Hoe kijken we in Nederland aan tegen opvoeding?

In Nederland wordt opvoeding vaak gezien als een samenspel tussen ouders, onderwijs, en de maatschappij. De mening van de samenleving over opvoeding is in verandering gegaan, met name in de afgelopen jaren. Uit onderzoek en rapportages blijkt dat ouders steeds vaker het gevoel hebben dat ze er alleen voor staan, terwijl de maatschappelijke steun hierop beperkt is. In dit artikel worden de belangrijkste visies en huntekenissen van Nederlanders op opvoeding besproken, met aandacht voor de rol van ouders, het belang van mentale gezondheid, en de uitdagingen van een meervoudige identiteit in de opvoeding.

De huidige stand van zaken

Volgens het onderzoek van De Staat van het Gezin is Nederland minder solidair geworden richting ouders. De cijfers zijn dalend: vorig jaar was het cijfer een 4,6 en nu een 4,1. Dit duidt erop dat ouders steeds vaker het gevoel hebben dat ze er alleen voor staan. Dit gevoel wordt ondersteund door het feit dat ouders steeds vaker vragen stellen over de opvoeding van hun kinderen, maar ook door het feit dat er minder ondersteuning is vanuit de maatschappij.

Deze verandering in solidariteit wordt gezien als een teken van de individualisatie van de maatschappij. Ontwikkelingspsycholoog Steven Pont zegt dat dit een tendens is van vergaande individualisatie, waarin mensen steeds meer van zichzelf uitgaan. Dit betekent dat ouders steeds vaker hun eigen weg moeten zoeken om hun kinderen op te voeden, zonder veel hulp van anderen.

Mentale gezondheid in de opvoeding

Een belangrijk onderdeel van opvoeding is de mentale gezondheid van zowel ouders als kinderen. In het boek De Mentale Vooruitgang van Gezinnen wordt benadrukt dat de mentale gezondheid van kinderen evenzeer aandacht moet krijgen als de fysieke gezondheid. Dit is cruciaal, want mentale gezondheid speelt een grote rol in de ontwikkeling van kinderen.

De denktank die dit boek heeft opgesteld, benadrukt dat het belang van mentale gezondheid niet alleen ligt bij de kinderen, maar ook bij de ouders. Het is belangrijk dat ouders zelf ook mentaal stabiel zijn, zodat ze hun kinderen op een gezonde manier kunnen opvoeden. Daarnaast wordt benadrukt dat er sprake is van een gebrek aan kennis over mentale gezondheid in de opvoeding, en dat dit moet worden aangevuld met wetenschappelijke kennis.

Opvoeding in een meervoudige identiteit

In Nederland zijn veel ouders van een meervoudige identiteit, met name bij tweede generatie migranten. Deze ouders hebben een complexe identiteit, waarin zowel hun eigen achtergrond als hun Nederlandse identiteit een rol spelen. Dit heeft gevolgen voor de opvoeding van hun kinderen, omdat de waarden en normen die zij willen doorgeven, vaak verschillen van die van andere ouders.

De moeders pleiten voor het serieus nemen van de diversiteit in de Nederlandse samenleving. Ze benadrukken het belang van inclusie met betrekking tot het Nederlanderschap. Zo kun je vanuit verschillende invalshoeken een Nederlander zijn: op zijn Marokkaans, Turks, Surinaams, Somalisch, enz. Dit betekent dat de opvoeding van kinderen niet alleen gericht moet zijn op het leren van de Nederlandse taal en cultuur, maar ook op het behouden van de eigen culturele achtergrond.

Een Marokkaans-Nederlandse moeder vertelt dat ze wil dat haar kinderen hun achtergrond kennen, en dat hun identiteit een associatie heeft met de positieve dingen daarvan. Dit benadruidt het belang van een meervoudige identiteit in de opvoeding, en het is belangrijk dat ouders hierover bewust zijn.

De rol van de samenleving

De samenleving speelt een belangrijke rol in de opvoeding van kinderen. Volgens de peiling De Staat van Gezinnen 2025 is Nederland steeds minder gezinsvriendelijk. Ouders voelen zich steeds vaker onder druk staan, en vooral in het opvoedingsproces. Dit komt door de groeiende prestatiedruk en de verwachtingen die de samenleving stelt aan ouders.

Marjet Winsemius, directeur van Stichting Voor Werkende Ouders, zegt dat de sociale samenhang brokkelt. Ouders vragen zich af waar die ‘village’ is, waar men het altijd over heeft. Terwijl die ‘village’ zo nodig is om kinderen groot te brengen. Ouders zoeken houvast, maar vinden het niet. Niet in hun wijk, niet bij instanties, en niet in de politiek. Ouders zeggen letterlijk: “We moeten gewoon wat liever zijn tegen elkaar.”

