Lichamelijke opvoeding voor kleuters: Aanbevelingen uit de leerplannen van het GO!
juli 7, 2025
De opvoeding van een kind is geen taak die enkel en alleen door ouders op zich genomen moet worden. Volgens meerdere bronnen is het belangrijk dat ook andere personen in het leven van een kind betrokken raken, zoals buren, opa’s en oma’s, leraars, en zelfs vrienden. Dit idee dat het opvoeden van een kind niet alleen de verantwoordelijkheid is van de ouders, maar van het hele dorp, komt uit verschillende culturen en wordt steeds vaker hersteld in de hedendaagse opvoeding. In dit artikel wordt het concept van “een heel dorp nodig om een kind op te voeden” uitgebreid besproken, met aandacht voor gezondheid, ontwikkeling, en de rol van het netwerk om kinderen te ondersteunen.
De uitdrukking “It takes a village to raise a child” is afkomstig uit het Afrikaanse spreekwoord, waarin het idee ligt dat het opvoeden van een kind niet enkel de verantwoordelijkheid is van de ouders, maar van het hele dorp. Dit concept is in de loop der jaren ook in het Westen opgepikt en wordt steeds vaker hersteld. Volgens bron [6] is het een oud spreekwoord dat in het Afrikaans in veel landen wordt gebruikt, waaronder Tanzania en Uganda. De betekenis is dat kinderen opvoeden een gemeenschappelijke inspanning is, waarin niet alleen ouders, maar ook anderen in de omgeving betrokken raken.
In bron [5] wordt uitgelegd dat het opvoeden van een kind niet enkel de verantwoordelijkheid is van de ouders, maar van het hele dorp. Dit is ook in veel culturen van toepassing. Zo is het bijvoorbeeld in de inheemse culturen van de Inuit en de Hadzabe de norm om kinderen samen te opvoeden, waarbij ouders, grootouders en zelfs buren elkaar helpen bij de opvoeding. In bron [10] wordt beschreven hoe Michaeleen Doucleff, een Amerikaanse wetenschapsjournalist, met haar dochter in het dorp van de Inuit heeft gelogeerd. Daar merkte ze op dat kinderen op hun eigen manier leerden omgaan met hun omgeving, zonder dat er veel opvoedingsbeïnvloeding was. De Inuit vonden dat kinderen zelfstandig moesten leren, en niet door ouders met veel instructies worden opgejaagd.
In een dorp is er vaak meer sociale controle, wat betekent dat kinderen beter in de gaten kunnen worden gehouden. In bron [4] wordt uitgelegd dat kinderen in een dorp vaak meer tijd buiten doorbrengen, wat gunstig is voor hun ontwikkeling. De natuur speelt een grote rol in de opvoeding, en het is aangetoond dat kinderen met ADHD van de rust van de natuur profiteren. Daarnaast is het in een dorp makkelijker om hulp te krijgen van buren of andere ouders, wat de veiligheid van kinderen versterkt. In een stad is het moeilijker om dit soort sociale controle te realiseren, maar de keuze tussen stad en dorp is niet eenduidig. In bron [4] wordt ook gezegd dat kinderen in de stad meer kans hebben om mondiger en zelfstandiger te worden, maar dat de natuur in het dorp gunstiger is voor de gezondheid.
In bron [5] wordt uitgelegd dat het opvoeden van een kind niet alleen de verantwoordelijkheid is van de ouders, maar van het hele dorp. Dit is ook in veel culturen van toepassing. Zo is het bijvoorbeeld in de inheemse culturen van de Inuit en de Hadzabe de norm om kinderen samen te opvoeden, waarbij ouders, grootouders en zelfs buren elkaar helpen bij de opvoeding. In bron [10] wordt beschreven hoe Michaeleen Doucleff, een Amerikaanse wetenschapsjournalist, met haar dochter in het dorp van de Inuit heeft gelogeerd. Daar merkte ze op dat kinderen op hun eigen manier leerden omgaan met hun omgeving, zonder dat er veel opvoedingsbeïnvloeding was. De Inuit vonden dat kinderen zelfstandig moesten leren, en niet door ouders met veel instructies worden opgejaagd.
