Week van de Opvoeding 2015: Samenwerking en Inspiratie voor Ouders en Onderwijs
juli 7, 2025
De discussie over de opvoeding van kinderen heeft in vele jaren een veelheid aan visies opgeleverd. Een van de stromingen die hierin een unieke positie inneemt, is de libertijnse opvoeding. Deze stroming, die sterk beïnvloed is door filosofen en denkers zoals Rousseau, en die in de 18e eeuw zijn opkomst kreeg, richt zich op het bevorderen van de natuurlijke ontwikkeling van het kind. In dit artikel wordt gekeken naar de kernprincipes van de libertijnse opvoeding, de rol van vrijheid in het leren en de invloed op de ontwikkeling van het kind.
De libertijnse opvoeding is gebaseerd op het idee dat kinderen van nature vrijwillig en spontaan leren. Dit standpunt wordt vaak geformuleerd als een afwijzing van het traditionele onderwijs, waarin kinderen worden opgedragen om bepaalde vaardigheden en kennis te leren die hen niet per se interesseren. In plaats daarvan stelt de libertijnse opvoeding voor dat kinderen hun eigen lichaam, geest en emoties moeten leren kennen en begrijpen. Dit gebeurt door hen te laten experimenteren, te spelen en te leren op basis van hun eigen interesse en behoeften.
Een van de belangrijkste principes van de libertijnse opvoeding is het concept van "natuurlijke leerprocessen". Dit betekent dat kinderen niet worden opgedragen om te leren, maar dat hun lichaam en geest zichzelf leren ontwikkelen. Volgens deze visie is het leren een natuurlijke activiteit, die niet gecontroleerd of beïnvloed hoeft te worden. Het kind moet zijn eigen keuzes maken, zijn eigen grenzen bepalen en zichzelf ontwikkelen. Dit gebeurt vaak in een omgeving waarin de ouder of opvoeder een rol speelt van begeleider, in plaats van van opdrachtgever.
De libertijnse opvoeding benadrukt ook de waarde van het lichaam en het genot. Dit wordt vaak geïllustreerd door te verwijzen naar de literaire stroming van de 18e eeuw, waarin het lichamelijke genot een centraal thema vormde. In deze context wordt het idee van vrijheid niet alleen gezien als een sociaal recht, maar ook als een persoonlijke keuze. Het kind moet zijn eigen lichaam leren begrijpen en leren omgaan met zijn gevoelens en emoties.
Een van de belangrijkste aspecten van de libertijnse opvoeding is de nadruk op vrijheid. Dit begrip omvat zowel de vrijheid om te kiezen, als de vrijheid om te leren op basis van eigen interesses. In tegenstelling tot het traditionele onderwijs, waarin kinderen worden opgedragen om bepaalde kennis en vaardigheden te leren, stelt de libertijnse opvoeding voor dat kinderen hun eigen lichaam en geest moeten leren begrijpen. Dit gebeurt door hen te laten experimenteren, te spelen en te leren op basis van hun eigen interesse en behoeften.
Deze visie wordt vaak geformuleerd als een afwijzing van het traditionele onderwijs, waarin kinderen worden opgedragen om bepaalde vaardigheden en kennis te leren die hen niet per se interesseren. In plaats daarvan stelt de libertijnse opvoeding voor dat kinderen hun eigen lichaam, geest en emoties moeten leren kennen en begrijpen. Dit gebeurt door hen te laten experimenteren, te spelen en te leren op basis van hun eigen interesse en behoeften.
Een ander kernprincipe van de libertijnse opvoeding is de nadruk op het individu. Het kind wordt gezien als een uniek wezen dat zijn eigen pad moet volgen. Dit betekent dat de opvoeding gericht moet zijn op het bevorderen van de persoonlijke ontwikkeling van het kind. De opvoeder moet hierbij een rol spelen van begeleider, in plaats van van opdrachtgever. De opvoeder moet het kind helpen bij het begrijpen van zijn eigen behoeften, emoties en gedrag.
De libertijnse opvoeding heeft een significante invloed op de ontwikkeling van het kind. Door het kind te laten experimenteren en te leren op basis van zijn eigen interesse, wordt er een sterke basis gelegd voor het leren en het ontwikkelen van vaardigheden. Dit gebeurt niet via opdrachten of instructies, maar via het zelfstandig onderzoeken en het uitproberen van verschillende activiteiten.
Deze vorm van opvoeding kan ook leiden tot een sterke persoonlijke ontwikkeling van het kind. Door het kind te laten kiezen en te laten experimenteren, wordt er een sterke basis gelegd voor het opbouwen van zelfvertrouwen en autonomie. Het kind leert om zijn eigen keuzes te maken en zichzelf te ontwikkelen op basis van zijn eigen behoeften en interesses.
Een ander aspect van de libertijnse opvoeding is de nadruk op het lichaam en het genot. Dit gebeurt door het kind te laten experimenteren met zijn lichaam en zijn gevoelens. Dit helpt het kind om een beter begrip te krijgen van zijn eigen lichaam en emoties. Daarnaast wordt er ook gekeken naar het lichamelijke genot en de rol die dit speelt in de ontwikkeling van het kind.
De rol van de opvoeder in de libertijnse opvoeding is van cruciaal belang. In tegenstelling tot het traditionele onderwijs, waarin de opvoeder een centrale rol speelt, is de opvoeder in de libertijnse opvoeding een begeleider. Hij of zij helpt het kind bij het begrijpen van zijn eigen behoeften, emoties en gedrag. De opvoeder moet het kind helpen bij het leren en het ontwikkelen van vaardigheden, zonder het kind te beïnvloeden of te bepalen wat het moet leren.
De opvoeder moet ook zorgen voor een veilige en open omgeving waarin het kind zich vrij en veilig kan ontwikkelen. Dit gebeurt door het kind te laten experimenteren en te leren op basis van zijn eigen interesse. De opvoeder moet ook zorgen voor een omgeving waarin het kind zijn eigen grenzen kan bepalen en zichzelf kan ontwikkelen op basis van zijn eigen behoeften en interesses.
De libertijnse opvoeding stelt een unieke visie op de opvoeding van kinderen. Deze stroming benadrukt de natuurlijke ontwikkeling van het kind en de rol van vrijheid in het leren. De kernprincipes van de libertijnse opvoeding zijn het bevorderen van de natuurlijke ontwikkeling van het kind, het leren op basis van eigen interesse en de nadruk op het individu. De invloed van de libertijnse opvoeding op de ontwikkeling van het kind is significant, en de rol van de opvoeder is van cruciaal belang. Door deze vorm van opvoeding te combineren met een open en veilige omgeving, kan het kind zichzelf ontwikkelen op basis van zijn eigen behoeften en interesses.
Wie niet van een kind geniet, ziet het allermooiste niet