Hiëronymus van Alphen: Opvoeding en kinderboeken in de achttiende eeuw
juli 6, 2025
De Franse opvoeding staat vaak bekend om haar strengheid, maar ook om de rust en discipline die erin school. In Nederland zien we vaak alleen de oppervlakkige aspecten van de Franse opvoeding, zoals het gedrag van kinderen in restaurants of het leren van tafelmanieren. Maar er zit veel meer achter dan alleen het volgen van regels. In dit artikel zullen we nader ingaan op de kern van de Franse opvoeding, de verschillen met de Nederlandse opvoeding, en wat we er als ouders of opvoeders van kunnen leren.
De Franse opvoeding is niet alleen gericht op het leren van gedragsregels, maar ook op het ontwikkelen van zelfstandigheid, discipline en een zekere vorm van autonomie. In de bronnen wordt duidelijk gemaakt dat de Franse ouders hun kinderen leren om te luisteren, te respecteren en hun eigen grenzen te leren hanteren. Een van de kenmerken van de Franse opvoeding is dat de kinderen al vanaf jonge leeftijd leren om hun gedrag te bepalen en te controleren.
Een voorbeeld hiervan is dat Franse ouders hun kinderen niet laten huilen in de nacht, maar juist leren om zichzelf te kalmeren. In de bron [1] staat dat de Franse opvoeding bekend staat om haar regels en discipline. Dit begint al bij de opvoeding in de wieg, waarbij kinderen leren om hun eigen gedrag te bepalen en te leren om te wachten. In tegenstelling tot de Nederlandse opvoeding, waarin vaak meer ruimte is voor autonomie en zelfstandigheid, leren Franse kinderen eerst om te luisteren en te respecteren.
In bron [2] wordt ook aangegeven dat de Franse opvoeding strenger is dan de Nederlandse. Er wordt gesproken over het feit dat de Franse kinderen zich sneller aanpassen aan hun ouders en dat ze minder lastig zijn. In Nederland zien we vaak dat kinderen op vakantie in Frankrijk onrustig worden, terwijl Franse kinderen rustig aan tafel zitten en hun eten opeten. Dit verschil in gedrag is een van de kenmerken van de Franse opvoeding.
De Franse opvoeding verschilt op meerdere punten van de Nederlandse opvoeding. In Nederland wordt vaak meer aandacht besteed aan het ontwikkelen van creativiteit en emotionele ontwikkeling, terwijl de Franse opvoeding meer gericht is op discipline, regels en het leren van tafelmanieren. In bron [5] staat dat de Franse scholen formeler zijn dan de Nederlandse scholen, en dat er al vanaf jonge leeftijd veel huiswerk wordt gegeven.
Een ander verschil is dat Franse kinderen vroeger naar bed gaan dan Nederlandse kinderen. In bron [5] staat dat Franse kinderen vaak pas om 20.30 uur in bed liggen, terwijl in Nederland de kinderen al om 19.00 uur in bed moeten. Dit verschil in tijdstippen is ook een kenmerk van de Franse opvoeding.
In bron [9] wordt ook gesproken over het verschil in opvoeding tussen Nederland en Frankrijk. Daarbij wordt aangegeven dat Franse kinderen leren om te kussen, terwijl Nederlandse kinderen dit vaak niet doen. Ook wordt er in de bron aangegeven dat Franse kinderen meer aanpassingsvermogen hebben, wat mogelijk te maken heeft met het feit dat de Franse ouders hun kinderen eerst leren om te luisteren en te respecteren.
Hoewel de Franse opvoeding strenger is dan de Nederlandse, zijn er toch veel dingen die we als ouders of opvoeders kunnen leren. Eén van de belangrijkste lessen is het leren van discipline en regels. In de Franse opvoeding leren kinderen eerst om te luisteren en te respecteren, en pas daarna om hun eigen gedrag te bepalen. Dit kan ook in de Nederlandse opvoeding toegepast worden, zeker bij het leren van tafelmanieren en het leren van gedragsregels.
In bron [4] wordt ook aangegeven dat de Franse opvoeding niet per se beter is dan de Nederlandse, maar dat er wel veel dingen zijn die we kunnen leren. Bijvoorbeeld het feit dat Franse kinderen zich sneller aanpassen aan hun omgeving, en dat ze minder lastig zijn. Dit kan ook in de Nederlandse opvoeding toegepast worden, mits er genoeg ruimte is voor zelfstandigheid en creativiteit.
De Franse opvoeding is niet alleen gericht op het leren van regels, maar ook op het leren van zelfstandigheid en autonomie. In de bron [1] staat dat de Franse ouders hun kinderen leren om te luisteren en te respecteren, en dat ze hun kinderen niet laten huilen in de nacht. Dit is een van de kenmerken van de Franse opvoeding, waarin de ouders hun kinderen leren om hun eigen gedrag te bepalen en te controleren.
In bron [9] wordt ook aangegeven dat de Franse moeders hun kinderen leren om te kussen en dat ze zichzelf als moeder zien als een vrouw, vriendin, collega en moeder. Dit is een andere kant van de Franse opvoeding, waarin de moeder niet alleen verantwoordelijk is voor het opvoeden, maar ook voor haar eigen ontwikkeling als persoon.
De Franse opvoeding heeft ook invloed op de scholering van de kinderen. In bron [5] staat dat de Franse scholen formeler zijn dan de Nederlandse scholen, en dat er al vanaf jonge leeftijd veel huiswerk wordt gegeven. Dit kan leiden tot een hoger scholingsniveau, maar ook tot meer stress bij de kinderen.
In bron [2] staat dat de Franse opvoeding niet zo goed is als de Nederlandse, aangezien de jeugdcriminaliteit in Frankrijk hoger is en het algemene scholingsniveau lager is. Dit is een kritisch punt in de Franse opvoeding, waarin de focus niet alleen op discipline en regels ligt, maar ook op het leren van zelfstandigheid en creativiteit.
De Franse opvoeding is een unieke vorm van opvoeding die zich richt op discipline, regels en het leren van tafelmanieren. Hoewel de Franse opvoeding strenger is dan de Nederlandse, zijn er veel dingen die we als ouders of opvoeders kunnen leren. De Franse opvoeding geeft kinderen de kans om zich te ontwikkelen in een omgeving waarin ze leren om te luisteren, te respecteren en hun eigen gedrag te bepalen. Dit kan ook in de Nederlandse opvoeding toegepast worden, mits er genoeg ruimte is voor zelfstandigheid en creativiteit.
Wie niet van een kind geniet, ziet het allermooiste niet