Opvoeden en falen: Hoe om te gaan met onmacht en frustratie
juli 9, 2025
Opvoeden is een complex proces dat niet alleen gericht is op het leren van gedragsnormen, maar ook op het stimuleren van de psychologische, cognitieve en sociaal-emotionele ontwikkeling van kinderen. In haar boek Inleiding in de pedagogiek, schrijft Annemarie Becker over de kernprincipes van opvoeding en hoe deze in de praktijk kunnen worden toegepast. Dit artikel geeft een overzicht van de belangrijkste inzichten en aanpakken die Becker presenteert, gebaseerd op de informatie uit de beschikbare bronnen.
Een centraal punt in de opvoedingsleer van Becker is het circulaire proces. Hierbij wordt de relatie tussen ouder en kind gezien als een dynamisch en wisselwerkingend proces. De ouder stelt prikkels, en het kind reageert daarop, waarna de ouder opnieuw reageert. Dit proces is onderverdeeld in meerdere stappen, waarbij de ouder verantwoordelijk is voor de opvoeding, terwijl het kind zich ontwikkelt in termen van zelfstandigheid, zelfvertrouwen en zelfredzaamheid.
Becker benadruidt dat het belangrijk is dat het kind zich kan vertrouwen op onvoorwaardelijke liefde van de ouders of verzorgers. Hierbij helpt de ouder met ondersteuning, instructie, controle en het stellen van grenzen. Dit proces is niet lineair, maar een continue wisselwerking waarin zowel ouder als kind invloed uitoefenen op elkaar.
In de praktijk van opvoeden is de opvoedingsstijl van grote invloed op het gedrag en het welzijn van het kind. Becker benadruidt dat er verschillende opvoedingsstijlen zijn, zoals de autoritaire, autoritaire en permissieve stijl. Elke stijl heeft haar eigen kenmerken, en de keuze voor een bepaalde stijl beïnvloedt de ontwikkeling van het kind op verschillende manieren.
In haar boek wordt duidelijk gemaakt dat een gezonde opvoedingsstijl georiënteerd is op het stimuleren van zelfstandigheid, maar ook op het geven van duidelijke grenzen en ondersteuning. Het is belangrijk dat de ouder niet alleen autoritair is, maar ook empathisch en bereid is om met het kind te communiceren. Dit soort opvoeding draagt bij aan een positieve ontwikkeling van het kind, zowel op sociaal als emotioneel gebied.
De ouder speelt een centrale rol in het opvoedproces. Volgens Becker is de ouder verantwoordelijk voor de opvoeding en moet hij of zij in staat zijn om het kind te ondersteunen bij het ontwikkelen van vaardigheden, zoals zelfredzaamheid, zelfvertrouwen en het leren omgaan met emoties. Daarnaast is het belangrijk dat de ouder een positieve omgeving biedt waarin het kind zich veilig en gewenst voelt.
Het kind is echter ook actief betrokken bij het opvoedproces. Het leert niet alleen van de ouder, maar ook door te experimenteren, te reageren en te leren van fouten. Dit proces is dus niet alleen gericht op het geven van instructies, maar ook op het stimuleren van het denken en het zelfstandig handelen van het kind.
Een van de kernprincipes van Becker is dat communicatie essentieel is in het opvoedproces. Dit geldt zowel voor de relatie tussen ouder en kind, als tussen ouder en school. Het is belangrijk dat de ouder open staat voor het denken en de gevoelens van het kind, en dat er een wisselwerking is tussen ouder en kind.
Daarnaast benadruidt Becker dat er ook sprake is van samenwerking tussen ouders, school en andere betrokkenen. Dit is vooral belangrijk bij problemen met het gedrag van het kind of bij ontwikkelingsproblemen. Het is belangrijk dat ouders actief betrokken zijn bij de opvoedingsprocessen en dat er een goed contact is tussen school en gezin.
In de praktijk wordt het opvoedproces vaak geïllustreerd met casussen. Deze casussen helpen studenten en docenten om het theoriegebaseerde inzicht te versterken. Becker benadruidt dat het belangrijk is om de theorie te verbinden met de praktijk. Dit gebeurt bijvoorbeeld door te kijken naar hoe een bepaalde opvoedingsstijl zich in de praktijk manifesteert, en wat de gevolgen daarvan zijn voor het gedrag en de ontwikkeling van het kind.
Bijvoorbeeld: Een ouder die een autoritaire opvoedingsstijl heeft, kan ertoe leiden dat het kind zich onzeker voelt en moeite heeft met het opbouwen van zelfvertrouwen. Aan de andere kant kan een meer democratische stijl helpen bij het ontwikkelen van zelfstandigheid en verantwoordelijkheid.
