De CPS-methode in de praktijk: Samenwerken aan oplossingen voor beter gedrag

De CPS-methode, ook wel bekend als Collaborative & Proactive Solutions, is een opvoedingsstrategie die gericht is op het oplossen van problemen door samenwerking tussen ouders, kinderen en onderwijsprofessionals. Deze methode richt zich op het begrijpen van het gedrag van het kind en het zoeken naar oplossingen die passen bij de behoeften van zowel het kind als de volwassene. In de bronnen die in het kader van deze opdracht beschikbaar zijn, wordt de CPS-methode als een effectieve aanpak gepresenteerd, met name in situaties waarin het gedrag van kinderen ongewenst is. De methode wordt vaak ingezet in het onderwijs, maar ook in de opvoeding van jonge kinderen en bij problemen met het gedrag van leerlingen.

De kern van de CPS-methode

De CPS-methode is ontwikkeld door Dr. Stuart A. Miller en is gebaseerd op het idee dat kinderen vaak niet willen dat hun gedrag wordt bestraft, maar dat ze juist op zoek zijn naar oplossingen voor problemen. De methode richt zich op het analyseren van onopgeloste problemen, het bespreken van deze problemen met het kind en het samen zoeken naar oplossingen. Dit gebeurt door de volwassene het kind te laten uitleggen wat er aan de hand is, zodat er een gemeenschappelijke oplossing kan worden gevonden.

In bron [2] wordt uitgelegd dat de eerste stap in de CPS-methode is om het onopgeloste probleem van het kind te identificeren. Dit probleem moet duidelijk en specifiek worden beschreven. Vervolgens wordt het probleem met het kind besproken, waarbij de focus ligt op het begrijpen van de situatie, in plaats van op het bestraffen van het gedrag. De methode benadrukt dat de oplossing van het probleem vanuit het kind moet komen, maar wel realistisch en acceptabel moet zijn voor zowel de ouder als het kind.

Toepassing in het onderwijs

De CPS-methode wordt niet alleen gebruikt in de opvoeding, maar ook in het onderwijs. In bron [3] wordt aangegeven dat de methode uitstekend in te zetten is bij het verbeteren van het pedagogisch klimaat van een klas. Hierbij wordt de aandacht gericht op het aanboren van een beter gesprek tussen de leraar en de leerlingen, wat leidt tot een betere samenwerking en minder conflict. De methode helpt bij het oplossen van problemen in de klas, waarbij het niet alleen om het gedrag van het kind gaat, maar ook om het versterken van de betrokkenheid van de leerling.

In bron [1] wordt aangegeven dat de CPS-methode helpt bij het vormen van een visie op de ontwikkeling van jonge kinderen. Dit gebeurt door de doelen, aanpak en materialen helder te vertalen naar de dagelijkse praktijk. De methode ondersteunt het doelbewuste handelen in thema’s als breinontwikkeling, spel, rekenen, taal, interactievaardigheden en zelfsturing. De methode stelt de professional in staat om een duidelijke visie op te stellen en een beredeneerd aanbod te geven.

Werking van de CPS-methode

De CPS-methode is gericht op het oplossen van problemen door samenwerking tussen ouder en kind. In bron [2] wordt uitgelegd dat de methode veel vraagt van de eigen vaardigheden van de volwassene, zowel op het gebied van gespreksvaardigheden als het loslaten van bepaalde verwachtingen. Het is belangrijk dat de methode veel oefening vereist en dat de volwassene niet teleurgesteld raakt als het de eerste keer niet lukt. Maar als het lukt, geeft het een blijvend resultaat, wat vaak beter is dan het inzetten van beloningen of straffen.

In bron [5] wordt uitgelegd dat de methode ook inzetbaar is bij het oplossen van problemen in de klas. De methode helpt bij het verminderen van ongewenst gedrag en het stimuleren van gewenst gedrag. De methode is gericht op het oplossen van problemen in plaats van op het bestraffen van het gedrag van het kind. Hierdoor ontstaat er een betere samenwerking tussen de leraar en de leerling, wat leidt tot een beter klimaat in de klas.

