Kinderopvang in Nederland: Uitdagingen, kosten en toekomstplannen
juli 20, 2025
De opvoeding van een kind met Oppositioneel Opstandige Gedragsstoornis (ODD) kan uitdagend zijn, zowel thuis als in de klas. Dit artikel biedt een overzicht van de kenmerken van ODD, de mogelijke oorzaken en risicofactoren, en praktische strategieën voor ouders en leerkrachten om deze kinderen te ondersteunen. De informatie is gebaseerd op inzichten uit onderzoek en observaties, met de nadruk op het creëren van een veilige en ondersteunende omgeving.
Oppositioneel Opstandige Gedragsstoornis (ODD) is een gedragsstoornis die gekenmerkt wordt door een patroon van negatief, vijandig en opstandig gedrag ten opzichte van volwassenen. Kinderen met ODD vertonen vaak symptomen zoals opstandig gedrag, pesten van andere kinderen en agressief gedrag. De stoornis komt voor bij ongeveer 3% van de kinderen. De diagnose wordt gesteld aan de hand van specifieke criteria die zijn vastgelegd in de DSM-5, een handboek voor psychiaters en psychologen, en kan niet door een leerkracht worden vastgesteld. Een kinder- en jeugdpsychiater stelt de diagnose na gesprekken met ouders en leerkrachten en eigen observaties.
De exacte oorzaak van ODD is niet goed bekend. Er wordt aangenomen dat een gebrek aan zorg in de vroege kinderjaren een rol kan spelen bij de ontwikkeling van de stoornis. Ook het hebben van ADHD is een risicofactor. Verder kunnen pre- en perinatale problemen (tijdens de zwangerschap of tijdens de bevalling), laag inkomen, conflicten tussen ouders en stressvolle ervaringen een rol spelen. Een geringe angstconditionering en een ‘moeilijk’ temperament (huilen, prikkelbaarheid, rusteloosheid, dwarsheid) dat dwingende interacties uitlokt bij de opvoeders, kunnen eveneens risicofactoren zijn.
Erfelijkheid lijkt ook een rol te spelen, met name bij jonge kinderen. Het is belangrijk te benadrukken dat risicofactoren niet automatisch leiden tot ODD, maar de kans op de stoornis wel vergroten. Beschermende factoren, zoals een hoog intelligent kind met ouders die consequent en liefdevol opvoeden, kunnen de symptomen verminderen.
Een kind met ODD kan een negatieve impact hebben op de dynamiek in de klas. Het kind kan op leerkrachten schelden, niet willen luisteren en opzettelijk anderen ergert. Dit kan leiden tot frustratie bij de leerkracht en twijfel aan het eigen kunnen. Het is essentieel dat de leerkracht ondersteuning heeft om deze uitdagingen aan te gaan.
Het is belangrijk te onthouden dat het kind er waarschijnlijk niet (veel) aan kan doen en dat het een kind is met problemen, niet een ‘rotkind’. Leerkrachten moeten alert zijn op mogelijke pesterijen en ervoor zorgen dat het kind niet ten onrechte de schuld krijgt van ruzies. Het is belangrijk om extra in te zetten op groepsvorming, omdat kinderen met ODD vaak moeite hebben om sociale relaties aan te gaan en te onderhouden.
In sommige gevallen kan het kind een ‘leider’ zijn in de groep, bijvoorbeeld omdat het goed is in sport en veel durft zeggen tegen de leerkracht. In dat geval is het belangrijk om sterk in te zetten op de relatie met dit kind, zodat het zijn gedrag redelijk binnen de perken kan houden.
Positief opvoeden, gericht op het versterken van de band met het kind, duidelijke communicatie en het stimuleren van gewenst gedrag, kan effectief zijn. Belonen en aanmoedigen van goed gedrag werkt beter dan straffen. Het is belangrijk om duidelijke en consistente grenzen te stellen, omdat kinderen structuur en voorspelbaarheid nodig hebben.
Een kind met ODD kan vaak heftige emoties ervaren. Het is belangrijk om deze emoties te herkennen en te helpen reguleren. Oefen samen met technieken zoals ademhalingsoefeningen of het bijhouden van een emotieschema.
Samenwerking tussen ouders, leerkrachten en eventueel andere professionals is essentieel. Bespreek de behoeften van het kind en zoek naar manieren om ondersteuning te bieden. Er zijn veel organisaties die informatie en begeleiding aanbieden voor ouders van kinderen met ODD.
Het is belangrijk om kalm te blijven, zelfs als het kind zich misdraagt. Schreeuwen tegen kinderen leert ze hoe ze boos moeten worden en dat schreeuwen problemen oplost. Blijf stil en zeg niets. Vermijd scènes in de klas waarbij het kind met ODD altijd de morele winnaar zal zijn. Maak geen sarcastische opmerkingen en zet het kind niet voor gek.
Het creëren van een structuur met dagelijkse routines kan rust en overzicht bieden. Een opgeruimde ruimte kan helpen om zich beter te concentreren op de taak die voor het kind ligt.
Kinderen met ODD hebben vooral behoefte aan liefde en acceptatie, ongeacht wat ze doen of laten. Het betekent niet dat je altijd akkoord gaat met hun gedrag, maar wel dat ze weten dat jouw liefde niet afhankelijk is van hun prestaties, gedrag of keuzes.
In het algemeen zijn ouders voortdurend in strijd met het kind en de omgeving. De omgeving verwijt de ouders vaak gebrek aan opvoedingskwaliteiten en begrip. Het is belangrijk om te beseffen dat de symptomen van ODD bij sommige kinderen afnemen met het ouder worden en dat de opvoedingsvaardigheden van de ouders verbeteren goede resultaten kunnen opleveren.
ODD kan worden behandeld met cognitieve gedragstherapie, familietherapie en/of medicijnen. De behandeling wordt door een kinder- en jeugdpsychiater voorgeschreven en begeleid.
Westerse opvoedingspraktijken verschillen aanzienlijk van die in andere culturen. Veel gebruikelijke praktijken waarvan we denken dat ze belangrijk zijn voor kinderen, zijn niet terug te vinden bij andere culturen. Het is belangrijk om te beseffen dat er geen ‘one-size-fits-all’ benadering is en dat de opvoeding moet worden aangepast aan de specifieke behoeften van het kind en de culturele context.
De opvoeding van een kind met ODD is een uitdaging die veel geduld, liefde en consistentie vereist. Door een positieve benadering te hanteren, duidelijke grenzen te stellen, te communiceren, samen te werken en steun te zoeken, kunnen ouders en leerkrachten deze kinderen ondersteunen om hun potentieel te bereiken. Het is essentieel om te onthouden dat het kind niet ‘rot’ is, maar een kind met problemen dat hulp nodig heeft. Een veilige en ondersteunende omgeving is cruciaal voor de ontwikkeling van een kind met ODD.
Wie niet van een kind geniet, ziet het allermooiste niet