In de herziene druk van Inleiding in de pedagogiek wordt aandacht besteed aan de gevolgen van de pandemie. Het is gebleken dat de coronacrisis leidde tot meer thuisonderwijs en dat dit invloed had op het opvoedproces. De keuzes die ouders maakten in de periode van lockdown en het omgaan met het thuisonderwijs, hebben invloed gehad op de opvoedingsdynamiek.
Daarnaast wordt er aandacht besteed aan de risicofactor van geweldstoename. In tijden van stress en onzekerheid kan het voorkomen dat er meer geweld in de gezinnen voorkomt. Dit benadruidt de noodzaak van ondersteuning en begeleiding voor ouders en kinderen in tijden van crisis.
Becker benadruidt dat het opvoedproces nauw verweven is met de ontwikkelingspsychologie. Kinderen ontwikkelen zich op verschillende niveaus, en het is belangrijk om deze ontwikkelingen te begrijpen om het kind op de juiste manier te begeleiden.
De psychologische ontwikkeling van kinderen wordt beïnvloed door factoren zoals de omgeving, het gedrag van de ouder, en de omstandigheden in het gezin. De ontwikkeling van het kind kan dus zowel positief als negatief beïnvloed worden, afhankelijk van de opvoedingsstijl en de omstandigheden.
In het boek wordt ook aandacht besteed aan de rol van de school en de leerkracht. De leerkracht speelt een belangrijke rol in het opvoedproces, vooral bij kinderen die in de lagere schoolzinsituatie terechtkomen. Het is belangrijk dat de leerkracht in staat is om het kind te stimuleren in zijn of haar ontwikkeling en dat er aandacht is voor zowel gedrags- als leerproblemen.
Daarnaast komt de rol van de school aan bod bij het signaleren van problematische situaties. De leerkracht moet in staat zijn om te herkennen wanneer er sprake is van een opvoedingsprobleem en welke stappen er kunnen worden ondernomen om het kind en de ouders te ondersteunen. Dit kan bijvoorbeeld leiden tot een intensievere begeleiding, een gesprek met de ouder of een overleg met andere betrokkenen.
Een belangrijk punt in de opvoedingsleer van Becker is de samenwerking tussen school en gezin. De opvoeding van een kind is niet alleen een zaak van de school, maar ook van de ouders. De school en het gezin moeten samenwerken om het kind zo goed mogelijk te ondersteunen.
Deze samenwerking kan bijvoorbeeld plaatsvinden door regelmatig contact op te nemen met de ouder, om de ontwikkelingen van het kind in de gaten te houden. Ook kan de school een rol spelen bij het geven van advies aan ouders over hoe ze het kind thuis kunnen begeleiden.
Becker benadruidt dat de maatschappelijke omgeving een grote invloed heeft op het opvoedproces. Dit omvat zowel de invloed van de samenleving als de invloed van de omgeving van het kind. Bijvoorbeeld: een echtscheiding van ouders kan leiden tot spanningen in het gezin en kan invloed hebben op het gedrag van het kind.
Daarnaast wordt er aandacht besteed aan de verschillende gezinstypen en hoe deze het opvoedproces beïnvloeden. Het is belangrijk dat ouders en leerkrachten rekening houden met de omstandigheden in het gezin en de invloed daarvan op het gedrag van het kind.
In Inleiding in de pedagogiek benadruidt Annemarie Becker de kernprincipes van het opvoedproces, waaronder het circulaire proces, de rol van de ouder en het kind, de betekenis van communicatie en de impact van de maatschappelijke omgeving. De opvoeding van een kind is een complex proces dat niet alleen gericht is op het leren van gedragsnormen, maar ook op het stimuleren van de psychologische, cognitieve en sociaal-emotionele ontwikkeling.
Het is belangrijk dat ouders en leerkrachten zich bewust zijn van de invloed van hun opvoedingsstijl en de omstandigheden in het gezin. Daarnaast is het belangrijk om samen te werken met andere betrokkenen, zoals de school, om het kind zo goed mogelijk te begeleiden. De coronacrisis heeft aangetoond dat het opvoedproces ook in tijden van crisis ondersteuning en begeleiding nodig heeft.
De opvoeding van kinderen is een continu proces dat verantwoordelijkheid vraagt van zowel ouders als leerkrachten. Door de theorie te verbinden met de praktijk, en door open te staan voor de behoeften van het kind, kan een gezonde opvoedingsstijl worden opgebouwd die helpt bij de ontwikkeling van het kind.
Wie niet van een kind geniet, ziet het allermooiste niet