Het misverstand over opvoeding: Wat ouders niet weten over hun invloed op hun kinderen

De opvoeding van kinderen is een onderwerp dat veel discussie oproept. Veel ouders en opvoeders denken dat hun gedrag, opvoedingsstijl en instructies een directe invloed hebben op het latere gedrag en de persoonlijkheid van hun kind. Echter, volgens het boek Het misverstand opvoeding van Judith Rich Harris wordt deze aanpak grondig tegengesproken. Harris stelt dat ouders niet zo’n grote invloed hebben op hun kinderen als vaak wordt aangenomen. In plaats daarvan worden kinderen vooral beïnvloed door hun leeftijdsgenoten, hun omgeving en hun eigen persoonlijkheid. Dit artikel bespreekt de kern van Harris’ theorie, de meest voorkomende misverstanden over opvoeding en de invloed van ouders op hun kinderen, gebaseerd op de informatie uit de bronnen.

De kern van het misverstand over opvoeding

Het boek Het misverstand opvoeding (1998) van Judith Rich Harris wordt vaak aangehaald als een van de meest revolutionerende werken over opvoeding. Harris stelt dat ouders een veel te grote rol krijgen toegeschreven in de ontwikkeling van hun kinderen. Volgens haar is de invloed van ouders op hun kinderen beperkt tot het thuisgedrag. Kinderen leren namelijk vooral van hun leeftijdsgenoten, en de opvoeding die ze in de jeugd krijgen, heeft weinig of geen invloed op hun latere gedrag, persoonlijkheid of sociale vaardigheden.

Harris’ visie is gebaseerd op het idee dat kinderen zich aanpassen aan de groep waarin ze zich bevinden. In hun eigen gezin gedragen kinderen zich vaak anders dan op school of in hun vriendengroep. Dit komt doordat kinderen hun gedrag aanpassen aan de verwachtingen van hun omgeving. De ouders kunnen hun kinderen dus niet echt bepalen hoe ze zich in de buitenwereld gedragen. Ze kunnen hun kinderen alleen beïnvloeden binnen het gezin, maar niet buiten.

De vijf meest voorkomende misverstanden over opvoeden

In meerdere bronnen wordt gesproken over vijf veelvoorkomende misverstanden over opvoeden. Deze zijn:

1. Opvoeden is het corrigeren van gedrag

Veel ouders denken dat hun taak is om het gedrag van hun kind te corrigeren. Ze proberen het gedrag van hun kinderen te beïnvloeden door te bevelen, te bestraffen of te belonen. Harris stelt dat dit een misverstand is. Kinderen leren vooral door te observeren en te imiteren. Als ouders hun kinderen alleen maar bevelen geven, dan leren de kinderen niet dat ze zich moeten aanpassen aan hun omgeving. Ze leren wel dat ze hun ouders moeten gehoorzamen, maar dat is niet hetzelfde als het leren van sociaal gedrag.

2. Je moet altijd consequent zijn

Een veelvoorkomend misverstand is dat ouders altijd consequent moeten zijn. Als je niet consequent bent, dan is dat een grote fout. Harris stelt dat dit niet altijd waar is. Kinderen hebben duidelijkheid nodig, maar het is niet nodig om altijd dezelfde regels te hanteren. Soms is het zelfs verstandig om je mening aan te passen als je kind een goed argument heeft. Het is belangrijk dat ouders flexibel zijn, zolang het niet leidt tot chaos.

3. Als ouders moet je altijd één lijn trekken

Sommige ouders denken dat ze altijd dezelfde mening moeten hebben over opvoeding. Dit is echter niet altijd mogelijk. Elke ouder heeft verschillende opvattingen, voorkeuren en behoeften. Het is belangrijk dat ouders samenwerken en afspraken maken, maar ze hoeven niet altijd ooit omtrent alles op één lijn te staan. Het is belangrijk dat ouders respect voor elkaar hebben en samenwerken aan het opvoedingsproces van hun kind.

4. Als je je kind zijn zin geeft, gaat hij steeds vaker zeuren

Een veelvoorkomende gedachte is dat kinderen die hun zin krijgen, vaker zeuren. Harris stelt dat dit niet het geval is. Een kind dat voelt dat het serieus wordt genomen, dat zijn behoeften wordt erkend en dat ruimte krijgt om zijn eigen zin te mogen doen, zal juist minder moeilijk doen. Kinderen die minder ruimte krijgen voor autonomie, zullen vaker strijd aangaan en hun zin doorzetten.

5. Jij weet hoe het moet

Soms denken ouders dat zij de oplossing moeten hebben. Ze denken dat zij moeten weten wat goed is en dat zij moeten bepalen wat er moet gebeuren. Harris stelt dat dit niet altijd waar is. Soms weet je als ouder niet wat het beste is. Het is belangrijk dat je je kind zijn eigen ervaringen laat opdoen en dat je niet te vaak in gaat grijpen. Laat je kind zijn eigen leerproces volgen en laat los.

