Internationalisering in het onderwijs: Impact op gezondheidszorg en opvoeding
juli 7, 2025
In de kindertuinen en onderwijsomgevingen speelt gespreksvoering een cruciale rol bij het ondersteunend omgaan met kinderen en hun ouders. Gespreksvoering met kinderen en opvoeders is niet alleen gericht op het oplossen van problemen, maar ook op het stimuleren van ontwikkeling, motivatie en betrokkenheid. In dit artikel worden de kernprincipes en technieken van gespreksvoering, met name de motiverende gespreksvoering, besproken. Deze aanpak is gericht op het versterken van de intrinsieke motivatie van kinderen en ouders om verandering aan te gaan, en is daarom van groot belang in de kinderopvang en het onderwijs.
In de praktijk van de kindertuinen en het onderwijs is het belangrijk dat er een open, empathisch en ondersteunend gespreksklimaat is tussen de pedagogische medewerkers, kinderen en hun ouders. Dit helpt bij het opbouwen van vertrouwen en het bevorderen van een positieve ontwikkeling van het kind. De gespreksvoering dient als een brug tussen de verschillende betrokkenen en speelt een rol bij het oplossen van problemen, het geven van feedback, het ondersteunend omgaan met angst en het stimuleren van zelfstandigheid.
De onderwerpen die in gesprekken met kinderen en ouders centraal staan, zijn onder andere: het opbouwen van betrokkenheid, het aanbieden van ondersteuning bij het leren, het omgaan met angst of onzekerheid, het aanpakken van gedragsproblemen en het versterken van de betrokkenheid van ouders. Hierbij is het belangrijk om te werken met een op ondersteuning gerichte aanpak, waarbij de rol van de pedagogische medewerker wordt gecentreerd rond het kind en het gezin.
Motiverende gespreksvoering is een veelgebruikte methode om mensen te stimuleren tot verandering. In de context van kinderen en opvoeders is deze aanpak gericht op het versterken van de motivatie van het kind en de ouders om actief betrokken te raken bij de ontwikkeling van het kind. Deze vorm van gespreksvoering is opgebouwd rond vier kernwaarden: partnerschap, acceptatie, compassie en ontlokken.
Bij motiverende gespreksvoering wordt het gesprek gezien als een samenwerking tussen de betrokkenen. Er wordt gewerkt vanuit gelijke voet, waarbij de pedagogische medewerker of opvoeder niet de overheler is, maar een partner is in het proces. Dit helpt bij het opbouwen van vertrouwen en het stimuleren van een positieve houding ten opzichte van verandering.
De kern van motiverende gespreksvoering is het aanvaarden van de huidige situatie en het respecteren van de keuzes van het kind en de ouders. Het is belangrijk dat de gesprekspartner zich veilig voelt en niet wordt beoordeeld of afgeweerd. Dit leidt tot een positieverstevigende houding en helpt bij het opbouwen van vertrouwen.
Compassie speelt een rol in het begrijpen van de situatie van het kind en de ouders. Het is belangrijk om empathisch en ondersteunend te zijn, zodat de betrokkenen zich gesterkt voelen en zich kunnen ontwikkelen. Compassie helpt bij het opbouwen van een positieve relatie en het stimuleren van actieve betrokkenheid.
Het ontlokken van verandertaal is een essentieel onderdeel van motiverende gespreksvoering. Hierbij wordt er naar uitgekeken naar de redenen waarom iemand wil veranderen. De gesprekspartner wordt aangemoedigd om zijn of haar motivatie en wensen te benoemen, waardoor de kans op verandering groter wordt.
Bij motiverende gespreksvoering worden verschillende gesprekstechnieken toegepast, die helpen bij het opbouwen van een betrokkenheid en het stimuleren van verandering. Deze technieken zijn onder andere:
Open vragen helpen bij het opbouwen van een gesprek en het laten uiten van gedachten en gevoelens. Deze vragen stellen geen keuzes voor, maar geven ruimte om te vertellen. Voorbeelden zijn: “Wat voel je hier?” of “Wat denk je dat het kind nu nodig heeft?”
Reflectief luisteren is een techniek waarbij de gesprekspartner wordt aangemoedigd om zijn of haar gedachten en gevoelens te benoemen. De gesprekspartner wordt hierdoor aangemoedigd om zichzelf beter te kunnen verstaan en te kunnen omgaan met zijn of haar gedrag.
Bevestigen is het opmerken en benoemen van wat positief, goed en helpend is bij de ander. Dit helpt bij het opbouwen van zelfvertrouwen en het stimuleren van een positieve houding ten opzichte van verandering.
Samenvatten helpt bij het vasthouden van het gesprek en het opbouwen van overzicht. Hierbij wordt de essentie van het gesprek op een heldere manier samengevat, zodat de betrokkenen zich beter kunnen oriënteren en zich kunnen oriënteren op de volgende stappen.
Bij het werken met kinderen is het belangrijk om rekening te houden met hun ontwikkelingsniveau, hun angst of onzekerheid, en hun vermogen om te communiceren. De volgende aanpak is daarbij van belang:
Bij communicatie met kinderen is het belangrijk om te werken met een rustige en duidelijke toon. Het is ook belangrijk om te luisteren en te laten weten dat het kind wordt begrepen. Kinderen kunnen vaak niet direct antwoorden, maar kunnen wel via non-verbale signalen reageren. Het is daarom belangrijk om ruimte te geven aan het kind en het te laten weten dat het wordt gehoord.
Bij het werken met kinderen is het belangrijk om ook de ouders te betrekken. Het is belangrijk om te werken met een open communicatie en om te luisteren naar de zorgen en wensen van de ouders. Hierdoor kan er een betere samenwerking ontstaan tussen de pedagogische medewerker en de ouders.
Bij het afnemen van toetsen is het belangrijk om rekening te houden met de angst of onzekerheid van het kind. Het is daarom belangrijk om de toetsen op een speelse manier af te nemen en om de kinderen te laten oefenen. Ook is het belangrijk om te werken met een positieve houding ten opzichte van het resultaat en om te luisteren naar de ervaringen van het kind.
Gespreksvoering met kinderen en opvoeders is van groot belang in de kindertuinen en het onderwijs. Motiverende gespreksvoering is een effectieve aanpak om de motivatie van kinderen en ouders te versterken en om hen te stimuleren tot verandering. Deze aanpak is gebaseerd op vier kernwaarden: partnerschap, acceptatie, compassie en ontlokken. Daarnaast zijn er verschillende gesprekstechnieken die kunnen worden toegepast, zoals het stellen van open vragen, reflectief luisteren, bevestigen en samenvatten. Bij het werken met kinderen is het belangrijk om rekening te houden met hun ontwikkelingsniveau en hun vermogen om te communiceren, en om de ouders actief te betrekken bij het proces.
Wie niet van een kind geniet, ziet het allermooiste niet