Opvoeden in een verwenmaatschappij: hoe maak je je kind toch gelukkig?
juli 8, 2025
De libertaire opvoeding is een vorm van opvoeding die uitgaat van de natuurlijke drang van het kind om te leren en zichzelf te ontwikkelen. Het maakt zich los van de traditionele, autoritaire vormen van onderwijs en richt zich op de bevordering van vrijheid, autonomie en persoonlijke verantwoordelijkheid. In dit artikel wordt ingegaan op de kernprincipes van de libertaire opvoeding, de invloed van de overheid op het onderwijs, de rol van het thuisonderwijs en het verschijnsel van onschooling. De informatie is gebaseerd op de bronnen die in de gegeven context zijn opgesomd.
De libertaire opvoeding is gebaseerd op het idee dat kinderen vanaf hun geboorte rechten hebben op vrijheid, autonomie en het vermogen om hun eigen keuzes te maken. Volgens de bronnen is de opvoeding gericht op het ontwikkelen van een kind dat zichzelf kan bepalen, zich kan verantwoorden en zich kan ontwikkelen op basis van eigen interesses en behoeften. Hierbij staat het idee van “natuurlijk leren” centraal, waarbij het kind niet wordt opgedragen, maar wordt geïnspireerd om op eigen initiatief te leren.
Een van de kernprincipes is het verleden van de dwang. In de bronnen wordt uitgevoerd dat het huidige onderwijs vaak gericht is op het aanleren van maatschappelijk gewenst gedrag, wat leidt tot een vorm van indoctrinatie. Volgens Peter Hartkamp, een prominente figuur in het libertair denken, is het onmogelijk om te leren wanneer het kind wordt gedwongen. Hij wijst erop dat het leren van kinderen in een omgeving zonder dwang efficiënter en natuurlijker is. In zijn boek “Het gedwongen onderwijs voorbij” legt hij uit dat het probleem van dyslexie voortkomt uit het gedwongen lezen, wat een beperkende invloed heeft op het leerproces.
De libertaire opvoeding stelt dat ouders en kinderen het recht hebben om zelf te bepalen wat het beste is voor hun ontwikkeling. Dit betekent dat ouders het initiatief kunnen nemen om hun kinderen op te voeden op basis van hun eigen waarden en overtuigingen. Het is belangrijk om te benadrukken dat de opvoeding niet gericht is op het aanleren van bepaalde kaders, maar op het ontwikkelen van persoonlijke vrijheid en verantwoordelijkheid.
De overheid speelt een centrale rol in het huidige onderwijssysteem. Volgens de bronnen is het onderwijs vaak een middel om kinderen te trainen in gehoorzamen, wat leidt tot een vorm van politieke indoctrinatie. De Libertair Perspectief benadrukt dat het huidige systeem niet alleen de autonomie van leerlingen en ouders beperkt, maar ook de kwaliteit van het onderwijs beïnvloed. De partij stelt dat het onderwijs een zaak is van de kinderen zelf en van hun ouders, en dat de overheid hier niets mee te maken zou moeten hebben.
De Libertair Perspectief pleit voor het afschaffen van de leerplicht en de kwalificatieplicht. Dit betekent dat ouders zelf de verantwoordelijkheid kunnen nemen om hun kinderen op te voeden, zonder dat de overheid hierin ingrijpt. De partij gelooft dat vrijheid en autonomie zonder sturing van de overheid het beste onderwijs opleveren. Daarnaast stelt de partij dat niemand recht heeft op onderwijs, omdat dit zou betekenen dat leraren verplicht zijn om les te geven. In plaats daarvan zou iedereen die wil investeren in zichzelf de kosten voor onderwijs zelf moeten dragen.
De invloed van de overheid op het onderwijs is niet alleen beperkend voor de autonomie van ouders en kinderen, maar ook voor de kwaliteit van het onderwijs. De bronnen tonen aan dat het huidige systeem de kwaliteit van het onderwijs verder belemmert en dat het nodig is om dit te hervormen. De Libertair Perspectief stelt voor om het onderwijs te hervormen door een vouchersysteem in te voeren, waarbij ouders en leerlingen zelf kunnen kiezen voor het beste onderwijs dat zij willen.
Het thuisonderwijs is een belangrijk onderdeel van de libertaire opvoeding. In de bronnen wordt het thuisonderwijs gezien als een alternatief voor het staatsonderwijs. Volgens de bronnen is het thuisonderwijs echter praktisch onmogelijk gemaakt, aangezien de schoolplicht en de kwalificatieplicht worden bepaald door de overheid. De Duitse bezetter heeft hieraan meegewerkt door de schoolplicht te verscherpen, wat leidde tot een moeilijkere situatie voor ouders die hun kinderen thuis willen opvoeden.
De bronnen tonen aan dat het thuisonderwijs een belangrijk alternatief kan zijn, maar dat het beperkt wordt door de regels van de overheid. De Libertair Perspectief stelt voor om de leerplicht en kwalificatieplicht af te schaffen, zodat ouders zelf kunnen kiezen voor het beste onderwijs voor hun kinderen. Daarnaast wordt er gewag gemaakt van de voordelen van het thuisonderwijs, zoals de mogelijkheid voor kinderen om op hun eigen manier te leren en zich te ontwikkelen.
Unschooling, ook wel “ontscholing” genoemd, is het summum van libertair onderwijs. De term “unschooling” heeft een lange geschiedenis, en al in 1972 sprak Ivan Illich over “deschooling society”. Unschooling betekent informeel leren dat uitgaat van de zelfgekozen activiteiten van de leerling als primaire kennisbron. Het heeft geen vastgestelde leerdoelen maar werkt vanuit het standpunt van de leerling, bijvoorbeeld het oplossen van een probleem. De Sudbury school komt hier van alle nu bestaande schoolvormen in Nederland nog het dichtste bij.
De bronnen tonen aan dat onschooling een vorm van leren is die zich richt op de persoonlijke ontwikkeling van het kind. Het verschijnsel van onschooling is echter beperkt door de regels van de overheid, die het thuisonderwijs moeilijker maken. De Libertair Perspectief stelt voor om de leerplicht en kwalificatieplicht af te schaffen, zodat kinderen op hun eigen manier kunnen leren en zich kunnen ontwikkelen.
De libertaire opvoeding is gericht op de bevordering van vrijheid, autonomie en persoonlijke verantwoordelijkheid. Het maakt zich los van de traditionele, autoritaire vormen van onderwijs en richt zich op de bevordering van het natuurlijke leren van kinderen. De overheid speelt een centrale rol in het huidige onderwijssysteem, dat vaak gericht is op het aanleren van maatschappelijk gewenst gedrag, wat leidt tot een vorm van indoctrinatie. Het thuisonderwijs en onschooling zijn belangrijke alternatieven voor het staatsonderwijs, die echter beperkt worden door de regels van de overheid. De Libertair Perspectief stelt voor om de leerplicht en kwalificatieplicht af te schaffen, zodat ouders en kinderen zelf kunnen kiezen voor het beste onderwijs dat zij willen.
Wie niet van een kind geniet, ziet het allermooiste niet