De Nijmeegse Vragenlijst voor de Opvoedings-situatie: Een hulpmiddel voor gezinsondersteuning bij scheiding
juli 8, 2025
Michel de Montaigne, een van de invloedrijkste filosofen van de 16e eeuw, had een diepe blik op de opvoeding van kinderen. Zijn visie op onderwijs en opvoeding, vooral in zijn essays Over de opvoeding van kinderen en Ouders en kinderen, is van belang geweest voor het moderne denken over hoe kinderen het beste kunnen worden opgeleid. In deze artikel worden de kernideeën van Montaigne over opvoeding, leerproces en zelfstandigheid besproken, op basis van de gegevens uit de bronnen.
Montaigne stond in tegenstelling tot veel van zijn tijdgenoten niet alleen op het leren van feiten, maar benadrukte dat het doel van onderwijs is om kinderen te leren denken, oordelen en zichzelf te leren bepalen. Hij was van mening dat het niet genoeg is om alleen kennis op te stoken, zoals veel traditionele onderwijsmethoden deden. In plaats daarvan moest het onderwijs gericht zijn op het ontwikkelen van persoonlijke ervaring, rede en oordeel. Dit benadruidt hij in zijn essay Over de opvoeding van kinderen, waarin hij zegt dat kinderen moeten leren om te denken, te oordelen en zelf te kiezen. De leermeester moet niet alleen de dingen vinden en praten, maar ook de leerling laten praten en luisteren. Dit benadruidt de rol van dialoog en interactie in het leerproces.
Montaigne had een sterk gevoel voor individualisering. Hij geloofde dat ieder kind zijn eigen manier van leren heeft en dat het onderwijs hierop afgestemd moet zijn. In zijn visie was het belangrijk dat leerlingen niet alleen hun kennis konden opslaan, maar ook konden toepassen en zelfstandig kunnen denken. Dit is een kernidee dat ook vandaag de dag nog van toepassing is, vooral in het leren van kritisch denken en probleemoplossend denken.
Een ander belangrijk aspect van Montaigne’s visie is de rol van oefening en ervaring in het leren. Volgens hem is leren niet te verkrijgen door alleen maar te kijken of te memoriseren. Hij benadruidt dat kinderen moeten oefenen om iets te leren, of het nu gaat om dansen, rijden, of het leren van een taal. Oefening is essentieel om kennis en vaardigheden te verwerven. In zijn essay Oefening (zelfwerkzaamheid) benadruidt hij dat het niet genoeg is om alleen maar te leren, maar dat het ook moet worden toegepast en geïntegreerd in het dagelijks leven. Dit benadruidt de noodzaak van actief leren, waarbij kinderen zelfstandig hun kennis kunnen toepassen en begrijpen.
Montaigne was ook van mening dat ervaring belangrijker is dan alleen leren uit boeken. Hij geloofde dat het leren via ervaring, reizen en interactie met anderen, een betere manier is om kennis en vaardigheden op te doen. Dit is in strijd met de traditie van het leren via boeken en memoriseren, die op zijn tijd veelvoorkwam. Volgens hem zou dit leiden tot passieve volwassenen, die niet in staat zijn om zelfstandig te denken en te oordelen.
In de visie van Montaigne is de rol van de leermeester niet alleen om kennis over te dragen, maar ook om de leerling te begeleiden bij het leren van zelfstandig denken. Hij benadruidt dat de leermeester niet moet handelen als een autoriteit, die alles weet en het kind moet leren. In plaats daarvan moet de leermeester een partner zijn, die samen met het kind kan denken, bespreken en oefenen. Dit benadruidt de noodzaak van een dialoog tussen leermeester en leerling, waarin beide kanten kunnen bijdragen aan het leerproces.
Montaigne benadruidt ook dat leermeesters niet alleen moeten leren, maar ook moeten luisteren naar de leerling. Hij citeert Socrates, die eerst zijn leerlingen liet praten, en benadruidt dat het belangrijk is dat kinderen zelf kunnen spreken en hun mening kunnen geven. Dit is een belangrijk aspect van het leren, waarin kinderen worden gestimuleerd om hun eigen mening te vormen en te verdedigen.
In zijn essay Over de opvoeding van kinderen benadruidt Montaigne dat het opvoedingsproces gericht moet zijn op de ontwikkeling van het kind tot een wijze en evenwichtige persoon. Hij ziet de opvoeding niet als een manier om alleen kennis over te dragen, maar als een proces waarin het kind geleerd wordt om zichzelf te leren kennen, om te denken en te oordelen. Dit benadruidt de rol van het individu in het leerproces, waarin het kind niet alleen leren moet, maar ook leren moet om te kunnen oordelen en zelfstandig te kunnen kiezen.
Montaigne benadruidt ook dat het opvoedingsproces niet kan worden gecreëerd door enkel kennis te geven, maar dat het moet worden aangepast aan de persoonlijke behoeften van het kind. Hij benadruidt dat kinderen niet kunnen worden opgeleid op basis van vaste regels, maar dat er aandacht moet worden besteed aan het individuele ontwikkelingsproces van elk kind. Dit benadruidt de noodzaak van een flexibel en persoonlijk opvoedingsproces, waarin het kind wordt gestimuleerd om zijn eigen pad te volgen.
Montaigne’s visie op opvoeding en onderwijs heeft een blijvende invloed gehad op het moderne denken over leren en opvoeden. Zijn benadering van individualisering, zelfstandigheid en ervaring ligt ten grondslag aan veel moderne pedagogische benaderingen, zoals die van Montessori, Dewey en andere denkers. Hij benadruidt de noodzaak van een leerproces dat gericht is op het ontwikkelen van het denken en oordelen van het kind, in plaats van alleen op het opslaan van kennis.
Zijn visie is ook van toepassing op het huidige onderwijs, waarin de nadruk ligt op het leren van kritisch denken, probleemoplossend denken en zelfstandigheid. Montaigne’s denkbeelden zijn dus niet alleen van historisch belang, maar ook van hoge betekenis voor het moderne onderwijs.
Michel de Montaigne’s visie op de opvoeding van kinderen benadruidt de noodzaak van een leerproces dat gericht is op het ontwikkelen van oordeel, zelfstandigheid en ervaring. Hij gelooft dat kinderen niet alleen moeten leren om kennis op te slaan, maar ook om deze te kunnen toepassen en te kunnen oordelen. De rol van de leermeester is belangrijk, maar moet worden aangepast aan het individuele leerproces van elk kind. Zijn benadering van opvoeding en onderwijs heeft een blijvende invloed gehad op het moderne denken over leren en opvoeden.
Wie niet van een kind geniet, ziet het allermooiste niet