Grijze Roodstaartpapegaai: Aanschaf, Opvoeding en Werk
juli 6, 2025
De titel En als we nou weer eens gewoon gingen opvoeden duidt op een terugkeer naar eenvoudige, traditionele opvoedingsstrategieën. Dit boek, geschreven door Gitty Feddema, biedt een overzicht van praktische tips en principes die gericht zijn op het aanleren van gedrag, het stellen van grenzen, en het vormen van een sterke ouder-kinderrelatie. In dit artikel worden de kernideeën van het boek uitgebreid besproken, met aandacht voor de praktische toepasbaarheid, de stijl van het boek, en de opvattingen over de opvoeding van kinderen.
In het boek En als we nou weer eens gewoon gingen opvoeden worden vier centrale regels gegeven die de basis vormen van de opvoeding. Deze zijn:
Een van de belangrijkste lessen die uit het boek voortkomen, is het gebruik van duidelijke taal. Kinderen begrijpen geen abstracte termen zoals “normaal doen” of “wees rustig”. In plaats daarvan moet er worden gepraat met duidelijke instructies. Bijvoorbeeld: “Nee, dat is papa’s kopje, jij krijgt melk in je eigen beker. Daar mag jij uit drinken.” Dit helpt bij het leren van grenzen en het begrijpen van wat er van het kind verwacht wordt.
Bij het formuleren van instructies is het belangrijk om te kiezen voor de gebiedende wijs, in plaats van het stellen van vragen. Bijvoorbeeld: “Ga je mee naar de bakker of blijf je thuis?” is een zinloze vraag aan een driejarige, omdat het een keuzemogelijkheid impliceert die er helemaal niet is. In plaats daarvan moet er worden gezegd: “We gaan naar de bakker.” Dit maakt duidelijk wat er gebeurt, zonder het kind te veel keuzemogelijkheden te geven.
De stijl van het boek is directief en gebiedend. De auteur stelt haar adviezen in de vorm van regels en instructies. Dit is voor sommige ouders misschien wat streng, maar het boek bevat ook veel praktische tips die meteen in de praktijk kunnen worden gebracht. De auteur benadrukt het belang van het vroegtijdig aanleren van grenzen, het gebruik van duidelijke taal, en het vormen van een sterke ouder-kinderrelatie.
Een van de punten die de auteur opmerkt, is dat het belangrijk is om erbij te zijn bij de belangrijkste momenten in het leven van het kind. Dit zijn de eerste lachjes, de eerste stappen, de eerste woorden, en de eerste keer dat het kind alleen op de glijbaan staat. Het is belangrijk om deze momenten te vieren en te vieren, omdat deze momenten het kind helpen om zich te ontwikkelen en vertrouwen op te bouwen.
De opvattingen van de auteur over opvoeding zijn gericht op het aanleren van gedrag en het opbouwen van een veilige en structuurrijke omgeving. Ze benadrukt het belang van het stellen van grenzen en het aanleren van gedrag. Ze stelt ook de nadruk op het gebruik van duidelijke taal, het aanleren van het woordje ‘nee’, en het onderhandelen met het kind.
In het boek wordt ook aangegeven dat het belangrijk is om niet te veel te discussiëren met jonge kinderen. Peuters reageren beter op wat de ouder doet dan wat deze zegt. Dit betekent dat het belangrijk is om met voorbeeld te komen en niet alleen met woorden te werken. Bijvoorbeeld: als een kind iets niet mag doen, dan is het belangrijk om dit duidelijk te maken door het kind te laten zien wat het mag en wat het niet mag.
Het boek En als we nou weer eens gewoon gingen opvoeden is een nuttig handboek voor ouders en opvoeders. Het biedt veel praktische tips en principes die gericht zijn op het aanleren van gedrag, het stellen van grenzen, en het vormen van een sterke ouder-kinderrelatie. Het boek is geschreven vanuit de ervaring van de auteur, en bevat veel herkenbare situaties en ervaringen van ouders.
De recensies van het boek zijn positief. Het wordt beschreven als een boek dat een beginnende ouder achterover laat slaan, vol tips en met herkenbare ervaringen van ouders. Het wordt ook beschreven als een boek dat in geen enkel gezin ontbreken mag, en als een handboek à la Spock, maar dan zonder de enge ziektes. Het boek is geschikt voor ouders die op zoek zijn naar praktische tips en principes voor de opvoeding van hun kinderen.
Wie niet van een kind geniet, ziet het allermooiste niet