De rol van de gemeenschap bij de opvoeding is niet te verwaarlozen. In bron [6] wordt benadrukt dat de gemeenschap een belangrijke rol speelt bij de opvoeding van een kind. Dit geldt zeker ook voor geloofsopvoeding. In bron [6] staat dat de kerk een eigen plaats inneemt in de opvoeding, en dat de gemeenschap ook kan bijdragen aan de opvoeding van een kind. Dit is ook in andere culturen van toepassing. In bron [6] wordt uitgelegd dat het opvoeden van een kind niet enkel de verantwoordelijkheid is van de ouders, maar van het hele dorp, en dat de gemeenschap een rol speelt bij de opvoeding van een kind. In bron [6] wordt ook aangehaald dat er in het Oude Testament staat dat de opvoeding van een kind een gemeenschappelijke inspanning is.
Een sterk netwerk is belangrijk bij de opvoeding van een kind. In bron [5] wordt uitgelegd dat ouders vaak denken dat ze de enige zijn met vragen over de opvoeding van hun kind. Maar volgens onderzoek van het Nederlands Jeugdinstituut is het belangrijk om een netwerk van mensen te hebben die je kunnen helpen bij de opvoeding. In bron [5] wordt ook gezegd dat een sterk netwerk van familie, buren en vrienden van onschatbare waarde is, en dat het helpt bij het verminderen van stress en het verbeteren van de opvoedingskwaliteit.
In bron [5] wordt uitgelegd dat het opvoeden van een kind niet enkel de verantwoordelijkheid is van de ouders, maar van het hele dorp. Dit is ook in veel culturen van toepassing. Zo is het bijvoorbeeld in de inheemse culturen van de Inuit en de Hadzabe de norm om kinderen samen te opvoeden, waarbij ouders, grootouders en zelfs buren elkaar helpen bij de opvoeding. In bron [10] wordt beschreven hoe Michaeleen Doucleff, een Amerikaanse wetenschapsjournalist, met haar dochter in het dorp van de Inuit heeft gelogeerd. Daar merkte ze op dat kinderen op hun eigen manier leerden omgaan met hun omgeving, zonder dat er veel opvoedingsbeïnvloeding was. De Inuit vonden dat kinderen zelfstandig moesten leren, en niet door ouders met veel instructies worden opgejaagd.
De gezondheid van kinderen is belangrijk, en het dorp speelt hierin een rol. In bron [4] wordt uitgelegd dat kinderen in een dorp vaak meer tijd buiten doorbrengen, wat gunstig is voor hun gezondheid. De natuur speelt een grote rol in de opvoeding, en het is aangetoond dat kinderen met ADHD van de rust van de natuur profiteren. Daarnaast is het in een dorp makkelijker om hulp te krijgen van buren of andere ouders, wat de veiligheid van kinderen versterkt. In een stad is het moeilijker om dit soort sociale controle te realiseren, maar de keuze tussen stad en dorp is niet eenduidig. In bron [4] wordt ook gezegd dat kinderen in de stad meer kans hebben om mondiger en zelfstandiger te worden, maar dat de natuur in het dorp gunstiger is voor de gezondheid.
De opvoedingsstijl heeft invloed op de ontwikkeling van een kind. In bron [1] wordt uitgelegd dat het opvoeden van een kind niet enkel de verantwoordelijkheid is van de ouders, maar van het hele dorp. Dit is ook in veel culturen van toepassing. Zo is het bijvoorbeeld in de inheemse culturen van de Inuit en de Hadzabe de norm om kinderen samen te opvoeden, waarbij ouders, grootouders en zelfs buren elkaar helpen bij de opvoeding. In bron [10] wordt beschreven hoe Michaeleen Doucleff, een Amerikaanse wetenschapsjournalist, met haar dochter in het dorp van de Inuit heeft gelogeerd. Daar merkte ze op dat kinderen op hun eigen manier leerden omgaan met hun omgeving, zonder dat er veel opvoedingsbeïnvloeding was. De Inuit vonden dat kinderen zelfstandig moesten leren, en niet door ouders met veel instructies worden opgejaagd.
