtlampje), en laat de deur een beetje open zodat het kind niet volledig alleen is.
Vermijd het om het kind wakker te maken
Het kind is in een half-wakke toestand en zal niet begrijpen waarom het wordt wakker gemaakt. Dit kan de nachtangst verlengen of herhalen.
Gebruik geruststellende rituelen
Een vaste slaapritueel, zoals het lezen van een verhaaltje of het zingen van een liedje, kan het kind geruststellen en helpen bij het slapen. Dit biedt een voorspelbaar einde aan de dag en vermindert de angst.
Geef troost de volgende ochtend
Als het kind zich de nachtangst de volgende ochtend nog herinnert, neem de tijd om erover te praten. Laat het kind weten dat het veilig is, en bedenk samen een ander, positief einde aan de droom.
Zorg voor voldoende slaap en regelmatige slaapgewoonten
Een vaste tijdsplanning en voldoende slaap zijn essentieel. Vermijd te laat naar bed gaan en zorg voor een kalme sfeer voor het slapen.
Hoewel nachtangsten vaak spontaan verdwijnen, zijn er een paar manieren om de kans op hun voorkomen te verkleinen:
Verminder prikkels voor bedtijd
Vermijd opwinding of stress vlak voor het slapen. Geen tekenfilms met angstige beelden, geen ruzies of spanningen.
Zorg voor een vaste en rustige slaaproutine
Een vaste tijdsplanning en geruststellende activiteiten helpen het kind zich veilig te voelen.
Laat het kind zijn angsten delen
Als het kind overdag zorgen heeft, luister naar hem. Het kan helpen om die angsten te delen en te verwerken.
Versterk het zelfvertrouwen van het kind
Geef het kind geruststellende boodschappen, zoals “Mama is altijd bij je” of “De monsters zijn weg”.
Gebruik een nachtlampje of een favoriete knuffel
Dit kan het kind geruststellen en het gevoel van veiligheid versterken.
Meestal zijn nachtangsten tijdelijk en verdwijnen ze na een paar weken of maanden. Echter, als de nachtangsten voortdurend voorkomen, bijvoorbeeld meerdere keren per week, of als het kind overdag merkbare angst of stress toont, is het verstandig om professionele hulp in te schakelen. Ouders kunnen dan overleggen met de huisarts of een kinderpsycholoog om gerichte ondersteuning te krijgen.
Nachtangsten bij een kind van 3 jaar zijn een normaal en tijdelijk fenomeen. Ze ontstaan door de ontwikkeling van de hersenen en kunnen worden veroorzaakt door stress, slaapgebrek of angst. Ouders kunnen veel doen om hun kind te ondersteunen, zoals het creëren van een veilige slaapomgeving, het uitvoeren van geruststellende rituelen en het verminderen van prikkels voor bedtijd. Het is belangrijk om rustig te blijven en het kind niet wakker te maken. In de meeste gevallen verdwijnen nachtangsten vanzelf, maar als ze voortdurend voorkomen, kan professionele hulp nuttig zijn. Door empathie, geduld en een vaste routine, kunnen ouders hun kind helpen om zich veilig en gerust te voelen, ook 's nachts.
Wie niet van een kind geniet, ziet het allermooiste niet