Erfelijkheid en opvoeding

In bron [5] wordt uitgelegd dat er verschillende opvoedingsmethodes zijn, waaronder de PYB-methode (Pick Your Battles), de deugdenmethode van Popov, de methode van Thomas Gordon en de methode van Feuerstein. De PYB-methode is gebaseerd op het kiezen van de juiste momenten om te interveniëren, in plaats van op elke situatie te reageren. De methode van Thomas Gordon richt zich op het opbouwen van een betere communicatie tussen ouder en kind, met name via de driedelige ik-boodschap. De methode van Feuerstein is gericht op het stimuleren van de ontwikkeling van kinderen, waarbij het belangrijk is om de kinderen te laten leren op hun eigen tempo.

Positief opvoeden en Triple P

De CPS-methode is een onderdeel van de bredere opvoedingsstrategieën, waaronder positief opvoeden. In bron [6] wordt uitgelegd dat de methode Triple P (Positief Pedagogisch Programma) gericht is op het opbouwen van een positieve opvoedingsstijl. De methode is gebaseerd op vijf basisprincipes, waaronder het bieden van een veilige en stimulerende omgeving, het leren van positieve ondersteuning, het geven van heldere instructies, het stellen van realistische verwachtingen en het goed voor jezelf zorgen.

In bron [10] wordt uitgelegd dat de Coaching Positief Opvoeden volgens Triple P gericht is op het versterken van de eigen opvoedvaardigheden van ouders. De methode helpt bij het oplossen van problemen met het gedrag van het kind, zoals driftbuien, niet luisteren, problemen met slapen of eten. De methode wordt ingezet bij kinderen van 0 tot 16 jaar en is effectief in meer dan 330 studies.

Samenwerking tussen ouders en onderwijs

In bron [7] wordt uitgelegd dat het belangrijk is dat leraren en andere professionals in de school met de leerling en ouders bespreken of de leerling aan aanvullende activiteiten kan deelnemen. Dit vereist contact tussen de begeleiders van de activiteiten en de leraren, en soms ook direct contact tussen begeleiders en ouders. Ouders kunnen makkelijker met hun kind over deze activiteiten praten als ze een beeld hebben van wat hun kind daar meemaakt.

In bron [5] wordt uitgelegd dat de opvoeding van kinderen niet alleen een kwestie is van straffen of belonen, maar ook van samenwerking tussen ouders, onderwijs en gezinsbegeleiding. De methode van CPS is daarbij een waardevolle aanvulling, die helpt bij het oplossen van problemen en het verbeteren van de communicatie tussen ouder en kind.

Conclusie

De CPS-methode is een effectieve aanpak voor het oplossen van problemen in de opvoeding van jonge kinderen en het onderwijs van leerlingen. De methode richt zich op het begrijpen van het gedrag van het kind en het zoeken naar oplossingen die passen bij de behoeften van zowel het kind als de volwassene. De methode is gericht op samenwerking tussen ouder, kind en onderwijs, wat leidt tot een betere samenwerking en minder conflicten. De methode is uitgebreid onderzocht en heeft zich bewezen in talloze studies, waaronder de methode Triple P, die gericht is op het opbouwen van een positieve opvoedingsstijl. De methode is een waardevolle aanvulling op de traditionele opvoedingsstrategieën en helpt bij het oplossen van problemen in de opvoeding.

Bronnen

1. CPS - Samen maken we ambities waar
2. Waarom een beloningskaart niet altijd werkt bij ongewenst gedrag
3. Onopgeloste problemen oplossen met je klas
4. Opvoedadvies.nl
5. Beproefde opvoedmethodes
6. Positief opvoeden volgens Triple P
7. Ouders en de loopbaan van hun kind
8. Ik wil niet meer straffen, maar wat dan
9. Wat is positief opvoeden?
10. Positief opvoeden volgens Triple P
11. Positief opvoeden online
12. De beste opvoedingsmethode voor je kinderen