Ondersteuning voor ouders van een moeilijk opvoedbaar kind van 8 jaar
juli 8, 2025
In de opvoeding van kinderen speelt de rol van vaders vaak een onderschatte maar cruciale functie. Hoewel vroeger de focus in de opvoeding vooral lag op moeders, blijkt uit tal van onderzoeken en beleid dat vaders op een unieke manier bijdrragen aan de ontwikkeling van hun kinderen. De bronnen tonen aan dat betrokkenheid van vaders niet alleen het welzijn van kinderen ondersteunt, maar ook het gezin als geheel versterkt. In dit artikel worden de belangrijkste aspecten van de rol van vaders in de opvoeding belicht, inclusief de invloed van betrokkenheid, de uitdagingen waarvoor vaders staan en de maatregelen die kunnen bijdragen aan een betere betrokkenheid.
Een van de belangrijkste conclusies uit de bronnen is dat betrokkenheid van vaders een positief effect heeft op de ontwikkeling van kinderen. Uit een meta-analyse van McWayne et al. (2013) blijkt dat vaderbetrokkenheid significant samenhangt met schoolrijpheid bij jonge kinderen (3-8 jaar). De kwaliteit van de betrokkenheid, zoals warmte, ondersteuning en responsiviteit, en de hoeveelheid tijd die vaders besteden aan spel en voorlezen, zijn belangrijke factoren. Daarnaast wordt duidelijk dat vaders bijdrragen aan het ontwikkelen van sociale vaardigheden, zoals het omgaan met competitie en samenwerking, en dat kinderen van betrokken vaders minder agressief zijn.
Een ander onderzoek van Nettle (2008) ondersteunt dit idee. Uit deze studie blijkt dat kinderen van vaders die veel tijd investeren in hun kinderen een positieve invloed hebben op de intelligentie en sociale status van hun zoons en dochters. Kinderen van de meest betrokken vaders hadden op elfjarige leeftijd een hoger IQ dan leeftijdgenoten die niet veel tijd doorbrachten met hun vader. Het effect was groter voor zoons dan voor dochters.
Verder wordt duidelijk dat vaders een unieke rol spelen in het stimuleren van creativiteit en autonomie. Volgens Bögels en Phares (2008) is het spelen van vaders een belangrijk onderdeel van het vaderschap. Het bevordert een actieve, competitieve, autonome en nieuwsgierige houding in kinderen en heeft een positief effect op de sociale ontwikkeling. Ook lijkt het te beschermen tegen separatieangst en angst voor onbekende en nieuwe dingen.
In de vroege jaren is de rol van vaders bijzonder belangrijk. Uit onderzoek van Huysmans (2013) blijkt dat het vaderlijke leesvoorbeeld (‘mijn vader leest zelf boeken’) meer invloed heeft op de leesfrequentie van kinderen dan het moederlijke leesvoorbeeld. Dit suggereert dat vaders een cruciale rol kunnen spelen bij de stimulering van het leesgedrag van kinderen. Daarnaast blijkt uit een studie van de Universiteit uit Zuid Florida dat baby’s waarvan de vaders tijdens de zwangerschap afwezig waren, vaker te vroeg geboren worden of een lager geboortegewicht hebben. Deze baby’s hebben ook een vier keer grotere kans om binnen hun eerste jaar te overlijden.
Bij de geboorte en de eerste maanden na de geboorte is de aanwezigheid van vaders van groot belang. Uit onderzoek blijkt dat vaders die tijdens de bevalling aanwezig zijn, meer betrokken raken bij de zorg van hun kind. Daarnaast hebben deze vaders minder pijn bij de bevalling ervaren. Dit duidt erop dat de betrokkenheid van vaders niet alleen nuttig is voor de kinderen, maar ook voor de gezondheid van de moeder.
