Niet de juiste opvoeding: Wat betekent het en hoe ga je er mee om?
juli 8, 2025
In de hedendaagse samenleving is de opvoeding van kinderen een complexe taak geworden. De traditie van een gezin met twee ouders die samen het kind opvoeden, is niet meer de enige manier waarop kinderen worden opgevoed. Steeds vaker ontstaat er sprake van meerdere opvoeders, waarbij zowel familieleden als professionele verzorgers een rol spelen. De invloed van deze meerdere opvoeders op de ontwikkeling van kinderen is onderwerp van veel onderzoek en discussie. In dit artikel worden de voordelen, uitdagingen en aanbevelingen voor ouders en opvoeders besproken, gebaseerd op informatie uit de bronnen.
Volgens onderzoek is het hebben van meerdere opvoeders waardevol voor kinderen. In de bron wordt verwezen naar onderzoek dat aantoont dat kinderen die een betrokken vader hebben, beter presteren op zowel academisch als sociaal vlak. Bovendien wordt er op gewezen dat kinderen die een veilig netwerk van opvoeders hebben, waardevolle bagage mee krijgen. Ze leren hun sociale vaardigheden te ontwikkelen, met conflicten om te gaan, voor zichzelf op te komen, en een positief zelfbeeld te vormen. Dit komt door het feit dat kinderen contact hebben met rolmodellen, waardoor ze leren hoe ze met anderen om moeten gaan en hoe ze hun eigen positie kunnen vormen in de maatschappij.
Bijvoorbeeld, als een kind bij buurvrouw Pien terechtkomt voor lekkere hapjes uit de moestuin, bij buurman Bart voor yoga, en bij oma Nan om met de katten en geitjes te knuffelen, krijgt het kind veel positieve ervaringen. Deze ervaringen helpen bij het opbouwen van een gezonde vorm van nieuwsgierigheid en onderzoekend gedrag. Bovendien leren kinderen nuttig en behulpzaam te zijn, wat een belangrijk onderdeel is van hun sociale ontwikkeling.
De invloed van meerdere opvoeders op de ontwikkeling van kinderen is niet eenduidig. Aangezien elk kind anders is, kan de impact van meerdere opvoeders variëren. Volgens bron [3] is het onderzoek naar de invloed van netwerken van opvoeders op de ontwikkeling van kinderen nog in de kinderschoenen. Toch wordt er opgemerkt dat de gezamenlijke invloed van de verschillende spelers op de ontwikkeling van kinderen nog nauwelijks onderzocht is. Dit betekent dat er nog veel onzekerheid is over hoe meerdere opvoeders het gedrag en de ontwikkeling van kinderen beïnvloeden.
In het geval van geadopteerde kinderen en pleegkinderen kan het hebben van meerdere opvoeders bijdragen aan een grotere kans op onveilige hechting met hun ouders. Dit komt doordat iedere opvoeder het op zijn of haar eigen manier doet. Daardoor kan het kind makkelijk in de war raken, wat leidt tot een tekort aan veiligheid en vertrouwen. Hierdoor kan het kind zich niet goed kunnen ontwikkelen, omdat het geen duidelijk model heeft om naar te kijken.
Het werken met meerdere opvoeders brengt ook uitdagingen met zich mee. Onderzoek toont aan dat kinderen die een betrokken vader hebben, beter presteren op zowel academisch als sociaal vlak. Hieruit blijkt dat de betrokkenheid van beide ouders belangrijk is voor de ontwikkeling van kinderen. Daarnaast is de rol van vaders in de opvoeding cruciaal. Opvoeding is geen eenzijdige verantwoordelijkheid; specialists wijzen erop dat de betrokkenheid van beide ouders aan de ontwikkeling van kinderen bijdraagt.
Echter, de verdeling van opvoedingsverantwoordelijkheden binnen het gezin kan lastig zijn. Uit onderzoek blijkt dat 73% van de ouders aangeeft dat het verdelen van opvoedingsTaken binnen het gezin een grote uitdaging is. Dit benadrukt de noodzaak voor duidelijke communicatie en samenwerking. Bovendien is het belangrijk dat ouders zich bewust zijn van het risico dat bij meerdere opvoeders hoort. Jonge kinderen die te maken krijgen met een groot aantal secundaire opvoeders, lijken een grotere kans te hebben op onveilige hechting met hun ouders.
Voor ouders en opvoeders is het belangrijk om een stabiele opvangsituatie te kiezen met een beperkt aantal secundaire opvoeders voor hun jonge kind. Dit helpt bij het opbouwen van een veilig netwerk en een duidelijk model voor het kind. Bovendien is het belangrijk om een open communicatie te hebben over de sterktes en zwaktes van elk familielid, zodat de verantwoordelijkheden kunnen worden verdeeld.
Daarnaast is het belangrijk dat ouders en opvoeders weten hoe ze met meerdere opvoeders om moeten gaan. In het geval van geadopteerde kinderen en pleegkinderen is het belangrijk om de gehechtheidsontwikkeling te controleren, aangezien dit vaak onder de problemen ligt die men hulp voor vraagt. Daarnaast is het belangrijk om te weten dat kinderen die een betrokken vader hebben, beter presteren op zowel academisch als sociaal vlak. Dit benadrukt de noodzaak van een betrokkenheid van beide ouders.
Het hebben van meerdere opvoeders kan zowel voordelen als uitdagingen met zich meebrengen. Het is belangrijk dat ouders en opvoeders zich bewust zijn van de impact van meerdere opvoeders op de ontwikkeling van kinderen. Bovendien is het belangrijk om een stabiele opvangsituatie te kiezen met een beperkt aantal secundaire opvoeders voor jonge kinderen. Door open communicatie en samenwerking kan de opvoeding van kinderen worden gestimuleerd, waardoor ze zich veiliger en beter kunnen ontwikkelen.
Wie niet van een kind geniet, ziet het allermooiste niet