Deze situatie benadruidt het belang van een gezamenlijke inspanning van ouders, onderwijs, en de maatschappij om kinderen op te voeden. Er is sprake van een gebrek aan ondersteuning en solidariteit, wat het opvoedingsproces moeilijker maakt.

Opvoeding en de invloed van de maatschappij

De opvoeding van kinderen is niet alleen afhankelijk van ouders, maar ook van de maatschappelijke omgeving. De maatschappelijke invloed is groot, en het is belangrijk dat ouders hier rekening mee houden. Bijvoorbeeld, hoe de samenleving met kinderen omgaat, of hoe de media de opvoeding beïnvloed.

In het boek Jagen, verzamelen, opvoeden wordt benadrukt dat de opvoeding van kinderen in de loop van de tijd veranderd is. In Westerse landen wordt opvoeding vaak gezien als een strijd om de macht, terwijl in andere culturen het doel is om kinderen te leren communiceren en zich aan te passen aan de samenleving. Dit benadruidt het belang van een kritische benadering van opvoeding, en het is belangrijk dat ouders hierover bewust zijn.

Opvoeding in de praktijk

In de praktijk is opvoeding een complexe taak. Ouders moeten vaak kiezen tussen verschillende opvoedingsstijlen, en het is belangrijk dat ze hierover bewust zijn. Bijvoorbeeld, de trend van gentle parenting die al jaren rondzoemt in opvoedboeken en social media, benadruidt het belang van zachtheid en empathie in de opvoeding.

Echter, het is belangrijk dat ouders niet alleen op zachtheid letten, maar ook op stevigheid. Kijk naar wie je zelf bent als ouder, kijk naar het karakter van je kind, en sluit daarop aan. Dit is belangrijk, omdat kinderen zowel zachtheid als stevigheid nodig hebben om zich goed te ontwikkelen.

Samenwerking tussen ouders en onderwijs

De samenwerking tussen ouders en onderwijs is cruciaal voor de opvoeding van kinderen. Ouders hebben behoefte aan meer ondersteuning op het gebied van opvoeding, merkt Winsemius. 25 jaar geleden was het heel anders, want toen waren moeders veel meer thuis. Nu zien we dat ouders een baby krijgen, maar het eigenlijk ook niet zo goed weten. Onderwijs en kinderopvang zouden erin kunnen samenwerken om ouders te helpen.

Deze samenwerking is belangrijk, omdat ouders vaak niet weten hoe ze hun kinderen opvoeden. Daarnaast is het belangrijk dat ouders en onderwijs elkaar goed begrijpen en op elkaar aansluiten.

Conclusie

In Nederland is de opvoeding van kinderen een complexe taak, die zowel door ouders als door de samenleving beïnvloed wordt. De mening van de samenleving over opvoeding is in verandering gegaan, met name in de afgelopen jaren. Ouders voelen zich steeds vaker alleen voor staan, en de maatschappelijke steun is beperkt. Mentale gezondheid speelt een grote rol in de opvoeding, en het is belangrijk dat ouders hierover bewust zijn. De meervoudige identiteit van ouders beïnvloed de opvoeding van hun kinderen, en het is belangrijk dat ouders hierover bewust zijn. De samenleving speelt een belangrijke rol in de opvoeding van kinderen, en het is belangrijk dat ouders hierover bewust zijn. De opvoeding van kinderen is niet alleen afhankelijk van ouders, maar ook van de maatschappelijke omgeving. De samenwerking tussen ouders en onderwijs is cruciaal voor de opvoeding van kinderen.

Bronnen

1. Wordt Nederland gezinsonvriendelijk?
2. Denktank van deskundigen 2050
3. Hoe
4. Opgroeien en opvoeden
5. Opvoeden als ouder met een meervoudige identiteit: uitdagingen en ondersteuningsbehoeften
6. [Opvoeden anno 2025: 'Denk niet in hokjes en kijk naar wat goed gaat']](https://www.nporadio1.nl/nieuws/binnenland/cbdbc68e-4638-4d4e-a9dd-b66069026d2e/opvoeden-anno-2025-denk-niet-in-hokjes-en-kijk-naar-wat-goed-gaat)
7. It takes a village to raise a child
8. Ik dacht dat ik een goede ouder was. Tot ik dit boek las
9. WikiHow