De sociale ontwikkeling van kinderen wordt ook beïnvloed door de betrokkenheid van vaders. Uit onderzoek blijkt dat kinderen van betrokken vaders beter omgaan met competitie, samenwerking en sociaal gedrag. Daarnaast wordt de invloed van vaders op het gedrag van kinderen onderzocht. Onderzoek van Majdandžić et al. (2011) toont aan dat het verschil tussen vaders en moeders in de relatie tussen opvoedingsgedrag en sociale angst van hun kinderen significant is. Kinderen van betrokken vaders hebben een lagere kans op sociale angst dan kinderen van betrokken moeders.
Daarnaast speelt de betrokkenheid van vaders ook een rol bij de opvoeding in twee culturen. Vaders kunnen helpen bij de integratie van kinderen in het Nederlandse maatschappelijke kader, vooral in gezinnen met een migratieachtergrond. De bronnen tonen aan dat vaders vaak minder reguliere opvoedondersteuning krijgen, waardoor er meer aandacht moet zijn voor de rol van vaders bij de opvoeding.
Hoewel de voordelen van betrokkenheid van vaders duidelijk zijn, blijven er uitdagingen bestaan. De bronnen tonen aan dat vaders vaak minder actief worden betrokken bij het onderwijs en de opvoeding van hun kinderen. Dit komt door verschillende barrières, waaronder het ontbreken van mannelijke medewerkers in opvoedingsinstellingen, het ontbreken van flexibele participatiemomenten en het ontbreken van vaderformulieren in de communicatie met ouders.
Bijvoorbeeld, in veel opvoedingsinstellingen wordt het eerste contact en de activiteiten gericht op moeders, waardoor vaders minder worden betrokken. Daarnaast is er sprake van een soort ‘maternal gatekeeping’, waarbij moeders de vader belemmern gelijkwaardig te participeren in de opvoeding. Dit leidt er toe dat vaders minder ruimte krijgen om actief deel te nemen aan de opvoeding van hun kinderen.
Om de betrokkenheid van vaders te versterken, zijn er meerdere maatregelen van toepassing. Eén van de belangrijkste stappen is het actief betrekken van vaders bij de opvoeding en het onderwijs. Dit kan door bijvoorbeeld activiteiten te organiseren die gericht zijn op vaders, zoals vadergroepen of trainingen. Daarnaast is het belangrijk om vaders expliciet uit te nodigen bij activiteiten en intakegesprekken.
Daarnaast is het van belang dat professionals vaders actief betrekken. Dit kan door vaderformulieren te ontwikkelen en te gebruiken, zodat de opvattingen van vaders bekend zijn en daarmee rekening kan worden gehouden. Ook is het belangrijk om vaders te laten meebeslissen bij de opvoeding van hun kinderen, zodat ze zich beter kunnen inleven in de situatie van hun kind.
De betrokkenheid van vaders heeft ook invloed op het gezin als geheel. Uit onderzoek van Sarah Allen en Kerry Daly (University of Guelph) blijkt dat een betrokken vader een gezin compleet maakt. Er is een betere verdeling tussen beide ouders wat betreft zorg en verantwoordelijkheid. Over het algemeen zorgt het voor een goede relatie tussen vader en moeder, waardoor de kinderen een fijne jeugd kunnen ervaren.
Daarnaast is er sprake van een betere communicatie tussen vaders en moeders over de opvoeding van hun kinderen. Dit kan leiden tot een beter begrip en een betere samenwerking tussen ouders. Ook is het belangrijk dat vaders hun kinderen steeds vaker zien, zodat er een sterke band tussen vader en kind ontstaat.
De rol van vaders in de opvoeding van kinderen is van cruciaal belang. Uit talloze studies en beleid blijkt dat betrokkenheid van vaders positief effect heeft op de ontwikkeling van kinderen, zowel op sociaal, psychologisch als cognitief vlak. Hoewel er nog barrières zijn, zoals het ontbreken van vaders in bepaalde opvoedingsinstellingen, is het belangrijk om actief vaders te betrekken bij de opvoeding. Door vaders te stimuleren en te ondersteunen, kunnen we ervoor zorgen dat zij een belangrijke bijdrage leveren aan de opvoeding van hun kinderen en het gezin als geheel.
Wie niet van een kind geniet, ziet het allermooiste niet