Opvoeden tot zelfstandigheid: het visioen van M.J. Langeveld
juli 9, 2025
De leeftijd van drie jaar is een belangrijke fase in de ontwikkeling van een kind. In deze periode verandert het gedrag van het kind snel, ontwikkelt het zich sociaal en emotioneel, en leren ouders hoe ze hun kind op de juiste manier kunnen begeleiden. Opvoeden van een driejarige vereist geduld, structuur en een goed begrip van de ontwikkelingsfase van het kind. In dit artikel worden de belangrijkste aspecten van het opvoeden van een driejarige besproken, met aandacht voor gedragsproblemen, sociale ontwikkeling, emotionele ontwikkeling en opvoedstrategieën. De informatie is gebaseerd op de gegevens uit de bronnen.
Een driejarige bevindt zich in de peuterpuberteit, een fase die meestal tot het vierde levensjaar duurt. Tijdens deze periode leert het kind zich steeds beter om te gaan met emoties, grenzen en sociale interacties. Volgens de bronnen is de peuterpuberteit een fase waarin het kind grote sprongen maakt in zijn emotionele en sociale ontwikkeling. Het kind wil steeds meer zelfstandig zijn, maar heeft nog steeds hulp en begeleiding nodig van de ouder.
In de bronnen wordt aangegeven dat kinderen tussen de 2 en 4 jaar peuters worden genoemd. Een driejarige valt dus in deze categorie. Tijdens deze leeftijd ontwikkelt het kind zijn eigen wil, wat kan leiden tot eigenwijs gedrag, driftbuien, niet luisteren en conflicten met andere kinderen. De driejarige begrijpt nog niet volledig hoe hij met emoties moet omgaan en heeft daarom hulp nodig om deze te leren beheren.
Een veelvoorkomend probleem bij driejarigen is het ontstaan van driftbuien. Deze kunnen ontstaan wanneer het kind niet krijgt wat het wil, of wanneer iets niet lukt. De bronnen geven aan dat het kind vaak frustratie ervaart en deze uitstraalt door te schreeuwen, te huilen, op de grond te liggen of te stampen. Dit gedrag is normaal en hoort bij de ontwikkeling van het kind, maar het kan voor ouders vervelend zijn.
In de bronnen wordt ook aangegeven dat een driejarige vaak niet luistert naar de verzoeken van de ouder. Dit komt doordat het kind zijn eigen wil aan het ontwikkelen is en zich niet altijd kan aanpassen aan de wensen van anderen. Het is belangrijk dat ouders dit begrijpen en niet te snel boos worden. In plaats van straffen is het beter om het kind te leren omgaan met frustratie en conflicten.
De sociale ontwikkeling van een driejarige is een belangrijk onderdeel van het opvoeden. Het kind wil steeds vaker samen met andere kinderen spelen en leren omgaan met conflicten. De bronnen geven aan dat het kind zich steeds beter kan aanpassen aan wat de ouder vraagt, maar ook dat het vaak zijn eigen weg wil gaan. Dit kan leiden tot situaties waarin het kind niet weet hoe het met een ander kind om moet gaan.
Emotioneel ontwikkelt het kind zich ook snel. Het kan steeds beter omgaan met emoties, maar heeft nog steeds hulp nodig van de ouder. De bronnen geven aan dat ouders het kind kunnen helpen door emoties te benoemen en te erkennen. Bijvoorbeeld: "Je bent boos omdat je niet kunt spelen" of "Je bent blij omdat je iets goed doet". Dit helpt het kind om zijn emoties te leren begrijpen en te communiceren.
Het opvoeden van een driejarige vereist een combinatie van structuur, duidelijke grenzen en veel geduld. De bronnen geven aan dat het belangrijk is om te praten met het kind, zodat het weet wat wel en niet mag. Bijvoorbeeld: "Je mag niet op tafel zitten" of "Je moet je jas aantrekken als het koud is". Het is ook belangrijk om het kind te leren omgaan met conflicten, bijvoorbeeld door te vragen: "Hoe kun je dit oplossen?".
Een andere strategie is het bieden van ruimte aan het kind om zelf te leren. Bijvoorbeeld: het kind mag proberen zichzelf aan te kleden of eten. Hierbij is het belangrijk om het kind te steunen en te laten weten dat het mag proberen, ook als het niet meteen lukt. Het geven van complimenten gericht op de moeite die het kind doet, helpt om zelfvertrouwen op te bouwen.
Een driejarige begint steeds vaker met andere kinderen om te gaan. Het kind leert samenwerken, delen en omgaan met verschillen. De bronnen geven aan dat het kind soms moeilijk kan zijn in groepjes, maar dat het door te oefenen steeds beter wordt. Het is belangrijk dat ouders dit gedrag begrijpen en niet te snel bestraffen. In plaats daarvan kunnen ouders helpen door situaties te benoemen en oplossingen te bedenken.
Bijvoorbeeld: "Jullie willen allebei op deze auto. Er is er maar eentje, hoe kunnen we dat oplossen?" Hierbij kunnen ouders helpen door opties te noemen, zoals "Jullie kunnen om de beurt gaan" of "Eén van jullie gaat op de fiets". Dit helpt het kind om op een positieve manier met conflicten om te gaan.
Soms kan een driejarige lastig te beheren zijn, vooral als het kind veel frustratie ervaart of niet weet hoe het met anderen moet omgaan. De bronnen geven aan dat ouders in dergelijke gevallen hulp kunnen inroepen bij jeugd- en opvoedhulp. Groeii biedt bijvoorbeeld praktische begeleiding aan ouders die met een onhandelbaar kind worstelen. Hierbij wordt het gedrag van het kind bekeken en worden opvoedstrategieën aangeboden.
De bronnen geven aan dat het belangrijk is om bij te houden met straffen en in plaats daarvan te werken aan het begrijpen van het gedrag van het kind. Een driejarige kan bijvoorbeeld onhandelbaar zijn door onbegrip van de ouder, situaties rondom broertjes of zusjes of door een verstandelijke beperking. In zulke gevallen kan begeleiding van een professional helpen om het gedrag van het kind te leren begrijpen en te beïnvloeden.
Het opvoeden van een driejarige vereist geduld, structuur en een goed begrip van de ontwikkelingsfase van het kind. Tijdens deze periode ontwikkelt het kind zich sociaal, emotioneel en cognitief. Het is belangrijk dat ouders het kind begeleiden bij het leren omgaan met emoties, conflicten en sociale interacties. Door te praten, duidelijke grenzen te stellen en het kind te steunen bij het leren zelfstandig te zijn, kunnen ouders hun kind helpen om een gezonde ontwikkeling door te maken.
Wie niet van een kind geniet, ziet het allermooiste niet