Opvoeddingen: Een overzicht van de dienstverlening en werkwijze bij Ruimte! voor Opvoed-dingen
juli 8, 2025
Omdenken in opvoeding is een visie die gericht is op het omkeren van problemen in kansen. Berthold Gunster, de grondlegger van het omdenken, benadrukt dat kinderen niet moeten worden opgevoed, maar dat het probleem moet worden omgezet in een mogelijkheid. Dit artikel bevat een overzicht van de kernideeën en praktische toepassingen van omdenken in de opvoeding, gebaseerd op de bronnen die beschikbaar zijn.
Omdenken is een manier van denken en doen waarbij je kijkt naar de werkelijkheid zoals die is en onderzoekt wat je daarmee zou kunnen. Het is een benadering van problemen als ruwe energie, frustratie die zijn vorm nog niet gevonden heeft. Je gebruikt de energie van het probleem voor iets nieuws. Omdenken begint altijd met een probleem. Zonder problemen geen omdenken. En een probleem bestaat uit twee dingen: feiten en verwachtingen. Zodra je een tegenstelling ervaart tussen die twee, tussen wat-zou-moeten-zijn en wat-is, ervaar je iets als een probleem. Door de feiten en verwachtingen grondig te onderzoeken, kun je de stap maken van ja-maar (het is niet wat het zou mogen zijn en dat is een probleem) naar ja-en (het is, wat het is). Vervolgens kijk je welke nieuwe mogelijkheden er ontstaan door de feiten volledig te accepteren, dus volledig âjaâ te zeggen tegen de realiteit.
In het boek Omdenken in opvoeding benadrukt Berthold Gunster dat kinderen niet moeten worden opgevoed, maar dat het probleem moet worden omgezet in een mogelijkheid. Het is vastdenken: kijken naar wat er niet is en wel zou-moeten-zijn. Van een probleem een ramp maken. Denk het om. Maak van een probleem een mogelijkheid. Hoe? Simpel. Door te kijken naar wat er is en wat er zou-kunnen-zijn. Van een gebrek een talent maken. Dit boek is gericht op iedereen die privé of in het werk met kinderen te maken krijgt. Het is een prikkelend boekje vol grappige en ontregelende illustraties, dat laat zien hoe je de techniek van het omdenken kunt inzetten in de opvoeding.
Omdenken is gebaseerd op een aantal kernprincipes. De eerste stap is om het probleem te erkennen. Dit betekent dat je het probleem moet accepteren zoals het is, zonder het te proberen te veranderen. De tweede stap is om de feiten en verwachtingen te onderzoeken. Door dit te doen, kun je de stap maken van ja-maar naar ja-en. De derde stap is om nieuwe mogelijkheden te zoeken. Dit betekent dat je moet kijken naar wat er is en wat er zou-kunnen-zijn. De vierde stap is om deze nieuwe mogelijkheden te verwezenlichen. Dit is het moment waarop je de energie van het probleem gebruikt voor iets nieuws.
In de praktijk kan omdenken worden toegepast op verschillende manieren. Een van de belangrijkste manieren is het omkeren van problemen in kansen. Dit betekent dat je niet probeert om het probleem te veranderen, maar dat je het probleem accepteert en daarnaar kijkt wat er mee kan worden gedaan. Een andere manier is het gebruik van creatieve jiu-jitsu. Dit is een term die Berthold Gunster gebruikt om de manier van denken te beschrijven waarbij je de energie van het probleem gebruikt voor iets nieuws.
De rol van de ouder is cruciaal in het omdenken. De ouder moet leren om te stoppen met het opvoeden van het kind. Het is vastdenken: kijken naar wat er niet is en wel zou-moeten-zijn. Van een probleem een ramp maken. Denk het om. Maak van een probleem een mogelijkheid. Hoe? Simpel. Door te kijken naar wat er is en wat er zou-kunnen-zijn. Van een gebrek een talent maken. De ouder moet leren om te accepteren dat het kind wie het is, en dat het goed is zoals het is op dit moment. De ouder moet leren om te stoppen met het proberen om het kind te helpen op iemand te worden of het ergens naar toe te brengen.
De invloed van omdenken op de opvoeding is groot. Het helpt ouders en onderwijzers om een ander perspectief te krijgen op problemen. Het helpt om te leren om problemen te omkeren in kansen. Het helpt om te leren om te accepteren wat er is en te kijken wat er mee kan worden gedaan. Het helpt om te leren om te stoppen met het opvoeden van kinderen en in plaats daarvan te leren om te omdenken.
Er zijn verschillende voorbeelden van hoe omdenken in de praktijk kan worden toegepast. Eén van de voorbeelden is het omkeren van problemen in kansen. Als een kind lastig is, wordt dit vaak gezien als een probleem. Maar met omdenken kun je dit omkeren in een kans. Je kijkt naar wat er is en wat er zou-kunnen-zijn. Van een gebrek een talent maken. Een ander voorbeeld is het gebruik van creatieve jiu-jitsu. Dit is een term die Berthold Gunster gebruikt om de manier van denken te beschrijven waarbij je de energie van het probleem gebruikt voor iets nieuws.
De voordelen van omdenken zijn talrijk. Het helpt ouders en onderwijzers om een ander perspectief te krijgen op problemen. Het helpt om te leren om problemen te omkeren in kansen. Het helpt om te leren om te accepteren wat er is en te kijken wat er mee kan worden gedaan. Het helpt om te leren om te stoppen met het opvoeden van kinderen en in plaats daarvan te leren om te omdenken. Het helpt om te leren om te accepteren wat er is en te kijken wat er mee kan worden gedaan.
Hoewel omdenken veel voordelen heeft, zijn er ook beperkingen. Het vereist dat je de tijd neemt om de feiten en verwachtingen te onderzoeken. Het vereist dat je bereid bent om het probleem te accepteren zoals het is. Het vereist dat je bereid bent om nieuwe mogelijkheden te zoeken en deze te verwezenlichen. Het vereist dat je bereid bent om te stoppen met het opvoeden van kinderen en in plaats daarvan te leren om te omdenken.
Omdenken in opvoeding is een visie die gericht is op het omkeren van problemen in kansen. Berthold Gunster benadrukt dat kinderen niet moeten worden opgevoed, maar dat het probleem moet worden omgezet in een mogelijkheid. Dit artikel heeft een overzicht gegeven van de kernideeën en praktische toepassingen van omdenken in de opvoeding, gebaseerd op de bronnen die beschikbaar zijn.
Wie niet van een kind geniet, ziet het allermooiste niet