Het einde van de opvoeding: een luisterboek over de uitdagingen van opvoeden
juli 6, 2025
De Franse opvoeding is de afgelopen jaren veel aandacht gaan krijgen, vooral door de publicaties van Pamela Druckerman. Deze Amerikaanse auteur, die in Parijs woont, heeft meerdere boeken geschreven over hoe Franse ouders hun kinderen opvoeden. De essentie van deze aanpak ligt in het balanceren tussen strakke grenzen en ruimte voor zelfstandigheid. Dit artikel geeft een overzicht van de kernprincipes van de Franse opvoeding, de voordelen en nadelen ervan, en hoe deze in de praktijk kunnen worden toegepast.
De Franse opvoeding is gebaseerd op een combinatie van discipline en vrijheid. Een van de belangrijkste principes is het zogenaamde “Ja zeggen als het kan, Nee als het moet”-principe. Dit betekent dat ouders hun kinderen zoveel mogelijk ruimte geven, mits ze zich aan bepaalde regels houden. Bijvoorbeeld, als een kind wil dat het in zijn eentje naar school kan lopen, is dat mogelijk, mits het voldoet aan de veiligheidsnormen. Aan de andere kant, als het kind zich niet aan de regels houdt, is er geen ruimte voor ongehouden gedrag.
Een ander belangrijk onderdeel van de Franse opvoeding is het leren wachten. Kinderen leren dat niet alles meteen gedaan kan, en dat het soms nodig is om te wachten op hun beurt. Dit wordt al vroeg in de kindertijd aangeleerd, bijvoorbeeld door te leren dat je niet direct je eten mag eten zodra je aan tafel zit, maar eerst moet wachten tot het volledig op tafel staat. Dit helpt kinderen om zelfbeheersing en geduld te ontwikkelen.
In de Franse opvoeding wordt aangegeven dat ouders ook hun eigen leven moeten leiden. Er is geen sprake van dat ouders continu in dienst staan van hun kinderen. In plaats daarvan wordt er gekeken naar het balanceren tussen het opvoeden en het eigen leven. Dit betekent dat ouders ook tijd moeten nemen voor zichzelf, zodat ze niet overbelast raken. Dit is een van de belangrijkste verschillen met de Amerikaanse opvoeding, waarin veel aandacht wordt besteed aan prestaties en het volgen van een strikte routine.
Een ander kenmerk van de Franse opvoeding is het geven van ruimte aan het kind om te experimenteren en zich te ontwikkelen. Kinderen mogen dus veel doen, mits ze zich aan de grenzen houden. Zo mogen kinderen bijvoorbeeld op de bank springen of liedjes zingen, mits ze niet de poes plagen of hun ouders slaan. Dit helpt kinderen om hun eigen karakter te ontwikkelen en te leren dat er grenzen zijn, maar ook dat er ruimte is om te experimenteren.
De Franse opvoeding biedt verschillende voordelen aan. Eén van de belangrijkste is dat kinderen hierdoor leren om te wachten en zelfbeheersing te ontwikkelen. Dit is een zeer waardevolle vaardigheid, die hen helpt in het leven. Daarnaast leren kinderen in de Franse opvoeding om zelfstandig te zijn. Ze leren dat ze niet altijd direct hun zin kunnen krijgen, maar dat ze kunnen wachten op hun beurt. Dit helpt ze om geduldig en zelfstandig te worden.
Een ander voordeel is dat de Franse opvoeding helpt bij het leren van tafelmanieren. Kinderen leren dat ze beleefd moeten zijn en dat er bepaalde regels zijn bij het eten. Ze leren dat ze niet mogen schreeuwen in restaurants en dat ze respect moeten hebben voor anderen. Dit helpt hen om later goed met andere mensen om te gaan en zich te manieren.
Hoewel de Franse opvoeding veel voordelen biedt, zijn er ook nadelen. Een van de belangrijkste nadelen is dat de Franse opvoeding streng kan zijn. Kinderen mogen niet zomaar alles doen, en er is sprake van zero tolerance als ze de grenzen overschrijden. Dit kan voor sommige ouders lastig zijn, vooral als ze het niet met deze aanpak eens zijn.
Een ander nadeel is dat de Franse opvoeding niet altijd even passend is voor iedereen. Sommige kinderen kunnen zich beter ontwikkelen in een andere opvoedstijl, bijvoorbeeld de Deense opvoeding, waarin er meer aandacht is voor rust en gezelligheid. De Franse opvoeding is extroverter en socialer, wat voor sommige ouders niet ideaal is.
De Franse opvoeding kan op verschillende manieren in de praktijk worden gebracht. Een van de belangrijkste manieren is om de kernprincipes van de opvoeding te volgen. Dit betekent dat ouders hun kinderen zoveel mogelijk ruimte moeten geven, mits ze zich aan de grenzen houden. Daarnaast is het belangrijk om kinderen te leren wachten en zelfbeheersing te ontwikkelen.
Een andere manier om de Franse opvoeding in de praktijk te brengen is door te werken aan de opvoedstijl van de ouders. Dit betekent dat ouders ook hun eigen leven moeten leiden en niet continu in dienst moeten staan van hun kinderen. Het is belangrijk om te weten dat ouders ook tijd moeten nemen voor zichzelf, zodat ze niet overbelast raken.
Een andere manier om de Franse opvoeding in de praktijk te brengen is door ruimte te geven aan het kind om te experimenteren en zich te ontwikkelen. Dit kan bijvoorbeeld door kinderen te laten meedoen aan huishoudelijke taken, zodat ze leren dat ze hun eigen verantwoordelijkheden kunnen opnemen. Daarnaast is het belangrijk om kinderen te leren dat ze niet altijd direct hun zin kunnen krijgen, maar dat ze kunnen wachten op hun beurt.
De Franse opvoeding biedt een unieke aanpak die gericht is op het balanceren tussen strakke grenzen en ruimte voor zelfstandigheid. De kernprincipes van de Franse opvoeding zijn het leren wachten, zelfbeheersing, en het geven van ruimte aan het kind om te experimenteren. Deze aanpak heeft verschillende voordelen, waaronder het leren van tafelmanieren en het ontwikkelen van geduld. Hoewel de Franse opvoeding ook nadelen heeft, zoals de strengheid en het feit dat het niet voor iedereen geschikt is, is het een waardevolle aanpak voor ouders die op zoek zijn naar een opvoedstijl die hen helpt bij het opvoeden van hun kinderen.
Wie niet van een kind geniet, ziet het allermooiste niet