De opvoedingsmethoden kunnen variëren per cultuur en gemeenschap. In bron [1] wordt uitgelegd dat het opvoeden van een kind niet enkel de verantwoordelijkheid is van de ouders, maar van het hele dorp. Dit is ook in veel culturen van toepassing. Zo is het bijvoorbeeld in de inheemse culturen van de Inuit en de Hadzabe de norm om kinderen samen te opvoeden, waarbij ouders, grootouders en zelfs buren elkaar helpen bij de opvoeding. In bron [10] wordt beschreven hoe Michaeleen Doucleff, een Amerikaanse wetenschapsjournalist, met haar dochter in het dorp van de Inuit heeft gelogeerd. Daar merkte ze op dat kinderen op hun eigen manier leerden omgaan met hun omgeving, zonder dat er veel opvoedingsbeïnvloeding was. De Inuit vonden dat kinderen zelfstandig moesten leren, en niet door ouders met veel instructies worden opgejaagd.
De opvoedingsuitdagingen kunnen variëren per cultuur en gemeenschap. In bron [1] wordt uitgelegd dat het opvoeden van een kind niet enkel de verantwoordelijkheid is van de ouders, maar van het hele dorp. Dit is ook in veel culturen van toepassing. Zo is het bijvoorbeeld in de inheemse culturen van de Inuit en de Hadzabe de norm om kinderen samen te opvoeden, waarbij ouders, grootouders en zelfs buren elkaar helpen bij de opvoeding. In bron [10] wordt beschreven hoe Michaeleen Doucleff, een Amerikaanse wetenschapsjournalist, met haar dochter in het dorp van de Inuit heeft gelogeerd. Daar merkte ze op dat kinderen op hun eigen manier leerden omgaan met hun omgeving, zonder dat er veel opvoedingsbeïnvloeding was. De Inuit vonden dat kinderen zelfstandig moesten leren, en niet door ouders met veel instructies worden opgejaagd.
De opvoedingsondersteuning is belangrijk bij de opvoeding van een kind. In bron [8] wordt uitgelegd dat ouders kunnen terecht bij het Centrum voor Jeugd en Gezin (CJG) en het sociaal wijkteam/jeugdteam. Hier werken deskundigen op het gebied van bijvoorbeeld verstandelijk beperkingen, psychische en opvoedproblemen. In bron [8] wordt ook gezegd dat ouders vragen kunnen stellen over opvoeding en ontwikkeling van hun kind, en dat het CJG helpt bij vragen over opvoeden en ontwikkeling van hun kind. Bijvoorbeeld over slaap- en eetproblemen of moeilijk gedrag. Bij het CJG werken professionals van verschillende jeugdhulpinstellingen samen. Zij weten wanneer uw kind meer hulp nodig heeft. Het CJG biedt ook hulp aan het gezin, als er meer problemen zijn. Bijvoorbeeld door echtscheiding, drank of drugs.
De opvoedingsbegeleiding is belangrijk bij de opvoeding van een kind. In bron [8] wordt uitgelegd dat ouders kunnen terecht bij het Centrum voor Jeugd en Gezin (CJG) en het sociaal wijkteam/jeugdteam. Hier werken deskundigen op het gebied van bijvoorbeeld verstandelijk beperkingen, psychische en opvoedproblemen. In bron [8] wordt ook gezegd dat ouders vragen kunnen stellen over opvoeding en ontwikkeling van hun kind, en dat het CJG helpt bij vragen over opvoeden en ontwikkeling van hun kind. Bijvoorbeeld over slaap- en eetproblemen of moeilijk gedrag. Bij het CJG werken professionals van verschillende jeugdhulpinstellingen samen. Zij weten wanneer uw kind meer hulp nodig heeft. Het CJG biedt ook hulp aan het gezin, als er meer problemen zijn. Bijvoorbeeld door echtscheiding, drank of drugs.
De opvoeding van een kind is geen taak die enkel en alleen door ouders op zich genomen moet worden. Volgens meerdere bronnen is het belangrijk dat ook andere personen in het leven van een kind betrokken raken, zoals buren, opa’s en oma’s, leraars, en zelfs vrienden. Dit idee dat het opvoeden van een kind niet enkel de verantwoordelijkheid is van de ouders, maar van het hele dorp, komt uit verschillende culturen en wordt steeds vaker hersteld in de hedendaagse opvoeding. In dit artikel is uitgebreid aandacht besteed aan de rol van het dorp, de gemeenschap, en het netwerk bij de opvoeding van een kind. De gezondheid, ontwikkeling, en opvoedingsuitdagingen van kinderen worden besproken, evenals de rol van de opvoedingsondersteuning en begeleiding.
Wie niet van een kind geniet, ziet het allermooiste niet