Onderwijs en verbondenheid met Israël in de jeugd
juli 7, 2025
De communicatie tussen ouders en kinderen is van cruciaal belang voor het ontwikkelen van een gezonde, emotionele band en het leren omgaan met gevoelens en gedrag. In de opvoedingspraktijk komt veelvuldig de zogenaamde “ik-boodschap” voor, een communicatietechniek die gericht is op het uitdrukken van eigen gevoelens en behoeften zonder de ander aan te vallen of te oordelen. De ik-boodschap is een veelgebruikte methode in de opvoedingsleer en wordt vaak toegepast in pedagogische contexten, zoals in de opvoedingspraktijk van kleine kinderen, maar ook in de omgang met ouders en leerkrachten. In dit artikel wordt uitgelegd wat een ik-boodschap is, waarom deze krachtig is, en hoe deze effectief ingezet kan worden in de opvoeding.
Een ik-boodschap is een vorm van communicatie waarbij men uitgaat van het persoonlijke gevoel of de eigen behoefte van de spreker. Het verschijnt vaak in de vorm van “ik voel...”, “ik heb behoefte aan...” of “ik merk dat...”. In tegenstelling tot een jij-boodschap, die zich richt op het gedrag van de ander en vaak als beschuldiging kan overkomen, is de ik-boodschap gericht op de eigen ervaring. Hierdoor wordt de kans op weerstand of tegenzin van het kind verkleind.
Een voorbeeld van een jij-boodschap is: “Jij doet altijd zo vervelend.” Een alternatief, effectiever geformuleerde ik-boodschap is: “Ik voel me ongemakkelijk als je zo praat.” Hierin wordt de aandacht gegeven aan het gevoel van de spreker, in plaats van het gedrag van de ander te oordelen. Dit is een fundamenteel verschil in communicatie.
De kracht van de ik-boedschap ligt in de manier waarop deze de communicatie beïnvloedt. Door de eigen ervaring te benoemen, wordt de ander aangesproken op zijn of haar gedrag zonder hem of haar aan te vallen. Dit maakt het mogelijk dat het kind zich niet aangevallen voelt, en daardoor beter kan luisteren naar de boodschap van de ouder. Een ik-boodschap is dus minder confrontatief en helpt bij het opbouwen van een betere communicatie tussen ouder en kind.
In de praktijk is het belangrijk om duidelijk te zijn in het formuleren van de boodschap. Een goede ik-boodschap bevat twee elementen: het omschrijven van het gedrag, en het uiten van het eigen gevoel of de behoefte. Bijvoorbeeld: “Ik voel me ongemakkelijk als je zo hard spreekt. Ik wil graag dat je zachter spreekt, zodat ik je goed kan verstaan.” Hierin wordt zowel het gedrag als het gevoel van de ouder duidelijk gemaakt.
De Gordonmethode, ontwikkeld door de Amerikaanse psycholoog Thomas Gordon, is een veelgebruikte benadering in de opvoeding en communicatie. De methode stelt dat iedereen gelijkwaardig behandeld moet worden, en dat het belangrijk is om te luisteren en te communiceren op een manier die respect toont voor de ander. De ik-boodschap is hierbij een centraal onderdeel van de communicatie.
In de Gordonmethode wordt uitgegaan van een open en empathische communicatie. Ouders worden aangemoedigd om hun gevoelens en behoeften duidelijk te maken, zonder hun kind te beoordelen. Dit helpt bij het opbouwen van een betrouwbare en emotioneel stabiele relatie tussen ouder en kind. De methode stelt ook in staat om conflicten op te lossen door middel van gesprek, in plaats van door te straffen of te bevelen.
De Gordonmethode wordt in veel opvoedingsinstellingen gebruikt, waaronder Small Ones, waarin de communicatie met kinderen op een respectvolle manier wordt gebezigd. Kinderen leren hiermee om hun gevoelens en gedachten te uiten, en worden gestimuleerd om zelf te leren omgaan met hun behoeften en gevoelens.
De gebruikmaking van ik-boodschappen heeft verschillende voordelen in de opvoeding. Ten eerste helpt het bij het leren omgaan met emoties. Kinderen leren om hun gevoelens en behoeften te benoemen, wat helpt bij het ontwikkelen van een sterke emotionele intelligentie. Ten tweede vermindert het de kans op conflicten, omdat de communicatie minder agressief en minder beschuldigend is. Ten derde helpt het bij het opbouwen van een betrouwbare relatie tussen ouder en kind, aangezien de communicatie open en eerlijk is.
