ADHD ontstaat niet door slechte opvoeding, maar wel door een combinatie van factoren

Inleiding

ADHD, of aandachtstekortstoornis met hyperactiviteit, is een ontwikkelingsstoornis die voorkomt bij kinderen en volwassenen. Het wordt vaak geassocieerd met problemen zoals concentratieproblemen, hyperactiviteit en impulsiviteit. Hoewel er veel discussie is geweest over de oorzaken van ADHD, is duidelijk dat het niet veroorzaakt wordt door slechte opvoeding. In plaats daarvan is er sprake van een combinatie van erfelijke, neurologische en omgevingsfactoren. In dit artikel zullen we de oorzaken van ADHD bespreken, de rol van ouders en de invloed van omgevingsfactoren nader onderzoeken, en ons richten op de behandeling en ondersteuning die kinderen met ADHD nodig hebben.

Oorzaken van ADHD

Volgens meerdere bronnen is ADHD een neurologische aandoening die wordt veroorzaakt door een onbalans tussen neurotransmitters zoals dopamine en noradrenaline in de hersenen. Dit onbalans kan leiden tot problemen met het concentratievermogen, het regelen van gedrag en het aanpassen van gedrag aan situaties. De hersenen van kinderen met ADHD zijn anders opgebouwd dan die van kinderen zonder de aandoening, wat duidelijk gemaakt wordt door hersenscans. Deze verschillen zijn vooral zichtbaar bij jonge kinderen, en het verschil wordt kleiner naarmate de persoon ouder wordt.

Er is sprake van een erfelijke component in ADHD. Als er al dan niet één ouder met ADHD is, is de kans groter dat het kind ook ADHD heeft. Daarnaast kunnen factoren zoals vroeggeboorte, blootstelling aan nicotine of drugs tijdens de zwangerschap, en een laag geboortegewicht bijdrragen aan het ontstaan van ADHD. Het is echter belangrijk om te benadrukken dat ADHD niet wordt veroorzaakt door slechte opvoeding of onvoldoende discipline. Het is een aandoening die in de familie voorkomt, maar die ook op andere manieren kan ontstaan.

Invloed van ouders en opvoeding

Hoewel ADHD niet wordt veroorzaakt door slechte opvoeding, kan de houding van ouders wel invloed hebben op de ernst van de symptomen. Volgens onderzoek is er een verband tussen kritische of negatieve reacties van ouders en een grotere kans op het handhaven van ADHD-symptomen bij kinderen. Kinderen die veel kritiek krijgen van hun ouders, hebben een lagere kans om hun symptomen te verminderen naarmate ze ouder worden. Dit suggereert dat de omgeving van het kind een rol kan spelen bij het verergeren of versterken van de symptomen.

Ouders kunnen echter ook helpen bij het beheren van ADHD-symptomen. Gedragsinterventies, zoals het aanleren van strategieën om te werken met de symptomen, kunnen helpen bij het verlagen van de impact van de aandoening. Daarnaast is het belangrijk dat ouders hun kinderen begrijpen en ondersteunen, zodat ze zich veilig en gesteund voelen.

Omgevingsfactoren en ADHD

Bij het ontstaan van ADHD spelen zowel biologische als omgevingsfactoren een rol. Er zijn verschillende factoren die bijdrragen aan het ontstaan van ADHD, waaronder:

• Sociale en culturele factoren: De toegenomen hoeveelheid prikkels en prestatiedruk kunnen bijdrragen aan het ontstaan van ADHD.
• Laag geboortegewicht en te vroeg geboren kunnen risicofactoren zijn.
• Blootstelling aan drugs of nicotine tijdens de zwangerschap.
• Stress in het gezin en vruchteloze ervaringen kunnen bijdrragen aan het ontstaan van ADHD.

Daarnaast kunnen factoren zoals het overslaan van het ontbijt, een tekort aan cafeïne, onvoldoende slaap en het overmatig gebruik van media en technologie de symptomen van ADHD verergeren. Bijvoorbeeld, het overmatig gebruik van schermen kan bijdrragen aan aandachtstekorten en slaapproblemen. Het is daarom belangrijk om een gezonde levensstijl aan te houden, met veel beweging, gezond eten en voldoende slaap.

Diagnose en behandeling

De diagnose van ADHD wordt meestal gesteld door een arts of psycholoog, die de symptomen van het kind nauwkeurig observeren en evalueren. Er zijn verschillende methoden om ADHD te diagnosticeren, waaronder het invullen van vragenlijsten, het observeren van gedrag in de klas en het uitvoeren van psychologische tests.

De behandeling van ADHD kan variëren, afhankelijk van de ernst van de symptomen. Meestal wordt er gekozen voor een combinatie van medicatie en gedragsinterventies. Medicatie, zoals Ritalin, helpt bij het verhogen van de niveaus van neurotransmitters in de hersenen, waardoor de symptomen worden beheerst. Gedragsinterventies, zoals gedragstherapie, helpen bij het leren omgaan met de symptomen en het ontwikkelen van strategieën om met de aandoening om te gaan.

Ondersteuning voor kinderen met ADHD

Kinderen met ADHD hebben vaak hulp nodig om te functioneren in het dagelijks leven. Ondersteuning kan worden geboden in de vorm van structuur, het aanleren van strategieën en het aanbieden van een veilige omgeving waarin het kind zich kan ontwikkelen. In de klas kunnen leraren bijvoorbeeld specifieke aanpassingen aanbrengen, zoals het opdelen van taken, het aanbieden van rustige plekken en het aanmoedigen van positief gedrag.

Bij ouders is het belangrijk om begrip en geduld te tonen. Het is belangrijk om te weten dat ADHD geen teken is van slechte opvoeding, maar een aandoening die ondersteuning en begrip vereist. Het is ook belangrijk om te weten dat veel kinderen met ADHD op latere leeftijd minder last hebben van de symptomen, mits ze de juiste ondersteuning krijgen.

Misvattingen over ADHD

Er zijn veel misvattingen over ADHD, waaronder:

• ADHD wordt veroorzaakt door slechte opvoeding: Dit is onjuist. ADHD is geen gevolg van slechte opvoeding, maar een neurologische aandoening.
• ADHD is alleen bij kinderen voorkomend: ADHD kan ook voorkomen bij volwassenen.
• ADHD is altijd zichtbaar in hersenscans: Hoewel hersenscans kunnen helpen bij het bepalen van ADHD, zijn ze niet altijd nodig.
• ADHD is een aandoening die uit te groeien is: Sommige kinderen kunnen op latere leeftijd minder last hebben van de symptomen, maar ADHD is geen ziekte die uitgroeit.

Conclusie

ADHD is een complexe aandoening die ontstaat door een combinatie van erfelijke, neurologische en omgevingsfactoren. Het wordt niet veroorzaakt door slechte opvoeding, maar kan wel worden beïnvloed door de omgeving van het kind. De rol van ouders en het aanbieden van ondersteuning zijn cruciaal om de symptomen te beheersen en het kind te helpen om te functioneren in het dagelijks leven. Het is belangrijk om te weten dat ADHD geen label is voor lastige kinderen, maar een aandoening is die ondersteuning en begrip vereist.

Bronnen

1. Ziekenhuis voor Neurologie en Psychiatrie
2. ADHD Gids
3. Mens en Gezondheid
4. ADHD Wegwijzer
5. Gedragsproblemen in de klas
6. Nederlandse Vereniging voor Psychiatrie
7. Gelre Ziekenhuizen
8. Baby Help
9. Nederlands Journalisten Instituut
10. Balans Digitaal