Lichamelijke opvoeding: Essentieel voor de ontwikkeling van kinderen
juli 6, 2025
In de geschiedenis van de opvoeding speelt Desiderius Erasmus een belangrijke rol, niet alleen als filoloog en theoloog, maar ook als pedagoog. Zijn werk "De opvoeding van kinderen" is een van de belangrijkste teksten uit de vroege moderne tijd die zich bezighoudt met de opvoeding van jonge kinderen. In dit artikel bespreiden we de kern van dit werk en de invloed ervan op de opvoedingspraktijken van vandaag. We richten ons op de visie van Erasmus, de praktische richtlijnen die hij geeft, en de betekenis van zijn inzichten voor hedendaagse opvoeders.
De visie van Erasmus op opvoeding
Erasmus beschouwde opvoeding als een proces dat niet alleen gericht is op het leren van kennis, maar ook op het ontwikkelen van een persoonlijk karakter. In zijn werk "De opvoeding van kinderen" benadrukt hij het belang van een christelijke opvoeding, waarbij moraliteit, fatsoen en kennis op een evenwichtige manier worden aangeleerd. Hij ziet het als essentieel dat kinderen op een manier worden opgevoed die hen helpt om een moreel en intellectueel goed ontwikkelde persoon te worden.
Erasmus benadrukt dat opvoeding geen enkelvoudige taak is, maar een teamwerk. Hij stelt voor dat ouders, onderwijzers en andere betrokkenen samenwerken om een kind op een goed en geïntegreerd pad te brengen. Dit is een visie die nog steeds relevant is, aangezien moderne opvoedingsstrategieën vaak gericht zijn op een geïntegreerde aanpak waarin meerdere betrokkenen een rol spelen.
Praktische richtlijnen uit "De opvoeding van kinderen"
In het werk "De opvoeding van kinderen" geeft Erasmus een aantal concrete richtlijnen voor de opvoeding van jonge kinderen. Hij benadrukt het belang van een vroeg begin met het leren lezen, schrijven en rekenen, maar ook het leren van fatsoen en beleefdheid. Hij ziet dit als de basis voor een goed ontwikkelde persoon.
Erasmus stelt voor dat kinderen op een zachte, maar bepalende manier worden opgeleid. Hij benadrukt het belang van voorbeeld en consistentie, en zegt dat een opvoeder moet weten hoe hij zijn eigen gedrag kan aanpassen aan de behoeften van het kind. Hij zegt dat "het leren van kinderen geen enkelvoudige taak is, maar een proces dat geduld, inzicht en compassie vereist."
In het werk "Leren studeren" legt hij uit hoe leerlingen op een doeltreffende manier worden ingewijd in Grieks en Latijn. Dit is belangrijk, omdat kennis van de oude talen opent voor hoger onderwijs en een betere positie in de maatschappij. Erasmus ziet dit als een essentieel onderdeel van de opvoeding, aangezien kennis van de klassieke talen helpt bij het ontwikkelen van een brede kijk op de wereld.
De rol van fatsoen en beleefdheid
In het werk "Etiquette" geeft Erasmus een aantal vuistregels voor beleefdheid en goed fatsoen. Hij ziet dit als een belangrijk onderdeel van de opvoeding, omdat fatsoen helpt bij het opbouwen van sociale vaardigheden en het begrijpen van de maatschappelijke normen. Hij benadrukt dat kinderen op een jonge leeftijd al moeten leren hoe ze zich moeten gedragen in verschillende situaties.
In zijn werk "De opvoeding van de christenvorst" helpt hij een jonge prins eerst opgroeien tot een moreel hoogstand man, om vervolgens het portret te schetsen van een goede en wijze vorst. Dit werk is een voorbeeld van hoe Erasmus de opvoeding ziet als een proces dat gericht is op het ontwikkelen van een sterke karakter, zowel op persoonlijk als moreel niveau.
De invloed van Erasmus op hedendaagse opvoeding
Hoewel Erasmus zijn werk in de 16e eeuw schreef, blijven zijn inzichten relevant voor de moderne opvoeding. Zijn benadering van opvoeding als een geïntegreerde aanpak waarin ouders, onderwijzers en andere betrokkenen samenwerken, is een kernprincipe in veel moderne opvoedingsstrategieën. Hij benadrukt ook het belang van een evenwicht tussen kennis en karakterontwikkeling, wat ook in de hedendaagse opvoeding centraal staat.
In het licht van moderne ontwikkelingen, zoals het groeiende bewustzijn van het belang van emotionele ontwikkeling en sociaal-emotionele vaardigheden, blijft de visie van Erasmus relevant. Zijn benadering van opvoeding als een proces dat gericht is op het ontwikkelen van een persoonlijk karakter, is ook nu nog van toepassing.
Conclusie
De visie van Desiderius Erasmus op opvoeding, zoals uitgelegd in zijn werken "De opvoeding van kinderen", "Etiquette", "Leren studeren", "De opvoeding van de christenvorst" en "Tegen de barbaren", biedt een diepgaand inzicht in de kernprincipes van opvoeding. Hij benadrukt het belang van een geïntegreerde aanpak, waarin ouders, onderwijzers en andere betrokkenen samenwerken. Hij benadrukt ook het belang van een evenwicht tussen kennis, karakterontwikkeling en sociaal-emotionele vaardigheden.
Hoewel zijn werk is geschreven in de 16e eeuw, blijven zijn inzichten relevant voor de moderne opvoeding. Zijn benadering van opvoeding als een proces dat gericht is op het ontwikkelen van een sterke karakter, is ook nu nog van toepassing. Door zijn inzichten te leren kennen, kunnen moderne opvoeders en onderwijzers beter omgaan met de uitdagingen van de opvoeding in een snel veranderende wereld.
Vorige week een nieuwe gevel bij de BSO gekregen. Nieuwe kozijnen, nieuw glas en deur.