Bijvoorbeeld, als een kind veel lawaai maakt tijdens een gesprek, kan een ouder dit niet als een probleem zien, maar het gevoel van de ouder is dat het moeilijk is om te luisteren. Door dit te benoemen als een ik-boodschap, zoals “Ik voel me ongemakkelijk als het te lawaaiig is. Ik wil graag dat je rustiger spreekt”, wordt het kind aangesproken op zijn gedrag, maar zonder dat het zich aangevallen voelt.
Hoewel de ik-boodschap een krachtige communicatietechniek is, zijn er ook enkele dingen waar je rekening mee moet houden. Ten eerste moet je ervoor zorgen dat je de boodschap duidelijk en specifiek formuleert. Als je te vaag bent, kan het kind niet begrijpen wat je bedoelt. Ten tweede is het belangrijk om te letten op de toon van de boodschap. Als je te agressief of te nors klinkt, kan het kind zich aangevallen voelen, ook al benoem je je eigen gevoel.
Een veelvoorkomende fout is het gebruiken van een ik-boodschap die in feite toch een beschuldiging bevat. Bijvoorbeeld: “Ik voel me verward door jouw gedrag.” Dit klinkt als een beschuldiging, terwijl het bedoeling was om te zeggen dat je je verward voelt. In plaats daarvan kun je zeggen: “Ik voel me verward, omdat ik niet weet wat je bedoelt.” Hierin wordt het gevoel van de ouder duidelijk gemaakt, zonder het gedrag van het kind te oordelen.
Bij het gebruik van ik-boodschappen is het belangrijk om ook actief te luisteren naar het kind. Actief luisteren betekent dat je je volledig op het kind concentreert, zonder te onderbreken, en dat je het kind duidelijk maakt dat je zijn of haar gedrag begrijpt. Bijvoorbeeld: “Ik hoor dat je je boos voelt. Wat is er precies gebeurd?” Hiermee laat je zien dat je het gevoel van het kind erkent en het kind de kans geeft om zijn of haar gedachten te delen.
Actief luisteren is een essentieel onderdeel van de Gordonmethode. Het helpt bij het oplossen van conflicten, en bevordert een betere communicatie tussen ouder en kind. Daarnaast helpt het bij het leren omgaan met emoties en het ontwikkelen van empathie bij het kind.
In de praktijk is de ik-boodschap een krachtige tool in de opvoeding. Bijvoorbeeld, als een kind zich niet kan gedragen tijdens een bezoek aan de speelplaats, kan een ouder dit als een probleem zien. In plaats van te bevelen, zoals “Hou op met schoppen!”, kan een ouder een ik-boedschap gebruiken: “Ik voel me ongemakkelijk als je zo hard op de grond staat. Ik wil dat je rustiger loopt, zodat ik je goed kan verstaan.” Hiermee wordt het gedrag van het kind aangepakt, zonder het kind aan te vallen.
In de opvoedingspraktijk wordt vaak gewerkt met de Gordonmethode, waarin de communicatie met kinderen op een respectvolle manier wordt gebezigd. Kinderen leren hierin om hun gevoelens en gedachten te uiten, en worden gestimuleerd om zelf te leren omgaan met hun behoeften en gevoelens. De methode zorgt voor een betere communicatie tussen ouder en kind, en helpt bij het opbouwen van een sterke, emotionele band.
De ik-boodschap is een krachtige communicatietechniek die gericht is op het uiten van eigen gevoelens en behoeften zonder de ander aan te vallen of te oordelen. In de opvoedingspraktijk helpt deze techniek bij het opbouwen van een betrouwbare relatie tussen ouder en kind, en bij het leren omgaan met emoties. De Gordonmethode, waarin de communicatie met kinderen op een respectvolle manier wordt gebezigd, is een veelgebruikte benadering die helpt bij het oplossen van conflicten en het bevorderen van een betere communicatie.
De kracht van de ik-boodschap ligt in haar openheid en eerlijkheid, en in de manier waarop ze het kind aanspreekt op zijn of haar gedrag zonder het aan te vallen. Door deze techniek te leren en te oefenen, kunnen ouders en leerkrachten beter omgaan met de uitdagingen van de opvoeding, en een gezondere communicatie opbouwen met hun kinderen.
Wie niet van een kind geniet, ziet het allermooiste niet