De rol van ouders in de opvoeding

Harris stelt dat ouders niet zoveel invloed hebben op hun kinderen als vaak wordt aangenomen. Volgens haar is de invloed van ouders vooral beperkt tot het gedrag van hun kind in het gezin. Buiten het gezin worden kinderen beïnvloed door hun vrienden, hun leraar en hun leeftijdsgroep. Dit betekent dat ouders hun kinderen niet kunnen bepalen hoe ze zich in de buitenwereld gedragen. Ze kunnen hun kinderen alleen beïnvloeden binnen het gezin.

Harris legt uit dat ouders wel een rol kunnen spelen in het bepalen van de leefomgeving van hun kind. Ze kunnen ervoor zorgen dat hun kinderen een veilige, stabiele en liefdevolle omgeving krijgen. Maar dit is niet hetzelfde als het bepalen van het gedrag van hun kind. De opvoeding die ze in de jeugd krijgen, heeft weinig of geen invloed op hun latere gedrag, persoonlijkheid of sociale vaardigheden.

De invloed van leeftijdsgenoten

Een van de belangrijkste conclusies van Harris is dat kinderen vooral worden beïnvloed door hun leeftijdsgenoten. In hun eigen gezin gedragen kinderen zich vaak anders dan op school of in hun vriendengroep. Dit komt doordat kinderen hun gedrag aanpassen aan de verwachtingen van hun omgeving. De ouders kunnen hun kinderen dus niet echt bepalen hoe ze zich in de buitenwereld gedragen. Ze kunnen hun kinderen alleen beïnvloeden binnen het gezin, maar niet buiten.

Harris stelt dat kinderen hun persoonlijkheid en gedrag vormen door hun omgeving en hun leeftijdsgroep. Ze leren door te observeren en te imiteren. Ze leren ook door hun eigen ervaringen. Dit betekent dat ouders hun kinderen niet kunnen bepalen hoe ze zich in de buitenwereld gedragen. Ze kunnen hun kinderen alleen beïnvloeden binnen het gezin, maar niet buiten.

De theorie van Goffman en de invloed van sociale groepen

Harris’ visie lijkt op de theorie van Erving Goffman. Goffman stelt dat mensen steeds een masker opzetten, overal, zowel bij hun vrienden als thuis. Harris daarentegen denkt dat je thuis een masker opzet, maar dat je hoe je buitenshuis bent, je echte ik bent. Dit komt doordat je vrienden je beïnvloeden en je gedrag veranderen. Je leert van je vrienden en je leert ook van je ouders. Maar de invloed van je vrienden is groter dan die van je ouders.

De invloed van genen en persoonlijkheid

Harris stelt dat de invloed van ouders op hun kinderen beperkt is, maar dat kinderen ook hun eigen persoonlijkheid en genen hebben. De genen spelen een rol in de ontwikkeling van het gedrag van kinderen. Kinderen die verschillend zijn, worden ook beïnvloed door hun eigen persoonlijkheid. Dit betekent dat ouders hun kinderen niet kunnen bepalen hoe ze zich in de buitenwereld gedragen. Ze kunnen hun kinderen alleen beïnvloeden binnen het gezin, maar niet buiten.

Conclusie

Het boek Het misverstand opvoeding van Judith Rich Harris biedt een nieuw inzicht in de opvoeding van kinderen. Harris stelt dat ouders een veel te grote rol krijgen toegeschreven in de ontwikkeling van hun kinderen. Volgens haar is de invloed van ouders op hun kinderen beperkt tot het thuisgedrag. Kinderen leren namelijk vooral van hun leeftijdsgenoten, en de opvoeding die ze in de jeugd krijgen, heeft weinig of geen invloed op hun latere gedrag, persoonlijkheid of sociale vaardigheden. Dit betekent dat ouders hun kinderen niet kunnen bepalen hoe ze zich in de buitenwereld gedragen. Ze kunnen hun kinderen alleen beïnvloeden binnen het gezin, maar niet buiten. De invloed van de leeftijdsgroep is groter dan die van de ouders, en de genen spelen ook een rol in de ontwikkeling van het gedrag van kinderen.

Bronnen

1. 5 Misverstanden over opvoeden
2. Het misverstand opvoeding
3. Het Misverstand Opvoeding
4. Het misverstand opvoeding
5. Het misverstand opvoeding
6. Het misverstand opvoeding over de invloed van ouders op kinderen
7. Het misverstand opvoeding
8. Het misverstand opvoeding over de invloed van ouders op kinderen
9. Het misverstand opvoeding over de invloed van ouders op kinderen